1Alleluja! O, jak to dobrze grać naszemu Bogu, Jakie to wspaniałe! Piękna jest pieśń chwały!2PAN odbudowuje Jerozolimę, Gromadzi rozproszonych[1] z Izraela.3Jest lekarzem złamanych serc, Jest tym, który opatruje ludzkie rany.4On wyznacza liczbę gwiazd, Wszystkim nadaje imiona.5Wielki jest nasz Pan i potężny w swej mocy, A Jego mądrość jest niezgłębiona.6PAN wywyższa pokornych, A bezbożnych poniża aż do ziemi.7Śpiewajcie PANU z wdzięcznością, Grajcie naszemu Bogu na cytrze!8On zasnuwa niebiosa obłokami, Przygotowuje dla ziemi deszcz I sprawia, że góry porastają trawą.9On daje bydłu pożywienie I karmi młode kruki, kiedy Go wzywają.10On nie zachwyca się siłą rumaka, Nie robią na Nim wrażenia mięśnie męskich nóg.11PAN darzy sympatią tych, którzy się Go boją I którzy pokładają nadzieję w Jego łasce.12Uwielbiaj PANA, Jerozolimo! Syjonie, chwal swojego Boga!13To On wzmocnił zasuwy twoich bram, Błogosławił twym dzieciom mieszkającym pośród ciebie.14On zapewnia twym granicom pokój I karmi cię najlepszą pszenicą.15On posyła swój rozkaz[2] na ziemię — A szybko biegnie Jego Słowo —16I zsyła śnieg niczym kłębki wełny, Niczym popiół rozsypuje szron.17Rozrzuca grad jak okruchy, Przed Jego mrozem — czy ktoś się ostoi?[3]18Posyła również swe Słowo i sprowadza odwilż, Wionie swym wiatrem i płyną wody.19On też oznajmił Jakubowi swe Słowo, Wprowadził swe ustawy i prawa w Izraelu.20Nie uczynił tak innemu narodowi, Dlatego nie znają one Jego postanowień. Alleluja!