1א Ja jestem tym człowiekiem, który widział niedolę pod rózgą Jego gniewu.2א To mnie skierował i wprowadził w ciemność zamiast w światło.3א To przeciw mnie się zwrócił i kierował swą rękę cały czas.4ב Pomarszczył moje ciało i skórę i pokruszył kości.5ב Oblężył mnie kordonem jadu i mozołu.6ב Kazał mi mieszkać w ciemności jak dawno umarłym.7ג Ogrodził mnie, bym nie uszedł, włożył mi ciężkie kajdany.8ג Choć wzywałem pomocy, odciął się od mojej modlitwy.9ג Zagrodził mi drogę kamiennymi blokami i splątał moje ścieżki.10ד Jest dla mnie niczym niedźwiedź na czatach, niczym lew w ukryciu.11ד Me drogi pokrzyżował, rozdarł mnie na strzępy i zamienił w pustkowie.12ד Naciągnął łuk i wziął mnie za cel swojej strzały.13ה Przeszył me nerki strzałami ze swojego kołczana.14ה Stałem się pośmiewiskiem dla mojego ludu, przyśpiewką na całe dni.15ה Nasycił mnie goryczą i nasączył piołunem.16ו Pokruszył o żwir moje zęby, wdeptał mnie w proch.17ו Odebrał pokój mojej duszy, zapomniałem o szczęściu.18ו Powiedziałem: Przepadła moja siła i nadzieja, którą pokładałem w PANU.19ז Wspomnij moją niedolę i tułaczkę, piołun i truciznę.20ז Dokładnie ją pamiętam i na myśl o niej omdlewam.21ז Sięgając do niej pamięcią, wciąż liczę na to jedno:22ח Niewyczerpane są dowody łaski PANA, Jego miłosierdzie nie ustaje.23ח Co rano daje o sobie znać na nowo — wielka jest Twoja wierność.24ח PAN jest moim działem — mówię to z przekonaniem i w Nim pokładam nadzieję.[1]25ט PAN jest dobry dla tego, kto w Nim pokłada nadzieję,[2] dla duszy, która Go szuka.26ט Dobrze jest czekać w milczeniu na ratunek[3] PANA.27ט Dobrze jest też, gdy mężczyzna nosi jarzmo w młodości.28י Niech siedzi w samotności i milczy, gdy PAN je na niego wkłada.29י Niech przylgnie ustami do prochu, może jest jeszcze nadzieja.30י Niech nadstawia policzek bijącym i niech syci się zniewagą.31כ Gdyż Pan nie odrzuca na wieki.32כ Owszem, jeśli zasmuca, to też się lituje, według obfitości swej łaski.[4]33כ Bo nie zależy Mu na tym, by gnębić i zsyłać na ludzi cierpienia.34ל On nie kruszy pod stopami więźniów ziemi.35ל On nie łamie praw człowieka, chociaż jest Najwyższy.36ל On nie krzywdzi nikogo w toku sprawy — Pan się troszczy.37מ Czy jest ktoś, kto powiedział, i stało się, choć Pan tego nie nakazał?38מ Czy z ust Najwyższego nie pochodzi to, co przykre, i to, co korzystne?39מ Czy człowiek, póki żyje, może zrzucać winę na cokolwiek poza własnym grzechem?40נ Przejrzyjmy dokładnie nasze drogi i nawróćmy się do PANA.41נ Podnieśmy nasze serca i dłonie ku Bogu na niebie!42נ My wykroczyliśmy i zbuntowaliśmy się, Ty zaś nie przebaczyłeś.43ס Okryłeś się gniewem i ścigałeś nas — wybiłeś i nie oszczędziłeś!44ס Okryłeś się chmurą, by nasza modlitwa nie doszła do Ciebie.45ס Zrobiłeś z nas szumowiny i odpadki pomiędzy ludami.46פ Nasi wrogowie otworzyli nad nami swoje usta.47פ Spadło na nas przerażenie i przestrach, zniszczenie i zagłada.48פ Strumienie łez popłynęły z moich oczu z powodu zagłady córki mego ludu.49ע Moje oczy łzawią nieustannie, wciąż wzbiera we mnie płacz.50ע Czekam, aż PAN wychyli się z nieba i spojrzy na nas w dół.51ע Moje łzy budzą smutek mojej duszy z powodu córek mojego miasta.52צ Moi wrogowie polowali na mnie bez powodu, uparcie, jak na ptaka.53צ Chcieli zakończyć moje życie w grobie, obrzucili mnie kamieniami.54צ Masy wód przelały się nad moją głową i pomyślałem: To koniec!55ק Wzywałem Twego imienia, PANIE, z głębokiego dołu.56ק Wysłuchałeś mojego głosu, nie zatykaj ucha na moje wołanie.57ק Zbliżyłeś się do mnie w dniu, w którym Cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się!58ר Poprowadziłeś, Panie, sprawę o moje życie i wykupiłeś je.59ר Widziałeś, PANIE, moją krzywdę, wymierz mi sprawiedliwość.60ר Poznałeś plany ich zemsty, gdy spiskowali przeciwko mnie.61ש Słyszałeś, PANIE, ich obelgi i cały ich spisek dobrze znasz.62ש Ich wypowiedzi i przyśpiewki są mi wrogie codziennie.63ש Zobacz, co knują i co robią, bo o mnie brzmi ich szydercza pieśń!64ת Oddaj im, PANIE, stosownie do dzieła ich rąk.65ת Odpłać im zasłonięciem serca[5] i przekleństwem.66ת Ścigaj ich, PANIE, w gniewie i wytęp spod swojego nieba.