1Potem Abraham wyruszył stamtąd do ziemi Negeb i mieszkał między Kadesz a Szur, ale przebywał także w Gerarze.2W trakcie swoich wędrówek Abraham mawiał o swojej żonie Sarze: To moja siostra. Dlatego Abimelek, król Geraru, posłał po Sarę i sprowadził ją do siebie.3Lecz Bóg przyszedł do Abimeleka nocą we śnie i ostrzegł go: Umrzesz z powodu tej kobiety, którą tu sobie sprowadziłeś, bo jest ona mężatką!4A ponieważ Abimelek nie zbliżył się jeszcze do niej, powiedział: Panie! Czy karzesz śmiercią nawet naród sprawiedliwy?5Czy on sam nie oznajmił: To moja siostra? A ona? Ona również twierdziła: To mój brat. Sprowadzając ją tutaj, uczyniłem to w dobrej wierze[1] i nie mam sobie nic do zarzucenia.[2]6Wiem — odpowiedział mu Bóg we śnie — że uczyniłeś to w dobrej wierze. Stąd i Ja powstrzymałem cię od popełnienia grzechu przeciwko Mnie. Właśnie dlatego nie pozwoliłem ci jej dotknąć.7A teraz zwróć temu człowiekowi jego żonę, jest on bowiem prorokiem. On będzie modlił się za ciebie — i pozostaniesz przy życiu. Jeślibyś jej jednak nie odesłał, wiedz, że na pewno umrzesz — ty sam i wszystko, co twoje.8Abimelek wstał wcześnie rano, przywołał do siebie swych służących i w ich obecności opowiedział o wszystkim, co zaszło. Słuchających ogarnął lęk!9Następnie Abimelek wezwał Abrahama: Cóż ty nam uczyniłeś? — zapytał. — Czym ci zawiniłem, że sprowadziłeś na mnie i na moje królestwo taki wielki grzech? Postąpiłeś wobec mnie niestosownie.10I dodał: Co cię do tego skłoniło?11Postąpiłem tak — wyjaśnił Abraham — ponieważ pomyślałem: Na pewno nie ma bojaźni Bożej w tym miejscu i zabiją mnie z powodu mojej żony.12Poza tym, prawdą jest to, że jest ona moją siostrą. Jest ona córką mojego ojca. Nie jest natomiast córką mojej matki. Jako taka została moją żoną.13Gdy więc Bóg wyprawił mnie z domu mego ojca, poprosiłem ją: Wyświadcz mi pewną łaskę. Gdziekolwiek się znajdziemy, mów o mnie, że jestem twoim bratem.14Wtedy Abimelek wziął[3] owce i bydło, niewolników i niewolnice i przekazał je Abrahamowi. Zwrócił mu też jego żonę Sarę.15Następnie oświadczył: Mój kraj stoi przed tobą otworem. Mieszkaj, gdzie ci się spodoba.16Sarze natomiast oświadczył: Daję twojemu bratu tysiąc srebrników.[4] Niech to cię chroni od wszelkich podejrzeń. Niech świadczy o tym, że jesteś bez zarzutu.[5]17Abraham modlił się do Boga i Bóg uzdrowił Abimeleka, jego żonę oraz niewolnice, tak że znów były w stanie rodzić.18PAN bowiem całkowicie zamknął każde łono w domu Abimeleka z powodu Sary, żony Abrahama.
Rodzaju 20
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Potem Abraham wyruszył stamtąd do ziemi Negeb[1] i mieszkał między Kadesz i między Szur, a także przebywał w Gerarze.2A mawiał Abraham o Sarze, swojej żonie: Ona jest moją siostrą. Dlatego posłał Abimelek,[2] król Geraru, i wziął Sarę.3Bóg jednak przyszedł do Abimeleka w nocy, we śnie, i powiedział do niego: Oto umrzesz z powodu tej kobiety, którą wziąłeś, bo jest ona poślubiona mężowi.4Abimelek nie zbliżył się do niej jeszcze, powiedział więc: Panie![3] Czy naród[4] sprawiedliwy też chcesz zniszczyć?5Czy on mi nie powiedział: Ona jest moją siostrą? A ona – również ona powiedziała:[5] On jest moim bratem. Uczyniłem to w prostocie mego serca[6] i w niewinności moich dłoni.[7]6I odpowiedział mu Bóg we śnie: Ja również wiem, że uczyniłeś to w prostocie swego serca. Stąd Ja również powstrzymałem cię od zgrzeszenia przeciw Mnie. Dlatego nie dałem ci jej dotknąć.7A teraz oddaj żonę temu człowiekowi, ponieważ jest prorokiem. Będzie [on] modlił się za ciebie – i będziesz żył. Jeśli jednak zaniechasz oddania, wiedz, że na pewno umrzesz – ty i wszystko, co jest twoje.8Wstał więc Abimelek wcześnie rano, zwołał wszystkich swoich służących, powtórzył przed nimi wszystkie te słowa,[8] a ci mężczyźni[9] przestraszyli się bardzo.9Następnie Abimelek wezwał Abrahama i powiedział mu: Co [ty] nam uczyniłeś? I w czym zgrzeszyłem wobec ciebie, że sprowadziłeś na mnie i na moje królestwo [taki] wielki grzech?[10] Dopuściłeś się wobec mnie czynów, których się nie robi.[11]10Zapytał też Abimelek Abrahama: Co cię skłoniło,[12] że postąpiłeś w ten sposób?11A Abraham odpowiedział:[13] [Uczyniłem tak], gdyż powiedziałem [sobie]: Na pewno nie ma bojaźni Bożej w tym miejscu i zabiją mnie z powodu mojej żony.12Prawdą też jest, że to jest moja siostra, córka mego ojca, choć nie córka mojej matki – a [potem] została moją żoną.13Gdy więc Bóg wyprawił mnie[14] z domu mego ojca,[15] powiedziałem do niej: Taką łaskę wyświadcz mi ze swojej strony: W każdym miejscu, do którego przyjdziemy, mów o mnie: On jest moim bratem.14Wtedy Abimelek wziął[16] owce i bydło, niewolników i niewolnice,[17] i dał Abrahamowi. Zwrócił mu też jego żonę Sarę.15Następnie Abimelek powiedział: Oto moja ziemia [stoi] przed tobą [otworem]. Mieszkaj, gdzie uznasz za dobre w swoich oczach.16A do Sary powiedział: Oto daję twojemu bratu tysiąc srebrników.[18] Niech to będzie dla ciebie zasłoną [wobec podejrzliwych] oczu, dla wszystkich, którzy są z tobą, a też [świadectwem, że] wszystko [jest w porządku], i [że] jesteś oczyszczona.[19]17I modlił się Abraham do Boga, a Bóg uzdrowił Abimeleka, jego żonę i jego służące[20] – i [znów mogły] rodzić,18JHWH[21] bowiem całkowicie zamknął każde łono w domu Abimeleka – z powodu Sary, żony Abrahama.