1Kto mimo licznych upomnień pozostaje uparty, będzie nagle zdruzgotany i nic mu nie pomoże.2Gdy przybywa sprawiedliwych, ludzie się cieszą, lecz gdy panuje bezbożny, naród wzdycha.3Kto kocha mądrość, sprawia ojcu radość; kto zadaje się z kobietami nierządnymi, trwoni majątek.4Król umacnia kraj prawem, niszczy go ten, kto ściąga wiele podatków.[1]5Człowiek, który schlebia przyjacielowi, zarzuca sieć na jego stopy.6Niegodziwy człowiek wikła się w sidła nieprawości, lecz sprawiedliwy cieszy się i woła na wiwat.7Sprawiedliwy troszczy się o sprawy ubogich, bezbożny nie pojmuje tego rodzaju troski.8Naśmiewcy podburzają miasto, lecz mędrcy uśmierzają gniew.9Człowiek mądry wiedzie spór z głupim: ten raz wybucha, raz się śmieje — porozumienia brak.10Ludzie żądni krwi nienawidzą nienagannych, lecz prawi zapewniają ich życiu ochronę.11Z głupca wychodzi cała jego złość, mądry natomiast potrafi stłumić swój gniew.12Jeśli władca słucha kłamstw, wśród jego ministrów[2] będą w końcu sami bezbożni.13Ubogi i ciemięzca[3] spotykają się — PAN daje wzrok jednemu i drugiemu.14Jeśli król uczciwie rozstrzyga sprawy ubogich, jego panowania nic nie zakłóci.15Rózga i karcenie dają mądrość, a chłopiec pozostawiony sam sobie[4] przynosi matce wstyd.16Gdy przybywa bezbożnych, wzmaga się bezprawie; lecz sprawiedliwi zobaczą ich upadek.17Karć swego syna, a oszczędzi ci niepokoju i w końcu będzie źródłem wielkiej satysfakcji.18Gdzie brak objawienia,[5] tam lud się rozprzęga; kto przestrzega Prawa — ten ma szczęście!19Samymi słowami sługi się nie skarci, bo choć je rozumie, nie jest im posłuszny.20Czy widziałeś człowieka pochopnego w słowach? Więcej jest nadziei dla głupca niż dla niego.21Kto rozpieszcza swego sługę za młodu, zrobi z niego w końcu słabeusza.[6]22Człowiek gwałtowny wszczyna kłótnię, a furiat popełnia wiele nieprawości.23Pycha sprawia, że człowiek upada bardzo nisko, za to pokorny[7] dostępuje czci.24Kto dzieli się ze złodziejem, nienawidzi swojej duszy; składa przysięgę, ale nadal wszystko kryje.25Strach przed człowiekiem jest niczym sidła, lecz kto ufa PANU, jest bezpieczny.26Wielu zabiega o względy władcy, tymczasem sąd nad człowiekiem zależy od PANA.27Ohydą dla sprawiedliwych jest człowiek niegodziwy; ohydą dla bezbożnych — postępujący w sposób prawy.
Przypowieści Salomona 29
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Kto mimo licznych upomnień usztywnia swój kark, będzie nagle zdruzgotany i nie będzie lekarstwa.2Gdy przybywa[1] sprawiedliwych, lud się cieszy, lecz gdy panuje bezbożny, lud wzdycha.3Kto kocha mądrość, sprawia radość ojcu, lecz kto zadaje się z nierządnicami, trwoni majątek.4Król umacnia kraj prawem; niszczy go ten, kto ściąga wiele podatków.[2]5Człowiek, który schlebia przyjacielowi, rozciąga sieć na jego stopy.6Niegodziwy człowiek wikła się w sidło nieprawości, lecz sprawiedliwy cieszy się i wiwatuje.7Sprawiedliwy zna sprawę ubogich, bezbożny nie pojmuje [takiego] poznania.8Naśmiewcy podburzają miasto, lecz mędrcy uśmierzają gniew.9Człowiek mądry wiedzie spór z człowiekiem głupim: [głupi] raz wybucha, raz się śmieje, a spokoju brak.[3]10Ludzie żądni krwi nienawidzą nienagannego, lecz prawi szukają [ochrony] jego duszy.11Z głupca wychodzi cała jego złość,[4] lecz mądry w końcu ją uśmierza.[5]12Jeśli władca słucha słów kłamliwych, wszyscy jego ministrowie[6] – bezbożni.13Ubogi i ciemięzca[7] spotykają się – oczy obu rozświetla JHWH.14Jeśli król uczciwie rozstrzyga [sprawy] ubogich, jego tron będzie umocniony na zawsze.15Rózga i karcenie dają mądrość, a chłopiec pozostawiony sam sobie[8] przynosi wstyd swojej matce.16Gdy przybywa bezbożnych, wzmaga się bezprawie; lecz sprawiedliwi zobaczą ich upadek.17Karć swego syna, a oszczędzi ci niepokoju i dostarczy przysmaków twojej duszy.18Gdzie brak objawienia, tam lud się rozprzęga; kto przestrzega Prawa – temu szczęście![9]19Samymi słowami sługi się nie skarci, bo choć je rozumie, nie odpowiada.20Czy widziałeś człowieka pochopnego w słowach? Więcej nadziei jest dla głupca niż dla niego.21Kto rozpieszcza swego sługę od młodości, zrobi z niego w końcu słabeusza.[10]22Człowiek gniewny wszczyna kłótnię, a furiat popełnia wiele nieprawości.23Pycha człowieka sprowadza go nisko, lecz uniżony duchem dostępuje czci.24Kto dzieli się ze złodziejem, nienawidzi swojej duszy; słyszy przysięgę, ale niczego nie zdradza.25Strach przed człowiekiem stanowi sidło, lecz kto ufa JHWH – jest bezpieczny.[11]26Wielu zabiega o względy władcy,[12] tymczasem sąd nad człowiekiem zależy od JHWH.27Ohydą dla sprawiedliwych jest człowiek niegodziwy; ohydą dla bezbożnego – postępujący w sposób prawy.