1Chodźcie, zaśpiewajmy PANU! Wznieśmy okrzyk na cześć Opoki naszego zbawienia!2Przyjdźmy przed Jego oblicze z wdzięcznością,[1] Wznieśmy do Niego głos w naszych pieśniach,3Gdyż PAN jest Bogiem wielkim, Jest wielkim Królem, przewyższa wszystkich bogów.4On trzyma w ręku głębie ziemi, Do Niego należą wierzchołki gór;5Jego jest morze, bo On je uczynił, Jego ręce ukształtowały ląd.6Podejdźcie! Pokłońmy się, oddajmy Mu hołd! Uklęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.7Gdyż On jest naszym Bogiem, My — ludem z Jego pastwisk, Jesteśmy trzodą, której nie wypuszcza z rąk. Dziś, jeśli usłyszycie Jego głos,8Nie znieczulajcie swoich serc jak w Meriba,[2] Lub jak w Massa, gdy byliście na pustyni9I gdzie wasi ojcowie wystawiali Mnie na próbę — Doświadczali, choć widzieli moje dzieło.10Przez czterdzieści lat brzydziłem się tym pokoleniem. Stwierdziłem, że to lud, który sercem trwa przy błędzie, Ludzie, którzy nie rozpoznali moich dróg.11Dlatego przysiągłem w swoim gniewie: Nie wejdą do mojego odpoczynku.