1Król natomiast rozesłał [wiadomość] i zgromadzili się u niego wszyscy starsi Judy i Jerozolimy.2Wtedy król udał się do domu JHWH, a wraz z nim wszyscy Judejczycy, wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, kapłani i prorocy oraz cały lud od najmniejszego do największego. Tam w ich obecności[1] odczytał wszystkie słowa zwoju Przymierza, znalezionego w domu JHWH.3Następnie król stanął przy kolumnie i zawarł przymierze przed obliczem JHWH, że będą kroczyć za JHWH i przestrzegać Jego przykazań, postanowień i ustaw z całego serca i z całej duszy, czyniąc zadość słowom tego przymierza, które zostało spisane w tym zwoju. Do przymierza zaś stanął cały lud.4Potem król nakazał arcykapłanowi Chilkiaszowi, kapłanom pomocniczym oraz stróżom progu wynieść ze świątyni JHWH wszystkie naczynia sporządzone dla Baala, dla Aszery i dla całego zastępu niebios. [Kazał je] spalić na zewnątrz Jerozolimy, na polach[2] Kidronu, a ich popiół zaniósł do Betel.5Usunął też gorliwców,[3] których poustanawiali królowie Judy, aby kadzili na wzniesieniach, w miastach Judy i w okolicach Jerozolimy, oraz tych, którzy kadzili Baalowi, słońcu, księżycowi, gwiazdom zodiaku[4] i całemu zastępowi niebios.6Kazał też wynieść Aszerę z domu JHWH poza Jerozolimę, do Doliny Kidronu, i spalić ją w Dolinie Kidronu, zetrzeć ją na proch i wyrzucić ten proch na cmentarz synów ludu.7Poburzył także domy poświęconych,[5] którzy byli w domu JHWH, gdzie kobiety tkały zasłony dla Aszery.[6]8Sprowadził następnie wszystkich kapłanów z miast Judy i zbezcześcił wzniesienia, na których kadzili kapłani – od Geby[7] aż po Beer-Szebę. Zburzył także wzniesienia bóstw koźlęcych[8] u wejścia do bramy Jozuego, księcia miasta, po lewej stronie, gdy się wchodzi do miasta.9Jednak kapłani wzniesień nie przystępowali do ołtarza JHWH w Jerozolimie, mogli jedynie jeść przaśniki pośród swoich braci.10[Król] zbezcześcił również palenisko[9] w Dolinie Synów[10] Hinoma,[11] aby już nikt nie przeprowadzał swojego syna ani swojej córki przez ogień dla Molocha.[12] (Mt 23,15)11Dalej, [król] kazał usunąć [rzeźby] koni, które królowie Judy ustawili dla [boga] słońca u wejścia do domu JHWH przy sali[13] Netan-Meleka, urzędnika,[14] przy kolumnadach,[15] a rydwany [boga] słońca [kazał] spalić w ogniu.12Również ołtarze na dachu górnej komnaty Achaza, które zbudowali królowie Judy, oraz ołtarze, które wzniósł Manasses na obu dziedzińcach domu JHWH, król zburzył, zepchnął[16] stamtąd, a ich proch wyrzucił do Doliny Kidronu.13Wzniesienia zaś po wschodniej stronie[17] Jerozolimy, na południe od Góry Zagłady,[18] które zbudował Salomon, król Izraela, dla Asztoret, ohydy[19] Sydończyków, dla Kemosza, ohydy Moabitów, i dla Milkoma, obrzydliwości[20] Synów Ammona, król zbezcześcił.14Kazał również potłuc pomniki i powycinać aszery,[21] po czym wypełnił ich miejsce kośćmi ludzkimi.[22]15Również ołtarz w Betel, wzniesienie, które sporządził Jeroboam, syn Nebata, przez które doprowadził Izraela do grzechu, zarówno ten ołtarz, jak i wzniesienie zburzył, wzniesienie spalił, kazał zetrzeć[23] na proch, spalił też Aszerę.16Gdy Jozjasz się odwrócił i zobaczył groby tam, na górze, posłał, wziął kości z tych grobów, spalił je na ołtarzu i zbezcześcił go zgodnie ze Słowem JHWH wygłoszonym przez męża Bożego, który zapowiadał te rzeczy.17Zapytał przy tym: Co to za nagrobek,[24] który ja [tu] widzę? A ludzie z tego miasta odpowiedzieli mu: To grób męża Bożego, który przybył z Judy i zapowiedział te rzeczy, które zrobiłeś na ołtarzu w Betel.18Wtedy powiedział: Zostawcie go, niech nikt nie rusza jego kości. Zachowali więc jego kości wraz z kośćmi proroka, który przybył z Samarii.19Ponadto wszystkie świątynki na wzniesieniach[25] w miastach Samarii, które wznieśli królowie Izraela, aby drażnić [JHWH], Jozjasz pousuwał i postąpił z nimi tak samo, jak postąpił w Betel.20Ściął przy tym na ołtarzach wszystkich tamtejszych kapłanów wzniesień, spalił na nich ludzkie kości, po czym wrócił do Jerozolimy.
