1Dla prowadzącego chór. Pieśń pouczająca. Dawidowa.2Nierozumny stwierdził w swym sercu: Nie ma Boga! Wszyscy ulegli zepsuciu, żyją niegodziwie — Nikt nie dba o dobro!3Bóg spojrzał z nieba na ludzi, By zobaczyć, czy jest ktoś rozumny, ktoś, kto szukałby Boga.4Ale wszyscy zboczyli, wszyscy stali się podli, Nikt nie dba o dobro, brak choćby jednego.5Czy nie mają poznania ci wszyscy czyniący nieprawość, Chętni kąsać mój lud? Jedzą chleb, lecz do Boga nie wołają.6Ale dopadnie ich strach, Choć się wcześniej nie bali, Gdyż Bóg już rozrzucił kości oblegających ciebie — Zawstydziłeś ich, bo Bóg nimi pogardził.7Oby już przyszło z Syjonu[1] zbawienie Izraela! A gdy PAN przywróci powodzenie swemu ludowi,[2] Wtedy niech cieszy się Jakub, Niech się weseli Izrael! (Ps 126,1; Ps 126,4)