1Lecz teraz tak mówi PAN, który cię stworzył, Jakubie, i który cię ukształtował, Izraelu: Nie bój się, bo cię wykupiłem, nazwałem cię twoim imieniem — jesteś mój!2Gdy będziesz przechodził przez wody, Ja będę z tobą, a gdy przez rzeki, nie zaleją cię. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spłoniesz i płomień nie spali cię.3Bo Ja, PAN, jestem twoim Bogiem, Ja, Święty Izraela, jestem twym wybawcą; daję Egipt na okup za ciebie, Kusz i Sabę w twoje miejsce.4A ponieważ jesteś w moich oczach drogi, cenny — i Ja ciebie kocham, to daję za ciebie ludzi, daję ludy za twoje życie.5Nie bój się, bo Ja jestem z tobą. Ze wschodu sprowadzę twe potomstwo, zgromadzę cię z zachodu.6Północy rozkażę: Wydaj ich! A do południa powiem: Nie zatrzymuj! Przyprowadź[1] moich synów z daleka i moje córki z krańców[2] ziemi —7wszystkich, którzy nazwani są moim imieniem i których stworzyłem dla swojej chwały, których ukształtowałem — owszem, są moim dziełem.8Wyprowadźcie[3] lud ślepy, choć ma oczy, i głuchy, chociaż ma uszy.9Niech zbiorą się wszystkie narody, niech zgromadzą się ludy i niech ktoś spośród nich stwierdzi zgodność przeszłych zdarzeń z ich zapowiedziami. Niech wybiorą wiarygodnych świadków, którzy, gdy się z tym zapoznają, mogliby stwierdzić: To prawda!10Wy jesteście moimi świadkami — oświadcza PAN — moim sługą, którego wybrałem, abyście poznali Mnie i wierzyli, i byli pewni, że to jestem Ja, że przede Mną nie stworzono Boga i że po Mnie żadnego nie będzie.11Ja, Ja jestem PAN i oprócz Mnie nie ma wybawcy.12Ja zapowiadałem, wybawiałem i ogłaszałem, nie żaden obcy bóg pośród was. Wy jesteście moimi świadkami — oświadcza PAN — Ja zaś jestem Bogiem.13I nadal Nim pozostanę. Nie znajdzie się nikt, kto by wyrwał cokolwiek z mojej ręki. Kiedy coś czynię — kto to odmieni?14Tak mówi PAN, wasz Odkupiciel, Święty Izraela: Ze względu na was posłałem do Babilonu i sprowadzę wszystkich ich uciekinierów,[4] Chaldejczyków, wiwatujących na okrętach.[5]15Ja, PAN, jestem waszym Świętym, Ja, Stwórca Izraela, jestem waszym Królem.16Tak mówi PAN, dawca drogi na morzu i ścieżki na potężnych wodach,17dowódca rydwanów i koni, wojska i zbrojnych oddziałów: Oto leżą i nie powstaną, zgaśli jak knot — spłonęli.18Nie wspominajcie dawnych spraw, nie powracajcie do przeszłości!19Oto czynię rzecz nową — już kiełkuje, czy o niej nie wiecie? Tak, przygotowuję drogę na pustyni, rzeki[6] na pustkowiu.20Chwalić Mnie będą zwierzęta polne, szakale i strusice, gdyż dostarczyłem wody na pustyni i rzek na pustkowiu, aby napoić mój lud, mojego wybrańca.21Lud, który sobie stworzyłem, będzie ogłaszał mą chwałę.
Skarga na lud wybrany
22A jednak nie Mnie wzywałeś, Jakubie, nie dla Mnie się trudziłeś, Izraelu.23Nie przyniosłeś Mi owiec w całopalnej ofierze, nie uczciłeś Mnie krwawymi ofiarami. Nie obciążałem cię ofiarami z pokarmów, nie utrudziłem ofiarą z kadzidła.24Nie nakupiłeś Mi za pieniądze wonności, nie nasyciłeś Mnie tłuszczem krwawych ofiar — lecz obciążyłeś Mnie swoimi grzechami, utrudziłeś Mnie swoimi winami.25Ja, Ja jestem tym, który zmazuje twe przestępstwa ze względu na siebie — a twoich grzechów nie wspomnę.[7]26Przypomnij Mi, rozprawmy się z sobą! Wylicz, co masz na swoją obronę?27Twój praojciec zgrzeszył, a twoi przedstawiciele opierali Mi się.28Dlatego zbezczeszczę książąt świątyni, obłożę Jakuba klątwą, a Izraela wystawię na zniewagi.