1 Królewska 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Urzędnicy Salomona

1 Tak zatem król Salomon został królem całego Izraela. 2 A oto jego urzędnicy:^[1] Azariasz, syn Sadoka – kapłan.^[2] 3 Elichoref^[3] i Achiasz, synowie Sziszy^[4] – pisarze. Jehoszafat, syn Achiluda – kanclerz.^[5] 4 Benajasz, syn Jehojady – nad wojskiem. Sadok i Abiatar – kapłani. 5 Azariasz, syn Natana – nad namiestnikami. Zabud, syn Natana, był kapłanem, zaufanym^[6] króla. 6 Achiszar – nad domem. Adoniram, syn Abdy^[7] – nad przymusowymi robotami.^[8] 7 Salomon miał dwunastu namiestników nad całym Izraelem, a [oni] zaopatrywali króla oraz jego dom – każdy miał zaopatrywać przez miesiąc w ciągu roku. 8 A oto ich imiona: Ben-Chur^[9] na pogórzu Efraima.^[10] 9 Ben-Deker^[11] w Makas i w Szaalbim, i w Bet-Szemesz, i w Elon-Bet-Chanan.^[12] 10 Ben-Chesed w Arubot – do niego należało Socho i cała ziemia Chefer. 11 Ben-Abinadab nad całym Nafat-Dor – jego żoną była Tafat,^[13] córka Salomona. 12 Baana, syn Achiluda, w Tanak i Megiddo, i w całym Bet-Szeanie, który leżał przy Sartanie pod Jizreelem, od Bet-Szean po Abel-Mechola [i] aż poza Jokmeam. 13 Ben-Geber w Ramot-Gilead; do niego należały Osady Jaira, syna Manassesa, które leżą w Gileadzie; do niego należał okręg Argob w Baszanie, sześćdziesiąt dużych miast z murem i miedzianymi zasuwami. 14 Achinadab, syn Iddo – Machanaim. 15 Achimaas w Naftalim; on też pojął za żonę córkę Salomona, Basemat.^[14] 16 Baana, syn Chuszaja, w Aszer i w Bealot. 17 Jehoszafat, syn Paruacha, w Issacharze. 18 Szimei, syn Eli, w Beniaminie. 19 Geber, syn Uriego, w ziemi Gilead, ziemi Sychona, króla Amorytów, i Oga, króla Baszanu – i jeden namiestnik, który [odpowiadał za podległy mu obszar] ziemi.

Dobrobyt pod rządami Salomona

20 Juda i Izrael były w swojej liczbie tak liczne, jak piasek, który jest nad morzem; jedli i pili – i weselili się. 21 A Salomon panował nad wszystkimi królestwami od Rzeki^[15] [przez] ziemię Filistynów i aż po granicę Egiptu; składały [one] daniny i służyły Salomonowi przez całe jego życie.^[16]

Dzienne zapotrzebowanie na żywność

22 Na wyżywienie zaś Salomona na jeden dzień przypadało: trzydzieści korów^[17] [najlepszej] mąki^[18] i sześćdziesiąt korów mąki [zwykłej],^[19] 23 dziesięć [sztuk] tucznego bydła i dwadzieścia [sztuk] bydła z pastwiska oraz sto owiec – oprócz jeleni i gazeli, saren^[20] i tucznego drobiu.^[21] 24 Władał on bowiem na całym Zarzeczu^[22] od Tifsach aż po Gazę, wszystkimi królami^[23] Zarzecza, i miał pokój ze wszystkich stron wokoło. 25 Juda zatem i Izrael mieszkały bezpiecznie, każdy pod swoją winoroślą i pod swoim figowcem, od Dan aż po Beer-Szebę, przez wszystkie dni Salomona. 26 Miał też Salomon cztery^[24] tysiące stanowisk dla koni^[25] do swoich rydwanów i dwanaście tysięcy jeźdźców. 27 Wspomniani zaś namiestnicy zaopatrywali króla Salomona oraz wszystkich przychodzących do stołu króla Salomona, każdy w swoim miesiącu – dbali o to, aby niczego nie zabrakło. 28 Również jęczmień i sieczkę dla koni oraz wierzchowców dostarczali do miejsca, w którym było to potrzebne, każdy według swojej kolejności.

Sława mądrości Salomona

29 A Bóg dał Salomonowi mądrość^[26] i bardzo wiele zrozumienia, i rozległość wiedzy^[27] niczym piasek, który jest nad brzegiem morza. 30 Tak to mądrość Salomona przewyższała mądrość wszystkich synów Wschodu i całą mądrość Egiptu. 31 Był on zatem mądrzejszy niż wszyscy ludzie, niż Etan Ezrachita i Heman, i Kalkol, i Darda, synowie Machola – i miał sławę wśród wszystkich okolicznych narodów.^[28] 32 Wygłosił też trzy tysiące przypowieści, a jego pieśni było pięć oraz tysiąc.^[29] 33 Wypowiadał się o drzewach, począwszy od cedru, który rośnie w Libanie, aż po hizop, który wyrasta z muru; wypowiadał się o zwierzętach i ptactwie, o płazach i o rybach. 34 Schodzili się zatem [ludzie] ze wszystkich ludów, by słuchać mądrości Salomona, [przychodzili] od wszystkich królów ziemi, ci, którzy usłyszeli jego mądrość.