1Wy bowiem byliście martwi z powodu waszych upadków i grzechów.2Żyliście w nie uwikłani, jak inni w obecnym wieku tego świata. Służyliście władcy sfer powietrznych, który rządzi duchem działającym w nieposłusznych ludziach.[1]3Do takich ludzi zresztą my wszyscy niegdyś należeliśmy. Targały nami żądze ciała, jego pragnienia i pomysły — byliśmy z natury warci gniewu, zupełnie tak, jak pozostali.4Jednak Bóg, hojny w swym miłosierdziu, kierując się swą wielką miłością do nas,5i to martwych z powodu upadków, ożywił nas z Chrystusem. Bo z łaski jesteście zbawieni.6On nas wraz z Chrystusem przywrócił do życia i wraz z Nim umieścił na wysokościach nieba. Uczynił to w Chrystusie Jezusie,7aby ukazać w nadchodzących wiekach nadzwyczajne bogactwo swojej łaski w dobroci względem nas, właśnie w Chrystusie Jezusie.8Gdyż z łaski jesteście zbawieni, przez wiarę. Nie jest to waszym osiągnięciem, ale darem Boga.9Nie stało się to dzięki uczynkom, aby się ktoś nie chlubił.10Jesteśmy Jego dziełem. Zostaliśmy stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych czynów. Bóg przygotował je już wcześniej, by były treścią naszego życia.
Nowe życie, nowe obietnice i nowe zasady
11Dlatego pamiętajcie, że wy, niegdyś poganie z pochodzenia, zaliczani do nieobrzezanych przez tych, którzy nazywają się obrzezanymi od znaku dokonanego ręką na ciele,12żyliście bez Chrystusa. Byliście odcięci od wspólnoty Izraela, obcy przymierzom związanym z obietnicą, bez nadziei i bez Boga na tym świecie.13Jednak teraz, w Chrystusie Jezusie, wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy — dzięki krwi Chrystusa.14On bowiem jest naszym pokojem. On z dwóch grup ludzi uczynił jedną, gdy kosztem swego ciała usunął wrogość, mur podziału, który je rozdzielał.15On zniósł Prawo oparte na przykazaniach, by — wnosząc pokój — stworzyć w sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka16i obu pojednać z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, na którym zniszczył wrogość.17A gdy przyszedł, ogłaszał pokój. Niósł go wam, pochodzącym z daleka, podobnie jak tym pochodzącym z bliska,18gdyż przez Niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy, w jednym Duchu.19Tak więc nie jesteście już obcymi, przybyszami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga.20Stoicie na fundamencie apostołów i proroków. Jego kamieniem węgielnym jest Chrystus Jezus.21W Nim cała budowla, jako spójna całość, rośnie na święty przybytek w Panu.22W Nim również wy wspólnie się budujecie na mieszkanie Boga w Duchu.