1Psalm Asafa. Bóg, Bóg JHWH przemówił I zawezwał ziemię Od wschodnich jej krańców po najdalszy zachód.2Bóg zajaśniał z Syjonu Doskonałego w swym pięknie —3Oto nasz Bóg przybywa, On nie będzie milczał! Przed Nim płonie ogień, który trawi wszystko, I szaleje wokół Niego burza.4Bóg z góry wzywa niebo, On przyzywa ziemię, by sądzić swój lud:5Zgromadźcie Mi tu Mnie oddanych, Związanych ze Mną przymierzem zawartym nad ofiarą!6Niebiosa ogłaszają Jego sprawiedliwość, Ponieważ sam Bóg przybywa jako sędzia! Sela.7Słuchaj, mój ludu, przemawiam do ciebie! Izraelu, chcę o tobie świadczyć:[1] Jestem Bogiem — Ja jestem twoim Bogiem!8Nie ganię cię z powodu twoich ofiar, Ciągle pamiętam o Twych całopaleniach.9Nie wezmę jednak z twego domu byka I nie zabiorę kozłów z twoich zagród.10Do Mnie bowiem należy to, co żyje w lasach, Zwierzyna[2] mieszkająca na tysiącu gór. (Ps 104,14)11Znam całe ptactwo górskie, Moim też jest to, co biega po polach.12Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci tego, Mój przecież jest cały świat wraz z tym, co go napełnia.13Czy jadam mięso byków? Czy piję krew kozłów?14Ofiaruj Bogu dziękczynienie I dotrzymaj swych ślubów wobec Najwyższego!15Wzywaj Mnie w dniu niedoli, Wybawię cię, a ty oddasz Mi cześć!16Do bezbożnego natomiast Bóg przemawia tak: Co tobie do wyliczania moich ustaw Lub powoływania się na moje przymierze?17Przecież znienawidziłeś karność I odrzuciłeś butnie moje słowa.18Gdy widziałeś złodzieja, bratałeś się z nim I miałeś wspólne plany z cudzołożnikami.19Twoje usta służyły złej sprawie I twój język przyczyniał się do zdrady.20Nie ustajesz w intrygach przeciw bratu I znieważasz syna swojej matki.21Postępowałeś tak, a ja milczałem, Nabrałeś więc przekonania, że jestem taki, jak ty. Upominam cię! Zwracam ci na to uwagę!22Wy, którzy zapominacie o Bogu, spróbujcie pojąć swój błąd, Bo mogę was rozszarpać i nikt wam nie pomoże!23Czci Mnie ten, kto Mi ofiaruje swe podziękowanie, Temu, kto zważa na czyny,[3] ukażę swoje zbawienie. (Ps 18,21; Ps 37,34; Ps 39,2)