1W dwudziestym siódmym roku [panowania] Jeroboama, króla Izraela, władzę objął Azariasz,[1] syn Amazjasza, króla Judy.2Miał szesnaście lat, kiedy rozpoczął rządy, a panował w Jerozolimie pięćdziesiąt dwa lata. Jego matka miała na imię Jekolia[2] [i pochodziła] z Jerozolimy.3Czynił [on] to, co prawe w oczach JHWH, dokładnie tak, jak czynił Amazjasz, jego ojciec.4Jednak wzniesienia nie znikły; lud nadal składał ofiary i spalał na tych wzniesieniach kadzidła.5JHWH zaś dotknął króla i był [on] trędowaty aż do dnia swojej śmierci, stąd mieszkał w domu odosobnienia,[3] a Jotam,[4] syn króla, stał nad domem[5] i sądził lud ziemi.6Pozostałe zaś sprawy Azariasza i wszystko, czego dokonał, czyż nie zostało to spisane w zwoju Kronik królów Judy?7Gdy Azariasz spoczął ze swoimi ojcami, pochowano go przy jego ojcach w Mieście Dawida, a władzę po nim objął Jotam, jego syn.
Zachariasz królem Izraela
8W trzydziestym ósmym[6] roku [panowania] Azariasza, króla Judy, władzę nad Izraelem, w Samarii, objął Zachariasz,[7] syn Jeroboama. Panował sześć miesięcy.[8]9Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, dokładnie tak, jak czynili to jego ojcowie, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, przez które doprowadził [on] Izraela do grzechu.10Szallum, syn Jabesza, zawiązał przeciwko niemu sprzysiężenie i targnął się na niego przed ludem,[9] uśmiercił go i przejął po nim władzę.11Co do pozostałych spraw Zachariasza, zostały one spisane w zwoju Kronik królów Izraela.12Na nim [spełniło się] Słowo JHWH, które wypowiedział do Jehu: Twoi synowie będą zasiadać na tronie Izraela do czwartego [pokolenia][10] – i tak się stało.
Szallum i Menachem królami Izraela
13Szallum,[11] syn Jabesza,[12] objął władzę w trzydziestym dziewiątym[13] roku [panowania] Uzjasza, króla Judy, i sprawował rządy w Samarii przez miesiąc.[14]14Menachem[15] bowiem, syn Gadiego, wyruszył z Tirsy, przybył do Samarii, targnął się w Samarii na Szalluma, syna Jabesza, uśmiercił go i przejął po nim władzę.15Co do pozostałych spraw Szalluma, wraz z jego sprzysiężeniem, które zawiązał, zostały one spisane w zwoju Kronik królów Izraela.16Wkrótce potem Menachem uderzył na Tifsach[16] i na wszystko, co w nim było, oraz na jego obszar od Tirsy, gdyż nie otworzyli [mu bram] – więc uderzył; rozpłatał wszystkie jego brzemienne.[17]17W trzydziestym dziewiątym roku [panowania] Azariasza, króla Judy, władzę nad Izraelem przejął Menachem, syn Gadiego, [a panował] w Samarii dziesięć lat.18Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, przez które doprowadził [on] Izraela do grzechu – przez wszystkie swoje dni.[18]19Do kraju wkroczył[19] Pul,[20] król Asyrii, i Menachem dał Pulowi tysiąc talentów[21] srebra, aby jego ręka była z nim, i umocnił w jego[22] ręku władzę królewską.[23]20Menachem wymusił to srebro na Izraelu, na wszystkich dzielnych wojownikach,[24] aby dać królowi Asyrii po pięćdziesiąt sykli[25] srebra od każdego. Król Asyrii zawrócił zatem i nie stanął [obozem] w kraju.21Pozostałe zaś sprawy Menachema i wszystko, czego dokonał, czyż nie zostało to spisane w zwoju Kronik królów Izraela?22Gdy Menachem spoczął ze swoimi ojcami, władzę po nim objął Pekachiasz, jego syn.
Pekachiasz królem Izraela
23W pięćdziesiątym[26] roku [panowania] Azariasza, króla Judy, władzę nad Izraelem, w Samarii, objął na dwa lata[27] Pekachiasz,[28] syn Menachema.24Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, przez które doprowadził [on] Izraela do grzechu.25Jego przyboczny[29] Pekach, syn Remaliasza, sprzysiężył się przeciw niemu i targnął się na niego w Samarii, w twierdzy domu królewskiego, z Argobem[30] i Ariem,[31] było z nim zaś pięćdziesięciu ludzi spośród Gileadczyków.[32] A gdy go uśmiercił, przejął po nim władzę.26Co do pozostałych spraw Pekachiasza wraz ze wszystkim, czego dokonał, zostały one spisane w zwoju Kronik królów Izraela.
Pekach królem Izraela
27W pięćdziesiątym drugim roku [panowania] Azariasza, króla Judy, władzę nad Izraelem, w Samarii, objął Pekach,[33] syn Remaliasza,[34] [i panował] dwadzieścia[35] lat.28Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, nie odstąpił od grzechów Jeroboama, syna Nebata, przez które doprowadził [on] Izraela do grzechu.29Za dni Pekacha, króla Izraela, nadciągnął Tiglat-Pileser, król Asyrii, zdobył Ijon i Abel-Bet-Maakę, i Janoach, i Kadesz, i Chasor, i Gilead, i Galileę, całą ziemię Naftalego, [i] uprowadził ich do Asyrii.[36]30Hoszea[37] zaś, syn Eli,[38] zawiązał sprzysiężenie przeciw Pekachowi, synowi Remaliasza, i targnął się na niego, a gdy go uśmiercił, przejął po nim władzę w dwudziestym roku panowania Jotama, syna Uzjasza.[39]31Co do pozostałych spraw Pekacha wraz ze wszystkim, czego dokonał, zostało to spisane w zwoju Kronik królów Izraela.
Jotam królem Judy
32W drugim roku panowania Pekacha, syna Remaliasza, króla Izraela, władzę objął Jotam,[40] syn Uzjasza, króla Judy.[41]33Miał [on] dwadzieścia pięć lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie szesnaście lat. Jego matka miała na imię Jerusza[42] [i była] córką Sadoka.[43]34Czynił [on] to, co prawe w oczach JHWH, postępował dokładnie tak, jak postępował Uzjasz, jego ojciec.35Wzniesienia jednak nie znikły; lud nadal składał ofiary i spalał na tych wzniesieniach kadzidła. On to zbudował Bramę Wysoką[44] domu JHWH.36Pozostałe zaś sprawy Jotama i wszystko, czego dokonał, czyż nie zostało to spisane w zwoju Kronik królów Judy?37W tych dniach JHWH zaczął nasyłać na Judę Resina,[45] króla Aramu, i Pekacha, syna Remaliasza.[46]38Gdy Jotam spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany przy swoich ojcach[47] w Mieście Dawida, swojego ojca, a władzę po nim objął Achaz, jego syn.