Psalm 112

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Alleluja! א O, jak szczęśliwy jest człowiek, w którym jest bojaźń PANA, ב A Jego przykazania są dla niego rozkoszą.2 ג Jego potomstwo wzrośnie w siłę na ziemi — ד Pokolenie prawych[1] będzie cieszyć się szczęściem.3 ה W jego domu będzie dostatek i bogactwo, ו A jego sprawiedliwość będzie trwać na wieki.4 ז Prawym światło świeci nawet w ciemności — ח [On bowiem jest] łaskawy, miłosierny i sprawiedliwy!5 ט Dobrze, gdy człowiek jest łaskawy i pożycza, י A przy tym swoje sprawy prowadzi zgodnie z prawem.6 כ Tak,[2] nie zachwieje się nigdy — ל Sprawiedliwy pozostanie w pamięci na zawsze.7 מ Nie przestraszy się on złej wieści, נ Jego serce jest mocne — ufa PANU!8 ס Myśli z rozwagą,[3] nie boi się, ע Aż w końcu spojrzy z góry na swoich przeciwników.9 פ Hojnie rozdziela, wspiera ludzi biednych — צ Jego sprawiedliwość trwa wiecznie, ק Jego wysiłki Bóg zwieńczy powodzeniem.[4] (1 Sm 2,10; Ps 89,18; Ps 89,25; Ps 92,11; Lm 2,17)10 ר Bezbożny to widzi i złość go ogarnia,[5] ש I zgrzyta zębami[6] w bezsile — ת Pragnienia bezbożnych przepadną.[7] (Ps 10,3; Ps 35,16; Ps 37,12)