1 Samuela 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wojna z Filistynami i spełniona zapowiedź PANA

1 A słowo Samuela docierało do całego Izraela. Potem Izrael wyszedł, by zetrzeć się z Filistynami w walce, i rozbił się obozem przy Eben-Ezer,^[1] Filistyni natomiast rozbili się obozem pod Afek.^[2] 2 Następnie Filistyni ruszyli w szyku bojowym, by zetrzeć się z Izraelem, i wywiązała się^[3] bitwa. Izrael został pobity przez Filistynów, którzy zabili na polu w szeregu około czterech tysięcy ludzi. 3 A gdy lud przyszedł do obozu, starsi Izraela pytali: Dlaczego JHWH pobił nas wobec Filistynów? Sprowadźmy do nas z Szilo skrzynię Przymierza z JHWH, by weszła między nas i wybawiła nas^[4] z dłoni naszych wrogów. 4 Posłał więc lud do Szilo i przynieśli stamtąd skrzynię Przymierza z JHWH Zastępów, siedzącym [nad] cherubami, a byli tam ze skrzynią Przymierza z Bogiem dwaj synowie Helego, Chofni i Pinechas. 5 Kiedy zaś skrzynia Przymierza z JHWH wchodziła do obozu, cały Izrael wzniósł tak potężny okrzyk, że zadrżała ziemia. 6 Filistyni usłyszeli odgłos tego okrzyku i zapytali: Co to za potężny okrzyk w obozie Hebrajczyków? A gdy dowiedzieli się, że to skrzynia JHWH weszła do obozu, 7 przestraszyli się Filistyni, bo powiedzieli: Bóg wszedł do obozu.^[5] Mówili też: Biada nam,^[6] bo nic takiego nie zdarzyło się wcześniej!^[7] 8 Biada nam! Kto nas wyrwie z ręki tych potężnych bogów? To przecież ci bogowie, którzy uderzyli^[8] Egipcjan na pustyni wszelką plagą. 9 Wzmocnijcie się i bądźcie mężczyznami, Filistyni, abyście nie popadli w niewolę u Hebrajczyków, tak jak [oni] służą [teraz] wam. Okażcie się więc mężczyznami i walczcie! 10 I Filistyni walczyli. Izrael został pobity i rozbiegli się – każdy do swojego namiotu.^[9] Doszło do bardzo wielkiej klęski,^[10] padło trzydzieści tysięcy pieszych z Izraela. 11 Wzięta też została skrzynia Boża, a dwaj synowie Helego, Chofni i Pinechas, zginęli.

Śmierć Helego

12 A pewien Beniaminita wybiegł z szeregu i w tym dniu przybył^[11] do Szilo. Szaty miał rozdarte i grudki ziemi na głowie. 13 Gdy przyszedł, oto Heli siedział na krześle przy drodze, wypatrując, ponieważ jego serce drżało o skrzynię Bożą. A gdy człowiek ten wszedł, by donieść o tym w mieście, całe miasto zaczęło krzyczeć. 14 Heli usłyszał odgłos tego krzyku i zapytał: Co [oznacza] odgłos tego zgiełku? A człowiek ten pośpieszył, przyszedł i doniósł [o tym] Helemu. 15 Heli zaś miał wtedy dziewięćdziesiąt osiem lat. Jego oczy znieruchomiały^[12] i nie mógł już widzieć. 16 I powiedział ten człowiek do Helego: Przychodzę z szeregu, bo ja dzisiaj z szeregu uciekłem. A [Heli] zapytał: Jak miała się sprawa, mój synu? 17 Wtedy zwiastun odezwał się i powiedział: Izrael uciekł przed Filistynami i doszło do wielkiej klęski wśród ludu. Zginęli także dwaj twoi synowie, Chofni i Pinechas, a skrzynia Boża została wzięta. 18 A gdy wspomniał o skrzyni Bożej, Heli spadł z krzesła na wznak obok bramy, złamał kark^[13] i umarł, był to bowiem człowiek stary i ociężały, a sądził on Izraela przez czterdzieści lat. 19 Jego synowa, żona Pinechasa, była w ciąży tuż przed rozwiązaniem. Gdy usłyszała wieść o wzięciu skrzyni Bożej i że zmarł jej teść i jej mąż, zgięła się i zaczęła rodzić, gdyż zdjęły ją bóle porodowe. 20 A w czasie, gdy umierała, mówiły do niej stojące obok [kobiety]: Nie bój się, bo urodziłaś syna! Lecz [ona] nie odpowiedziała i nie wzięła sobie tego do serca. 21 Dziecko zaś nazwała Ikabod,^[14] mówiąc: Uprowadzona została chwała z Izraela. [Odnosiła się tak] do wzięcia skrzyni Bożej, do^[15] swego teścia oraz męża. 22 Powiedziała więc: Uprowadzona została chwała z Izraela, gdyż skrzynia Boża została wzięta.