Obchody Paschy
21Następnie król rozkazał całemu ludowi: Urządźcie Paschę dla JHWH, waszego Boga, zgodnie z tym, co jest napisane w tym zwoju Przymierza.22Takiej Paschy nie urządzano zaś od dni sędziów, którzy sądzili Izraela, przez wszystkie dni królów Izraela oraz królów Judy.23Taką Paschę dla JHWH urządzono w Jerozolimie dopiero w osiemnastym roku [panowania] króla Jozjasza.
Inne dokonania Jozjasza
24Jozjasz wymiótł również [ludzi radzących się] przodków[26] oraz duchów [zmarłych],[27] terafy[28] i plugastwa, i wszystkie ohydy, które pojawiły się w ziemi judzkiej i w Jerozolimie. [Uczynił to] po to, aby nadać ważność słowom Prawa, zapisanym w zwoju, który kapłan Chilkiasz znalazł w domu JHWH.25Nie było przed nim takiego króla jak on, który by tak wrócił do JHWH całym swoim sercem i całą swoją duszą, i ze wszystkich swych sił, ściśle według Prawa Mojżesza; po nim też nie powstał już taki jak on.26JHWH jednak nie odwrócił się od żaru swojego wielkiego gniewu, którym Jego gniew zapłonął na Judę z powodu całego rozdrażnienia, które wywołał w Nim Manasses.27JHWH wówczas powiedział: Również Judę usunę sprzed mojego oblicza, jak usunąłem Izraela, i odrzucę to miasto, które wybrałem, Jerozolimę, i dom, o którym powiedziałem: Tam będzie moje imię.28Pozostałe zaś sprawy Jozjasza i wszystko, czego dokonał, czyż nie zostało to spisane w zwoju Kronik królów Judy?
Śmierć Jozjasza pod Megiddo
29Za jego dni[29] faraon Necho,[30] król Egiptu, wyruszył nad rzekę Eufrat wesprzeć króla Asyrii. Wówczas król Jozjasz wyprawił się przeciw niemu, lecz on, gdy go zobaczył, uśmiercił go pod Megiddo.30Jego słudzy wywieźli go martwego z Megiddo i sprowadzili do Jerozolimy, gdzie pochowali go w jego grobie. Wtedy lud ziemi wziął Jehoachaza, syna Jozjasza, namaścił go i obwołał królem po jego ojcu.
Jehoachaz królem Judy
31Jehoachaz[31] miał dwadzieścia trzy lata, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie trzy miesiące. Jego matka miała na imię Chamutal[32] [i była] córką Jeremiasza z Libny.32Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, dokładnie tak, jak czynili jego ojcowie.33Faraon Necho uwięził go w Ribli,[33] w ziemi Chamat, odsuwając go od władzy[34] w Jerozolimie, i jako karę[35] nałożył na ziemię[36] sto talentów[37] srebra oraz talent złota.[38]34W miejsce Jozjasza faraon Necho ustanowił królem Eliakima,[39] syna Jozjasza, zmienił mu imię na Jehojakim, a Jehoachaza zabrał. [Ten] przybył do Egiptu i tam umarł.
Jehojakim królem Judy
35Jehojakim[40] dawał faraonowi srebro i złoto, lecz opodatkował ziemię, aby dostarczać to srebro zgodnie z nakazem[41] faraona. Z każdego z ludu ziemi[42] ściągał srebro i złoto według swego oszacowania, aby dostarczyć je faraonowi Necho.36Jehojakim miał dwadzieścia pięć lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie jedenaście lat. Jego matka miała na imię Zebuda[43] [i była] córką Pedajasza[44] z Rumy.37Czynił on to, co złe w oczach JHWH, dokładnie tak, jak czynili jego ojcowie.