1Za jego dni wyruszył Nebukadnesar,[1] król Babilonu, i Jehojakim został jego sługą na trzy lata,[2] lecz zawrócił i zbuntował się przeciwko niemu.[3]2JHWH wyprawił jednak na niego hordy Chaldejczyków, hordy Aramejczyków,[4] hordy Moabitów i hordy synów Ammona – wyprawił je przeciwko Judzie – aby ją zniszczyć zgodnie ze Słowem JHWH, które wypowiedział za pośrednictwem swoich sług, proroków.3Owszem, zgodnie z poleceniem JHWH spotkało to Judę, aby usunąć ją sprzed Jego oblicza za grzechy Manassesa, za to wszystko, co uczynił,4a także za krew niewinną, którą przelał i napełnił [w ten sposób] Jerozolimę krwią niewinną, tak że JHWH nie chciał [już] przebaczyć.5Pozostałe zaś sprawy Jehojakima i wszystko, czego dokonał, czyż nie zostało to spisane w zwoju Kronik królów Judy?6Gdy Jehojakim spoczął ze swoimi ojcami, władzę po nim objął Jehojachin, jego syn.7Król Egiptu nie wyprawiał się już więcej, aby wyjść ze swojej ziemi, gdyż król Babilonu zajął wszystko, co należało do króla Egiptu, od Potoku Egipskiego aż po rzekę Eufrat.
Jehojachin królem Judy
8Jehojachin[5] miał osiemnaście lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie trzy miesiące. Jego matka miała na imię Nechuszta[6] [i była] córką Elnatana[7] z Jerozolimy.9Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, dokładnie tak, jak czynił jego ojciec.10W tym czasie nadciągnęli słudzy Nebukadnesara, króla Babilonu, pod Jerozolimę i miasto weszło w oblężenie.[8]11A gdy Nebukadnesar, król Babilonu, przybył pod miasto – a jego słudzy je oblegali –12wyszedł Jehojachin, król Judy, do króla Babilonu, on i jego matka, jego słudzy i książęta, i urzędnicy.[9] Pojmał go więc król Babilonu w ósmym roku swojego panowania.[10]13Wywiózł także stamtąd wszystkie skarby domu JHWH i skarby domu królewskiego, i potłukł wszystkie złote naczynia, które sporządził Salomon, król Izraela, dla świątyni JHWH – jak to JHWH zapowiedział.14Uprowadził także całą Jerozolimę, wszystkich książąt, wszystkich dzielnych wojowników, dziesięć tysięcy jeńców, każdego rzemieślnika i ślusarza – nie pozostał nikt prócz biedoty [zamieszkującego] ziemię ludu.15Uprowadził zatem do Babilonu Jehojachina i matkę króla, i żony króla, i jego urzędników,[11] i przywódców ziemi jako jeńców, z Jerozolimy do Babilonu.16Także wszystkich ludzi bogatych, siedem tysięcy, oraz rzemieślników i ślusarzy, tysiąc, wszystkich wojowników doświadczonych w walce – i sprowadził ich król Babilonu, jako wygnańców, do Babilonu.17Zamiast niego król Babilonu ustanowił królem jego stryja Mataniasza, zmieniając mu imię na Sedekiasz.
Sedekiasz ostatnim królem Judy
18Sedekiasz[12] miał dwadzieścia jeden lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie jedenaście lat. Jego matka miała na imię Chamutal[13] [i była] córką Jeremiasza[14] z Libny.[15]19Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, dokładnie tak, jak czynił Jehojakim.20Lecz doszło do tego w Jerozolimie i w Judzie z powodu gniewu JHWH, aż odrzucił ich [On] sprzed swojego oblicza. Sedekiasz bowiem zbuntował się przeciw królowi Babilonu.