1PAN zaś powtórnie skierował do Jonasza takie słowa:2Wstań i udaj się niezwłocznie do Niniwy, tego wielkiego[1] miasta, i ogłoś mu przesłanie, które Ja przekażę tobie.3Jonasz wstał i zgodnie ze słowem PANA poszedł do Niniwy. Niniwa zaś była dla Boga ważnym[2] miastem. Jej obejście zajmowało trzy dni drogi.4Jonasz wyruszył, by pokonać pierwszy odcinek drogi, a idąc, wołał: Jeszcze czterdzieści dni i Niniwa będzie zburzona!5Mieszkańcy Niniwy uwierzyli Bogu. Ogłosili post i od największego do najmniejszego przywdziali włosiennice.6Również gdy sprawa ta doszła do króla Niniwy, wstał on ze swojego tronu, zdjął z siebie zdobną szatę, okrył się włosiennicą i usiadł w popiele.7Wydał też w Niniwie takie obwieszczenie: Rozporządzeniem króla i jego doradców, niech każdy człowiek i zwierzę, bydło oraz owce wstrzymają się od jedzenia. Niech nie wychodzą na pastwiska ani nie piją.8Niech wszyscy ludzie i bydło przywdzieją włosiennice i niech głośno zawołają do Boga. Niech każdy zawróci ze złej drogi i niech się powstrzyma od bezprawia.9Kto wie, może Bóg zechce okazać nam miłosierdzie, poniecha tego, co postanowił w przypływie swego gniewu — i nie zginiemy.10Bóg rzeczywiście dostrzegł ich zmianę. Zauważył, że odwrócili się od złego. Dlatego wezbrała w Nim litość. Miał zesłać na nich nieszczęście — ale nie zesłał.
Jonasza 3
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1I powtórnie stało się słowo JHWH do Jonasza tej treści:2Wstań, idź do Niniwy, tego wielkiego miasta, i głoś mu przesłanie,[1] które Ja mówię do ciebie.3Jonasz wstał i zgodnie ze słowem JHWH poszedł do Niniwy. Niniwa zaś była wielkim miastem dla Boga,[2] na trzy dni drogi.[3]4I ruszył Jonasz w miasto, by odbyć jeden dzień drogi, a po drodze wołał: Jeszcze czterdzieści dni i Niniwa będzie zburzona!5I mieszkańcy Niniwy uwierzyli Bogu, ogłosili post i przywdziali wory – od największego do najmniejszego spośród nich. (Mt 12,41)6Gdy sprawa ta doszła do króla Niniwy, wstał ze swojego tronu, zdjął z siebie swoją [zdobną] szatę, okrył się worem i usiadł na popiele.7Ogłosił też i powiedział: W Niniwie, rozporządzeniem króla oraz jego dostojników, stanowi się, co następuje:[4] Człowiek i zwierzę, bydło i owce niczego nie skosztują, nie będą się pasły ani piły wody.8Przywdzieją również wory, człowiek oraz bydło, i głośno zawołają do Boga. Odwrócą się też, każdy od swej złej drogi i od bezprawia, które jest w jego rękach.[5]9Kto wie, może Bóg zawróci i użali się,[6] odwróci się od zapalczywości swojego gniewu[7] i nie zginiemy.10I Bóg dostrzegł ich postępowanie, że zawrócili ze swojej złej drogi, i użalił się Bóg nad nieszczęściem,[8] które postanowił im uczynić – i nie uczynił.[9]