Jeremiasza 45

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Oto Słowo, które wypowiedział prorok Jeremiasz do Barucha, syna Nerijasza. Wydarzyło się to w czwartym roku panowania Jehojakima, syna Jozjasza, króla Judy. Baruch, pod dyktando Jeremiasza, spisywał wówczas na zwoju te słowa.2 Baruchu! Tak mówi o Tobie PAN, Bóg Izraela:3 Stwierdziłeś: Biada mi! PAN dodał smutek do mojego bólu. Zmęczyłem się wzdychaniem i nie znajduję wytchnienia.4 Powiedz mu więc: Tak mówi PAN: Oto burzę, co zbudowałem. Sam wyrywam, co zasadziłem — to znaczy całą tę ziemię.5 A ty szukasz dla siebie czegoś wielkiego? Nie szukaj! Bo oto Ja sprowadzam nieszczęście na wszystko, co żyje — oświadcza PAN. — Tobie jednak podaruję życie. Będzie ci ono zdobyczą, gdziekolwiek się znajdziesz.