1PAN wstąpił na tron![1] Ukazał swą dostojność! PAN przepasał się mocą, zapiął ją jak pas — To On umacnia świat, tak że się nie chwieje!2Twój tron jest niewzruszony — jak dawniej, Tylko Ty trwasz od wieczności!3PANIE, wzbierają rzeki, Coraz głośniejszy ich szum! Rzeki podnoszą swoje groźne fale!4Lecz nad odgłosem tych wielkich, nieprzebranych wód, Ponad bałwanami potężnego morza, O wiele wyżej Ty królujesz, o PANIE!5Twoje postanowienia są godne zaufania, A Twoja świętość, PANIE, będzie zdobić Twój dom na zawsze.