Zachariasza 4

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Anioł, który rozmawiał ze mną, powrócił i obudził mnie ze snu tak, jak się budzi człowieka.2 Następnie zapytał: Co widzisz? Widzę świecznik — odpowiedziałem — cały wykonany ze złota. Na jego szczycie widzę czaszę oraz siedem lamp, do których dochodzi siedem i znów siedem rurek.3 Obok świecznika widzę też dwa drzewa oliwne, jedno po prawej, a drugie po lewej stronie czaszy.4 Co to oznacza, panie? — zapytałem anioła, który rozmawiał ze mną.5 Nie wiesz, co to oznacza? — odparł. Nie, panie — odpowiedziałem.6 Wtedy oznajmił: Oto Słowo PANA do Zorobabela: Nie dzięki mocy ani dzięki sile, stanie się to dzięki mojemu Duchowi — mówi PAN Zastępów.7 Kim jesteś, wielka góro? Przed Zorobabelem staniesz się równiną! On wyniesie kamień zwieńczenia! I wołać będą: Łaska! Niech go otacza łaska!8 Następnie PAN skierował do mnie Słowo tej treści:9 Ręce Zorobabela położyły fundament pod ten dom i jego ręce go wykończą! W ten sposób poznasz, że PAN Zastępów posłał mnie do was.10 Kto tu gardził dniem skromnych początków? Jeszcze będą się cieszyć, gdy zobaczą kamień zwieńczenia i pion[1] w ręce Zorobabela. A tych siedmioro oczu to oczy PANA przepatrujące całą ziemię.[2]11 Następnie odezwałem się i zapytałem anioła: A co oznaczają te dwa drzewa oliwne po prawej i po lewej stronie świecznika?12 I dodałem: Co oznaczają te dwie gałązki drzew oliwnych, które dwiema złotymi rurkami przekazują złocisty olej, spływający na nie?13 A on na to: Nie wiesz, co one oznaczają? Nie, panie — odpowiedziałem.14 Wtedy oznajmił: To dwaj namaszczeni,[3] którzy stoją przy Panu całej ziemi.