1PAN króluje![1] Niech zadrżą ludy! On siedzi na cherubach! Niech się zatrzęsie ziemia!2Wielki jest PAN na Syjonie I wyniesiony ponad wszystkie ludy.3Niech wielbią Twoje imię wielkie i straszne! On jest święty!4On jest potężnym Królem, który kocha prawo! To Ty ustaliłeś zasady słuszności, Twoim dziełem jest sąd I sprawiedliwość w ludzie Jakuba!5Wywyższajcie PANA, naszego Boga, Złóżcie pokłon u podnóżka Jego stóp! On jest święty!6Mojżesz i Aaron są wśród Jego kapłanów, Również Samuel — wśród wzywających Jego imienia. Wołali oni do PANA, a On ich wysłuchiwał,7Przemawiał do nich z obłoku, A oni strzegli postanowień i przykazań, które im objawiał.8PANIE, nasz Boże, Ty im odpowiadałeś; Byłeś dla nich Bogiem, który przebacza, Ale też rozlicza za złe przyzwyczajenia.9Wywyższajcie PANA, naszego Boga, Pokłońcie się na Jego świętej górze, Bo nasz Bóg, PAN, jest święty!