1Gdy Atalia,[1] matka Achazjasza, zobaczyła, że jej syn nie żyje, postanowiła wybić całe potomstwo króla.2Jednak Jehoszeba,[2] córka króla Jehorama, siostra Achazjasza, wykradła Joasza,[3] syna Achazjasza, wraz z jego mamką, spośród synów króla, którzy mieli zostać zabici, i ukryła go przed Atalią w pokoju sypialnym.[4] Dzięki temu nie został zgładzony. (2 Krn 22,11)3Potem ukrywał się wraz z nią w świątyni PANA przez sześć lat, podczas gdy Atalia sprawowała rządy w kraju.
Jehojada organizatorem spisku
4W siódmym natomiast roku kapłan Jehojada[5] zebrał setników, Karytów oraz strażników ochrony i sprowadził ich do siebie do świątyni PANA. Tam zawarł z nimi przymierze, zaprzysiągł ich w świątyni PANA i pokazał im królewicza.5Dał im też taki rozkaz: Oto co macie zrobić — powiedział. — Jedna trzecia z was ma przyjść w szabat i objąć straż w pałacu królewskim.6Jedna trzecia ma stanąć w bramie Sur i jedna trzecia w bramie za strażnikami ochrony. Straż przy zabudowaniach trzymajcie na zmiany.7Dwa wasze oddziały, czyli wy wszyscy, którzy zdajecie służbę w szabat, obejmiecie straż w świątyni PANA przy królu.8Otoczycie króla, każdy z bronią w ręku, a kto podejdzie do szeregów, ten zginie. Nie odstępujcie króla na krok.9Setnicy postąpili zgodnie z rozkazami Jehojady. Każdy wziął swoich ludzi, tych, którzy obejmowali służbę w szabat i tych, którzy ją kończyli, i wszyscy przyszli do kapłana Jehojady.10Kapłan zaś wydał setnikom włócznie i tarcze króla Dawida, które znajdowały się w świątyni PANA.
Koronacja Joasza
11Potem strażnicy ochrony, każdy z bronią w ręku, otoczyli miejsce, gdzie miał pojawić się król. Stali od południowej i od północnej strony świątyni, zwróceni ku niej i ku ołtarzowi.12Wtedy Jehojada wyprowadził królewicza, włożył na niego koronę, wręczył mu świadectwo[6] i tak obwołali go królem; namaścili go, zaczęli klaskać w dłonie i wołać: Niech żyje król! (2 Sm 1,10)
Śmierć Atalii
13Gdy Atalia usłyszała wołania strażników ochrony i wojska, przyszła do zgromadzonych w świątyni PANA.14Spojrzała i przy kolumnie zobaczyła króla! Stał w miejscu wyznaczonym dla króla! Dowódcy[7] i trębacze[8] stali obok niego, a przybyły zewsząd lud cieszył się i dął w trąby! Atalia na ten widok rozdarła swoje szaty i zawołała: Zdrada! Zdrada!15Wówczas kapłan Jehojada rozkazał setnikom, naczelnikom wojska: Wyprowadźcie ją ze świątyni ku szeregom, a tego, kto za nią pójdzie, zabijcie mieczem! Kapłan nie chciał bowiem, aby ginęła w świątyni PANA.16Schwytali ją więc, a kiedy doszli do drogi, którą konie wjeżdżają do pałacu królewskiego, pozbawili ją życia.17Jehojada zaś zawarł przymierze między PANEM a królem i ludem, że będą ludem PANA. Zawarł też przymierze między królem a ludem.18Potem cały lud przybyły na uroczystość, wkroczył do świątyni Baala i zburzył ją.[9] Porozbijano doszczętnie jej ołtarze i podobizny, a Matana, kapłana Baala, zabito przed ołtarzami. Kapłan zaś ustanowił straże nad świątynią PANA.19Potem wziął setników, Karytów, strażników ochrony i pozostały lud, sprowadzili króla ze świątyni PANA i udali się z nim przez bramę strażników ochrony do domu królewskiego, gdzie król zasiadł na tronie.20Cały lud przybyły na uroczystość weselił się, w mieście panował spokój, Atalię zaś pozbawiono życia w obrębie pałacu królewskiego.