Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Bracia! Pragnieniem mojego serca i treścią mojej modlitwy do Boga jest ich zbawienie.2Przyznaję bowiem, że mają gorliwość dla Boga. Nie opiera się ona jednak na właściwym poznaniu.3Nieświadomi, na czym polega sprawiedliwość Boża, skupieni na stanowieniu własnej, nie podporządkowali się sprawiedliwości Bożej.4Tymczasem końcem Prawa jest Chrystus, by sprawiedliwość zyskiwał ten, który wierzy.5Mojżesz tak opisuje sprawiedliwość osiąganą przez Prawo: Ten, kto je zachowuje, będzie żył dzięki niemu.6Sprawiedliwość zaś opartą na wierze można ująć w ten sposób: Nie myśl: Kto wstąpi do nieba, to znaczy, aby sprowadzić Chrystusa.7Nie myśl: Kto zstąpi do otchłani, to znaczy, aby wyprowadzić Go spośród umarłych.8Chodzi o to: Blisko ciebie jest słowo, w twoich ustach i w twoim sercu, to znaczy słowo wiary, które głosimy.9Bo jeśli ustami wyznasz, że Panem jest Jezus, i uwierzysz w swym sercu, że Bóg wzbudził Go z martwych, będziesz zbawiony.10Bo wiara płynąca z serca zapewnia sprawiedliwość, a jej wyznanie ustami zapewnia zbawienie.11Pismo bowiem stwierdza: Ten, kto w Niego wierzy, nie będzie zawstydzony.12Nie ma przy tym różnicy między Żydem a Grekiem. Wszyscy mają tego samego Pana, hojnego dla wszystkich, którzy Go wzywają.13Dlatego zbawiony będzie każdy, kto wezwie imienia Pana.14Jak jednak mają wzywać, skoro w Niego nie uwierzyli? A jak uwierzyć, skoro Go nie słyszeli? Jak usłyszeć bez kogoś, kto głosi?15A jak głosić, gdy nikt nie został posłany? Dlatego czytamy: Jakże piękne są stopy tych, którzy przychodzą z dobrymi wieściami.16Chociaż tak jest, nie wszyscy dali posłuch dobrej nowinie. Izajasz wręcz pyta: Panie, kto uwierzył naszemu przesłaniu?17Wiara zatem rodzi się dzięki przesłaniu, a treścią tego przesłania jest to, co mówi Chrystus.[1]18Pytam jednak: Czy nie usłyszeli? Przeciwnie: Po całej ziemi rozszedł się ich głos, do najdalszych stron świata dotarło ich przesłanie.[2]19Znów więc pytam: Czy Izrael nie zrozumiał? Mojżesz jako pierwszy mówi: Ja wzbudzę w was zazdrość przez tych, którzy nie są narodem, pobudzę was do gniewu przez nierozumny naród.20Izajasz waży się nawet powiedzieć: Dałem się znaleźć tym, którzy Mnie nie szukali, objawiłem się tym, którzy o Mnie nie pytali.21O Izraelu natomiast mówi: Cały dzień wyciągałem swe ręce do nieposłusznego, opornego ludu.
Rzymian 10
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Bracia! Rozkosz[1] mojego serca i modlitwa do Boga za nimi [jest] o zbawienie.2Zaświadczam im bowiem, że mają gorliwość dla Boga, lecz nie według poznania. (Dz 22,3)3Bo nieświadomi sprawiedliwości Bożej i własną sprawiedliwość usiłując ustanowić, nie podporządkowali się sprawiedliwości Bożej. (Rz 9,31)4Kresem[2] bowiem Prawa jest Chrystus[3] dla sprawiedliwości każdego, kto wierzy. (Mt 5,17; Łk 16,16; Łk 22,37; Rz 6,14; Rz 9,31; Rz 13,10; Ga 3,24; Ef 2,15; Kol 2,14; 1 Tm 1,5; Hbr 8,13)5Mojżesz bowiem opisuje sprawiedliwość z Prawa, że człowiek, który zachowuje [przykazania], będzie żył dzięki nim. (Ga 3,12)6Sprawiedliwość zaś z wiary mówi tak: Nie mów w swoim sercu: Kto wstąpi do nieba? To znaczy, aby sprowadzić Chrystusa;[4] (Mt 3,9)7albo: Kto zstąpi do Abyssu?[5] To znaczy, aby wyprowadzić Chrystusa spośród umarłych. (Łk 8,31; Dz 2,27; Dz 2,31; 1 P 4,6; Ap 9,1; Ap 9,11; Ap 11,7; Ap 17,8; Ap 20,1)8Ale co mówi? Blisko ciebie jest słowo,[6] w twoich ustach i w twoim sercu– to znaczy słowo wiary, które głosimy.9Bo jeśli swoimi ustami wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w swoim sercu, że Bóg wzbudził Go z martwych, będziesz zbawiony.10Sercem bowiem wierzy się dla sprawiedliwości, a ustami wyznaje się dla zbawienia.11Gdyż Pismo mówi: Każdy, kto w Niego wierzy,[7] nie będzie zawstydzony. (Rz 9,33; 1 P 2,6)12Nie ma bowiem różnicy między Żydem a Grekiem, gdyż [jeden i] ten sam jest Pan wszystkich, hojny dla wszystkich, którzy Go wzywają. (Dz 10,34; Dz 15,9)13Bo każdy, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony. (Dz 2,21)14Lecz jak mają wezwać Tego, w którego nie uwierzyli? A jak uwierzyć w Tego, którego nie usłyszeli? Jak mają usłyszeć bez kogoś, kto głosi?15A jak mają głosić, jeśli nie zostali posłani? Jak napisano: Jak piękne są stopy tych, którzy rozgłaszają dobre wieści.[8]16Ale nie wszyscy posłuchali[9] ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, kto uwierzył naszej wieści?17Wiara zatem [jest] z wieści,[10] a wieść przez słowo[11] Chrystusa. (Mt 18,6; 1 Kor 12,17)18Ale pytam: Czy nie usłyszeli? Przeciwnie: Po całej ziemi rozszedł się ich głos i do krańców zamieszkałego świata [dotarły] ich słowa.[12] (Łk 2,1)19Pytam jednak: Czy Izrael nie zrozumiał? Mojżesz jako pierwszy mówi: Ja wzbudzę w was zazdrość przez tych, którzy nie są narodem, przez naród nierozumny podrażnię was.[13] (1 Kor 10,22)20Izajasz zaś odważnie mówi: Dałem się znaleźć tym, którzy Mnie nie szukali, stałem się widoczny dla tych, którzy o Mnie nie pytali.21Do Izraela natomiast mówi: Cały dzień wyciągałem moje ręce do ludu nieposłusznego i opornego.[14]