1Salomon wyznaczył zatem siedemdziesiąt tysięcy mężczyzn na tragarzy, osiemdziesiąt tysięcy przydzielił do prac w kamieniołomach w górach, a trzy tysiące sześciuset wyznaczył do nadzoru nad nimi.
List Salomona do Churama
2Salomon przesłał też do Churama, króla Tyru, wiadomość tej treści: Jak postąpiłeś z moim ojcem Dawidem, gdy przysłałeś mu cedry na budowę jego pałacu, tak teraz postąp ze mną.3Chcę zbudować świątynię dla imienia PANA, mojego Boga. Będzie ona poświęcona Jemu. Spalać się tam będzie przed Nim wonne kadzidła, układać chleb obecności, składać ofiary całopalne rano i wieczorem, w dni szabatu i nowiu oraz w czasie świąt na cześć PANA, Boga naszego. Dziać się to będzie w Izraelu już na wieki.4Świątynia, którą zamierzam zbudować, ma być wielka, ponieważ nasz Bóg przewyższa wszystkich innych bogów.5Kto jest jednak w stanie zbudować Mu świątynię? Przecież ani niebiosa, ani niebiosa niebios nie są Go w stanie ogarnąć, kim więc ja jestem, że miałbym zbudować Mu świątynię? Będzie to tylko miejsce, gdzie będzie Mu się składać ofiary!6Poślij więc do mnie kogoś, kto zna się na obróbce złota, srebra, brązu i żelaza, umie obchodzić się z purpurą, szkarłatem i fioletem, jest biegły w grawerowaniu ozdób i mógłby pracować ze znawcami, których mam przy sobie w Judzie i w Jerozolimie, a których przygotował mój ojciec.7Przyślij mi też z Libanu drewno cedrowe, cyprysowe i sandałowe,[1] bo wiem, że twoi słudzy znają się na wyrębie drzew. Do twoich sług mogą dołączyć moi.8Chciałbym, aby przygotowali mi drewna w obfitości, gdyż świątynia, którą zamierzam zbudować, ma być wielka i okazała.9Twoim drwalom oraz innymi pracującym przy wyrębie drzew prześlę dwadzieścia tysięcy korów[2] mielonej[3] pszenicy, dwadzieścia tysięcy korów[4] jęczmienia, dwadzieścia tysięcy batów wina[5] i dwadzieścia tysięcy batów oliwy.[6] (1 Krl 5,11)
Odpowiedź Chirama na list Salomona
10Chiram, król Tyru, przesłał Salomonowi, na piśmie, taką odpowiedź: PAN darzy miłością swój lud, skoro ustanowił ciebie, abyś był jego królem.11Dalej Chiram pisał: Niech będzie błogosławiony PAN, Bóg Izraela, który stworzył niebiosa i ziemię, za to, że dał królowi Dawidowi tak mądrego syna, pełnego rozwagi i rozumu, który chce zbudować świątynię dla PANA i pałac, z którego mógłby panować.12Posyłam ci zatem człowieka mądrego i wszechstronnie uzdolnionego. Jest nim Churam-Abi,[7]13syn pewnej kobiety z plemienia Dana. Jego ojciec był Tyryjczykiem. Churam-Abi zna się na obróbce złota, srebra, brązu, żelaza, kamienia i drewna, umie obchodzić się z purpurą, fioletem, bisiorem i szkarłatem. Potrafi grawerować najróżniejsze ozdoby i umie wykonać każdy podsunięty mu pomysł. Na pewno będzie w stanie pracować z twoimi znawcami i ze znawcami mojego pana, a twojego ojca, Dawida.14Jeśli chodzi o pszenicę i jęczmień, oliwę oraz wino, o których mówił mój pan, to niech przyśle on je swoim sługom.15My natomiast naścinamy w Libanie drzew, stosownie do twoich potrzeb, powiążemy je w tratwy i dostarczymy morzem do Jafy. Stamtąd przeniesiesz je do Jerozolimy.
Siły robocze Salomona
16W związku z tym Salomon policzył wszystkich mężczyzn będących przybyszami w ziemi Izraela — a było to już po spisie, który przeprowadził Dawid, jego ojciec — i okazało się, że jest ich sto pięćdziesiąt trzy tysiące sześciuset.17Spośród nich siedemdziesiąt tysięcy Salomon uczynił tragarzami, osiemdziesiąt tysięcy wyznaczył do prac w kamieniołomach w górach, a trzy tysiące sześciuset[8] ustanowił nadzorcami prac ludu. (1 Krn 5,16; 2 Krn 8,10)