1Tak, srebro ma swoje kopalnie i są miejsca, gdzie oczyszcza się złoto.2Wydobywa się z ziemi żelazo i z rudy wytapia się miedź.3Człowiek rozświetla ciemności i dociera do najdalszych zakątków — w mroku i ciemności poszukuje cennych kamieni.4Drąży szyby tam, gdzie nikt z ludzi nie mieszka, w miejscach jeszcze nietkniętych stopami człowieka, kołysze się przy pracy, zawieszony na linach.5Oto i ziemia — na niej rodzi się chleb, ale pod swą powierzchnią płonie niczym ogień.6W jej kamieniach kryją się szafiry, przy nich trafiają się okruchy złota.7Ścieżki do tych skarbów nie zna nawet sęp, nie znajduje jej oko sokoła.8Nie kroczą po niej dumne bestie, nie paraduje tamtędy lew.9Za to człowiek wyciąga swą rękę po krzemienie, góry wywraca od podstaw,10wykuwa w skałach sztolnie i swym okiem dostrzega to wszystko, co cenne.11Potrafi zbadać źródła rzek i obnażyć światłem największe skrytości.[1]12A mądrość — gdzie można ją znaleźć? I gdzie jest siedziba rozumu?13O, jej ścieżek śmiertelnik już nie zna, nie da się jej znaleźć w krainie żyjących.14Otchłań mówi: We mnie jej nie ma, morze wtóruje: U mnie też nie.15Nie można jej dostać za szczere złoto ani na wadze odmierzyć za nią srebra.16Nie da się odważyć za nią złota z Ofiru, szafiru ani drogocennego onyksu.[2]17Nie można jej porównać ze złotem ani szkłem, nie da się wymienić na złote naczynia.18Korale? Kryształy? Nie warto wspominać — dla nabycia mądrości nie wystarczy pereł.19Przewyższa swą wartością nawet topaz z Etiopii, jej równoważnikiem nie jest choćby najczystsze złoto!20Mądrość zatem — skąd się ona bierze? I gdzie mieści się siedziba rozumu?21Oczy żyjących jej nie wyśledzą i zakryta jest przed ptactwem niebios.22Śmierć i kraina zniszczenia[3] mówią: My na własne uszy słyszałyśmy tylko wieść o niej.23Jedynie Bóg rozpoznaje jej ścieżki, tylko On zna jej siedzibę,24ponieważ On widzi krańce ziemi i wie o wszystkim, co się dzieje pod niebem.25Gdy określał wagę dla wiatru i wyznaczał miarę dla wód,26gdy ustalał zasady dla deszczu i błyskawicom wytyczał szlak,27wtedy zgłębił ją i przemyślał, ustalił i wypróbował —28i powiedział człowiekowi tak: Mądrość to bojaźń Pana; rozum to unikanie zła.