1 Samuela 18,2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Dawid i Jonatan przyjaciółmi

1 A gdy skończył rozmawiać z Saulem, dusza Jonatana przylgnęła do duszy Dawida i pokochał go Jonatan jak własną duszę. 2 Saul zaś zabrał go tego dnia i nie dał mu już wrócić do domu swego ojca. 3 Jonatan natomiast zawarł z Dawidem przymierze, ponieważ pokochał go jak własną duszę. 4 Jonatan zdjął płaszcz, który miał na sobie, i dał go Dawidowi, oraz swoją tunikę – aż do swego miecza i łuku, i pasa. 5 A [ilekroć] Dawid wyruszał, dokądkolwiek posyłał go Saul, radził sobie mądrze,^[1] tak że Saul ustanowił go [dowódcą] nad wojownikami. Lud uznał to w swych oczach za dobre. Również słudzy Saula uznali to w swych oczach [za dobre].

Zazdrość Saula o sławę Dawida

6 Kiedy zaś oni nadciągali, w czasie powrotu Dawida po pokonaniu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast Izraela wychodziły na spotkanie króla Saula^[2] ze śpiewem i tańcami, przy wtórze tamburyn, z radością i z cymbałkami.^[3] 7 Kobiety, w zabawie, śpiewały przy tym sobie: Pobił Saul gromady,^[4] a Dawid – miriady.^[5] 8 Gniewało to Saula bardzo. Uważał te słowa za niewłaściwe w swoich oczach, bo powiedział: Dały Dawidowi miriady, a mnie dały gromady.^[6] Brakuje mu już tylko królewskiej [władzy]! 9 Od tego dnia i przez dalsze Saul zaczął być podejrzliwy^[7] w stosunku do Dawida. 10 Już następnego dnia spoczął na Saulu duch Boży zły, tak że prorokował^[8] u siebie w domu. Dawid – jak zawsze – grał tego dnia [na strunach] swoją ręką, a Saul miał w ręku włócznię. 11 Wtem Saul rzucił włócznią i powiedział: Przygwożdżę Dawida do ściany! Lecz Dawid – dwukrotnie – przed nim uskoczył. 12 I Saul zaczął bać się Dawida, ponieważ JHWH był z nim, a od Saula odstąpił. 13 Potem Saul usunął go od siebie, a ustanowił go księciem oddziału,^[9] tak że [w różnych sprawach] wychodził i przychodził^[10] na czele tych ludzi. 14 Na każdej zaś swojej drodze Dawid radził sobie mądrze i JHWH był z nim. 15 A gdy Saul widział, że radzi on sobie bardzo mądrze, drżał przed nim. 16 Cały zaś Izrael i Juda kochali Dawida, gdyż to on wychodził i przychodził [przy różnych zadaniach] na ich czele.

Dawid i Merab

17 I powiedział Saul do Dawida: Oto moja starsza córka Merab, dam ci ją za żonę, tylko bądź mi waleczny i prowadź wojny JHWH. Bo Saul mówił [sobie]: Niech moja ręka nie będzie przeciw niemu, niech będzie przeciw niemu ręka Filistynów. 18 Dawid jednak odpowiedział Saulowi: Kim ja jestem i czym jest mój ród^[11] – rodzina mojego ojca w Izraelu – że miałbym zostać zięciem króla?! 19 A gdy przyszedł czas, by dać Merab, córkę Saula, Dawidowi, dano ją za żonę Adrielowi Mecholatycie.

Dawid zięciem Saula

20 Dawida natomiast pokochała córka Saula Michal. Gdy doniesiono o tym Saulowi, uznał to za korzystne w swoich oczach. 21 Bo Saul powiedział [sobie]: Dam mu ją i niech stanie się dla niego sidłem, i niech ręka Filistynów będzie przeciw niemu. Potem Saul powiedział do Dawida: Dziś po raz drugi [mówię, że] możesz zostać moim zięciem. 22 Saul przy tym rozkazał swoim sługom: Porozmawiajcie z Dawidem poufnie. Powiedzcie: Oto podobasz się królowi i kochają cię wszyscy jego słudzy, możesz więc teraz zostać zięciem króla. 23 I słudzy Saula powtórzyli te słowa w obecności^[12] Dawida. Ale Dawid powiedział: Czy zostać zięciem króla to w waszych oczach drobnostka? Ja przecież jestem człowiekiem ubogim i nieznacznym. 24 I donieśli to słudzy Saula swemu [panu]. Powiedzieli: Dawid wyraził się w takich, jak te, słowach. 25 A Saul powiedział: Tak powiedzcie Dawidowi: Nie wiano byłoby dla króla przyjemnością, ale sto filistyńskich napletków, aby zemścić się na wrogach króla. Saul bowiem dążył do tego, aby Dawid wpadł w ręce Filistynów. 26 A gdy jego słudzy donieśli Dawidowi te słowa, Dawid uznał zostanie zięciem króla za rzecz słuszną w swoich oczach i zanim wypełniły się dni, 27 Dawid powstał i poszedł, on oraz jego ludzie, i pobił u Filistynów dwustu^[13] mężczyzn, po czym Dawid sprowadził ich napletki i [przekazał] w pełnej [liczbie] królowi, by móc zostać zięciem króla. I Saul dał mu Michal, swoją córkę, za żonę. 28 A gdy Saul zobaczył i przekonał się, że JHWH jest z Dawidem, a Michal, córka Saula, pokochała go,^[14] 29 Saul tym bardziej obawiał się Dawida – i stał się Saul wrogiem Dawida na resztę dni. 30 A książęta filistyńscy wychodzili [do walk]. Lecz ilekroć wychodzili, Dawid radził sobie lepiej niż wszyscy inni słudzy Saula, tak że jego imię nabierało wielkiego znaczenia.