1Dawidowi doniesiono: Oto Filistyni walczą z Keilą,[1] plądrują oni klepiska!2Dawid pytał więc JHWH: Czy mam pójść i pobić tych Filistynów? A JHWH odpowiedział Dawidowi: Idź, pobij Filistynów i wybaw Keilę.3Ale ludzie Dawida powiedzieli do niego: Oto my już tu, w Judzie, jesteśmy w strachu, a co dopiero, gdy wyruszymy do Keili przeciw szeregom Filistynów!4Dawid zatem raz jeszcze pytał JHWH i JHWH odpowiedział: Wstań, zejdź do Keili, gdyż Ja wydaję Filistynów w twoją rękę.5Dawid poszedł więc ze swoimi ludźmi do Keili, walczył z Filistynami, uprowadził ich stada i zadał im wielką klęskę. Tak Dawid wybawił mieszkańców Keili.
Ucieczka Dawida z Keili
6A gdy Abiatar, syn Achimeleka, uciekł do Dawida,[2] do Keili, przyniósł ze sobą[3] efod.7Saulowi zaś doniesiono, że Dawid przybył do Keili. Wówczas Saul powiedział: Wydał[4] go Bóg w moją rękę, bo wchodząc do miasta, [sam] się zamknął bramami i ryglami.8I wezwał Saul cały lud do walki, aby zejść do Keili i otoczyć Dawida wraz z jego ludźmi.9Gdy Dawid dowiedział się, że Saul knuje coś złego przeciw niemu, powiedział do Abiatara, kapłana:[5] Przynieś efod.10Następnie Dawid powiedział: JHWH, Boże Izraela! Twój sługa dokładnie usłyszał, że Saul rozważa przybycie do Keili, aby zburzyć to miasto ze względu na mnie.11Czy panowie Keili zamkną mnie w jego ręce? Czy zejdzie tu Saul, jak to słyszał twój sługa? JHWH, Boże Izraela, oznajmij to, proszę, swojemu słudze! I JHWH powiedział: Zejdzie.12Dawid zapytał: Czy panowie Keili zamkną mnie i moich ludzi w ręce Saula? A JHWH odpowiedział: Zamkną.13Dawid wstał zatem wraz ze swoimi ludźmi [w liczbie] około sześciuset[6] mężczyzn, wyszli z Keili i przemieszczali się z miejsca na miejsce. Kiedy zaś Saulowi doniesiono,[7] że Dawid umknął z Keili, poniechał [swojej] wyprawy.
Kolejne przymierze Jonatana z Dawidem
14Dawid zaś przebywał na pustyni w trudno dostępnych miejscach, przebywał też w górskich miejscach pustyni Zif,[8] Saul poszukiwał go przez wszystkie te dni, ale Bóg[9] nie wydał go w jego rękę.15Dawid jednak zobaczył, że Saul wyszedł, aby szukać jego duszy, a Dawid przebywał wtedy na pustyni Zif w Chorszy.16Wówczas Jonatan,[10] syn Saula, powstał i wybrał się do Dawida do Chorszy. Tam dodawał mu otuchy[11] w Bogu.[12]17Powiedział do niego: Nie bój się, gdyż nie natknie się na ciebie ręka Saula, mojego ojca, i Ty będziesz królował nad Izraelem, a ja będę drugim po tobie. Również Saul, mój ojciec, o tym wie.18I zawarli obaj przymierze[13] przed JHWH, po czym Dawid pozostał w Chorszy, a Jonatan poszedł do swojego domu.[14]
Zdrada mieszkańców Zif
19Niektórzy Zifici[15] jednak wybrali się do Saula do Gibei z doniesieniem: Czy Dawid nie ukrywa się między nami w trudno dostępnych miejscach w Chorszy, na wzgórzach Chakila, na południe od Jeszimonu?[16]20Teraz więc, królu,[17] przy całym pragnieniu twojej duszy, by tam zejść, zejdź, a my zamkniemy go w ręce króla.21Saul powiedział: Błogosławieni jesteście u JHWH, że zlitowaliście się nade mną.22Idźcie, proszę, ustalcie coś więcej, dowiedzcie się i wypatrzcie[18] jego miejsce, gdzie bywa jego noga, kto widział go tam, ponieważ powiedziano mi, że jest on bardzo przebiegły!23Wypatrzcie więc i dowiedzcie się o wszystkich jego przejściach, którymi przechodzi, i wróćcie do mnie z czymś pewnym, a wyruszę z wami. I jeśli okaże się, że jest w tej ziemi, to zacznę go tropić wśród wszystkich rodów[19] Judy.24Powstali zatem i poszli do Zif przed Saulem. Dawid zaś i jego ludzie byli na pustyni Maon,[20] na Arabie,[21] na południe od Jeszimonu.25A gdy Saul, wraz ze swoimi ludźmi, udał się na poszukiwania i doniesiono o tym Dawidowi, skierował się on ku skale i przebywał na pustyni Maon. Saul usłyszał o tym i ruszył w pościg za Dawidem na pustynię Maon.26I szedł Saul po jednej stronie góry, a Dawid ze swoimi ludźmi po drugiej stronie góry. A gdy Dawid śpieszył się, by ujść przed Saulem, Saul zaś ze swoimi ludźmi okrążał już Dawida i jego ludzi, aby ich pojmać,27przybył do Saula posłaniec z doniesieniem: Pośpiesz się i wyrusz, gdyż Filistyni wdarli się do ziemi.28Saul zatem zawrócił z pościgu za Dawidem i wyruszył na spotkanie Filistynom. Dlatego nazwano to miejsce: Skała Rozstania.[22]