1 Królewska 13 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 A oto, na Słowo JHWH, przyszedł z Judy do Betel pewien mąż Boży [i zjawił się] właśnie [wtedy,] gdy Jeroboam stał przy ołtarzu, aby złożyć ofiarę. 2 I na Słowo JHWH zawołał w kierunku ołtarza: Ołtarzu, ołtarzu! Tak mówi JHWH: Oto w domu Dawida narodzi się syn o imieniu Jozjasz i zarżnie na tobie kapłanów wzniesień, składających na tobie ofiary,^[1] i spalą na tobie ludzkie kości! 3 Tego dnia dał też znak; powiedział: Taki jest znak,^[2] który zapowiada JHWH: Oto ołtarz ten się rozpadnie i rozsypie się popiół, który jest na nim! 4 Gdy król usłyszał słowo męża Bożego, które wykrzyknął w kierunku ołtarza w Betel, wyciągnął Jeroboam swoją rękę znad ołtarza, mówiąc: Schwytajcie go! I wtedy jego ręka, którą wyciągnął na niego, uschła i nie był w stanie zwrócić jej ku sobie. 5 Ołtarz zaś rozpadł się i popiół z ołtarza rozsypał się, zgodnie ze znakiem, który na Słowo JHWH dał mąż Boży. 6 Wówczas król odezwał się i powiedział do męża Bożego: Przebłagaj, proszę, oblicze JHWH, twojego Boga, i módl się za mną,^[3] abym mógł zwrócić moją rękę ku sobie. I mąż Boży przebłagał oblicze JHWH, tak że ręka króla mogła powrócić ku niemu – i była jak poprzednio. 7 Król przemówił wtedy do męża Bożego: Chodź ze mną do domu i posil się, chcę ci też dać podarunek. 8 Ale mąż Boży odpowiedział królowi: Choćbyś mi dał połowę swojego domu, nie pójdę z tobą i nie spożyję chleba, i nie napiję się wody w tym miejscu. 9 Bo tak przykazano mi w Słowie JHWH: Nie spożyjesz chleba ani nie napijesz się wody, ani nie wrócisz drogą, którą przyszedłeś. 10 I poszedł inną drogą, nie wracał tą drogą, którą przyszedł do Betel.

Śmierć proroka z Judy

11 W Betel zaś mieszkał pewien prorok, starzec; jego synowie przyszli^[4] i opowiedzieli mu o całym dziele, którego dokonał mąż Boży tego dnia w Betel, [a] słowa, które wygłosił do króla – przytoczyli je swojemu ojcu. 12 Wówczas ich ojciec zapytał ich: Którą drogą poszedł? I jego synowie pokazali^[5] mu drogę, którą poszedł mąż Boży, który przybył z Judy. 13 Wtedy powiedział do swoich synów: Osiodłajcie mi osła! A gdy osiodłali mu osła, dosiadł go 14 i pojechał za mężem Bożym, spotkał go siedzącego pod dębem i zapytał go: Czy ty jesteś tym mężem Bożym, który przyszedł z Judy? A [on] odpowiedział: To ja. 15 Wtedy powiedział do niego: Chodź ze mną do domu^[6] i posil się chlebem. 16 A [on] odpowiedział: Nie mogę zawrócić z tobą ani pójść z tobą,^[7] nie zjem też chleba ani nie napiję się z tobą wody w tym miejscu. 17 Bo powiedział mi w Słowie^[8] JHWH: Nie zjesz chleba ani nie napijesz się wody, ani nie zawrócisz, aby pójść^[9] drogą, którą tam przyszedłeś. 18 Wtedy mu powiedział: Ja także jestem prorokiem, jak ty, i anioł przemówił do mnie w Słowie JHWH: Zawróć go z sobą do swojego domu i niech się posili chlebem i napije wody. Okłamał go! 19 Zawrócił więc z nim, spożył chleb w jego domu i napił się wody. 20 A gdy siedzieli przy stole, stało się Słowo JHWH do proroka, który go zawrócił, 21 tak że wykrzyknął do męża Bożego, który przyszedł z Judy: Tak mówi JHWH: Ponieważ sprzeciwiłeś się ustom JHWH i nie posłuchałeś nakazu, który dał ci JHWH, twój Bóg, 22 i zawróciłeś, spożywałeś chleb i piłeś wodę w miejscu, o którym ci powiedział: Nie spożyjesz [tam] chleba ani nie napijesz się wody, twoje zwłoki nie spoczną w grobie twoich ojców!^[10] 23 Gdy więc spożył już chleb i gdy już napił się wody, [starzec] osiodłał osła dla proroka, którego zawrócił, 24 i [ten] poszedł; w drodze jednak spotkał go lew i uśmiercił go. I jego zwłoki leżały rzucone na drodze, a osioł stał obok nich i lew stał obok zwłok. 25 A kiedy ludzie przechodzili i zobaczyli zwłoki rzucone na drodze oraz lwa stojącego obok zwłok, przyszli i opowiedzieli [o tym] w mieście, w którym mieszkał stary prorok. 26 Gdy usłyszał o tym prorok, który zawrócił go z drogi, powiedział: To ten mąż Boży, który zlekceważył usta JHWH, i JHWH wydał go lwu, i [ten] zagryzł go i uśmiercił, zgodnie ze Słowem JHWH, w którym do niego przemówił.^[11] 27 Następnie polecił swoim synom: Osiodłajcie mi osła. I osiodłali.^[12] 28 Wtedy pojechał i znalazł jego zwłoki rzucone na drodze oraz osła i lwa, stojących obok zwłok; lew nie pożarł zwłok ani nie zagryzł osła. 29 Prorok podniósł zatem zwłoki męża Bożego, włożył je na osła, zawrócił z nimi i przyszedł do miasta starego proroka, aby odbyć żałobę^[13] i pochować go. 30 Złożył jego zwłoki^[14] w swoim grobie i opłakiwał go: Biada, mój bracie! 31 A kiedy było już po jego pogrzebie,^[15] powiedział do swoich synów: Gdy umrę, pochowajcie mnie w grobie, w którym został pochowany mąż Boży, przy jego kościach złóżcie moje kości,^[16] 32 bo na pewno spełni się słowo, które na Słowo JHWH wykrzyknął w kierunku ołtarza w Betel i w stronę wszystkich domów [pobudowanych] dla wzniesień w miastach Samarii.^[17] 33 Po tym wydarzeniu Jeroboam nie zawrócił ze swojej złej drogi, lecz znów przysposabiał [wziętych] z krańców ludu^[18] kapłanów dla wzniesień. Kto chciał, tego wyświęcał^[19] i taki stawał się kapłanem dla wzniesień. 34 Sprawa ta stała się przyczyną grzechu domu Jeroboama, aby został wymazany^[20] i zgładzony^[21] z oblicza ziemi.