Przypowieści Salomona 29

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Kto mimo licznych upomnień pozostaje uparty, będzie nagle zdruzgotany i nic mu nie pomoże.2 Gdy przybywa sprawiedliwych, ludzie się cieszą, lecz gdy panuje bezbożny, naród wzdycha.3 Kto kocha mądrość, sprawia ojcu radość; kto zadaje się z kobietami nierządnymi, trwoni majątek.4 Król umacnia kraj prawem, niszczy go ten, kto ściąga wiele podatków.[1]5 Człowiek, który schlebia przyjacielowi, zarzuca sieć na jego stopy.6 Niegodziwy człowiek wikła się w sidła nieprawości, lecz sprawiedliwy cieszy się i woła na wiwat.7 Sprawiedliwy troszczy się o sprawy ubogich, bezbożny nie pojmuje tego rodzaju troski.8 Naśmiewcy podburzają miasto, lecz mędrcy uśmierzają gniew.9 Człowiek mądry wiedzie spór z głupim: ten raz wybucha, raz się śmieje — porozumienia brak.10 Ludzie żądni krwi nienawidzą nienagannych, lecz prawi zapewniają ich życiu ochronę.11 Z głupca wychodzi cała jego złość, mądry natomiast potrafi stłumić swój gniew.12 Jeśli władca słucha kłamstw, wśród jego ministrów[2] będą w końcu sami bezbożni.13 Ubogi i ciemięzca[3] spotykają się — PAN daje wzrok jednemu i drugiemu.14 Jeśli król uczciwie rozstrzyga sprawy ubogich, jego panowania nic nie zakłóci.15 Rózga i karcenie dają mądrość, a chłopiec pozostawiony sam sobie[4] przynosi matce wstyd.16 Gdy przybywa bezbożnych, wzmaga się bezprawie; lecz sprawiedliwi zobaczą ich upadek.17 Karć swego syna, a oszczędzi ci niepokoju i w końcu będzie źródłem wielkiej satysfakcji.18 Gdzie brak objawienia,[5] tam lud się rozprzęga; kto przestrzega Prawa — ten ma szczęście!19 Samymi słowami sługi się nie skarci, bo choć je rozumie, nie jest im posłuszny.20 Czy widziałeś człowieka pochopnego w słowach? Więcej jest nadziei dla głupca niż dla niego.21 Kto rozpieszcza swego sługę za młodu, zrobi z niego w końcu słabeusza.[6]22 Człowiek gwałtowny wszczyna kłótnię, a furiat popełnia wiele nieprawości.23 Pycha sprawia, że człowiek upada bardzo nisko, za to pokorny[7] dostępuje czci.24 Kto dzieli się ze złodziejem, nienawidzi swojej duszy; składa przysięgę, ale nadal wszystko kryje.25 Strach przed człowiekiem jest niczym sidła, lecz kto ufa PANU, jest bezpieczny.26 Wielu zabiega o względy władcy, tymczasem sąd nad człowiekiem zależy od PANA.27 Ohydą dla sprawiedliwych jest człowiek niegodziwy; ohydą dla bezbożnych — postępujący w sposób prawy.