1Oto Słowo dotyczące ludności Judy. Jeremiasz otrzymał je w czwartym roku Jojakima, syna Jozjasza, króla Judy, który był pierwszym rokiem panowania Nebukadnesara, króla Babilonu.[1]2Prorok Jeremiasz przekazał to proroctwo całemu ludowi Judy oraz wszystkim mieszkańcom Jerozolimy. Powiedział:3Od trzynastego roku panowania Jozjasza, syna Amona, króla Judy, aż do dnia dzisiejszego, to jest przez dwadzieścia trzy lata, PAN kierował do mnie swe Słowo, a ja przekazywałem je wam nieprzerwanie. Wy jednak nie słuchaliście.4PAN posyłał też do was nieustannie innych swoich proroków. Lecz wy żadnego z tych jego sług nie słuchaliście. W ogóle nie przejęliście się tym, by posłuchać.[2]5A On mówił: Zawróćcie, każdy ze swojej złej drogi. Porzućcie swoje złe czyny. Dzięki temu na zawsze, jak od wieków, mieszkać będziecie w ziemi, którą PAN dał wam i waszym ojcom.6Nie chodźcie za obcymi bogami! Nie służcie im! Nie kłaniajcie się przed nimi! Nie pobudzajcie Mnie do gniewu dziełami swoich rąk, a wówczas nie uczynię wam nic złego.7Wy jednak nie słuchaliście Mnie — oświadcza PAN. — Prowokowaliście Mnie dziełami swoich rąk na własną zgubę.8Dlatego tak mówi PAN Zastępów: Ponieważ nie słuchaliście moich słów,9to Ja poślę i zbiorę wszystkie plemiona północne — oświadcza PAN. — Wezwę też Nebukadnesara, króla Babilonu, mojego sługę. Następnie sprowadzę ich wszystkich na tę ziemię, na jej mieszkańców i na wszystkie okoliczne narody. Zniszczę was i te narody zupełnie! Uczynię je przedmiotem zgrozy i zdumienia — i ruiną na zawsze.10Sprawię, że umilkną u nich odgłosy wesela i radości, głos nowożeńca i jego wybranki, turkot żaren — i zgasną światła lamp.11I cała ta ziemia stanie się rumowiskiem i pustkowiem. Zamieszkujące ją narody służyć będą królowi Babilonu siedemdziesiąt lat.
Zapowiedź ukarania Babilonu
12A gdy dopełni się siedemdziesiąt lat, nawiedzę również króla Babilonu i jego naród za ich winę — oświadcza PAN. — Nawiedzę ziemię Chaldejczyków i obrócę ją w wieczną pustynię.13I wypełnię względem ich ziemi wszystkie moje słowa, które o niej wypowiedziałem — wszystko, co zostało spisane na tym zwoju, a co prorokował Jeremiasz o wszystkich narodach.14Bo i one same zostaną podbite. Ulegną silnym narodom i potężnym władcom. Odpłacę im stosownie do ich czynów, według dzieła ich rąk.
Gniew PANA nad narodami
15Oto co powiedział do mnie PAN, Bóg Izraela: Weź z mojej ręki ten kielich napełniony winem gniewu. Napój nim wszystkie narody, do których sam cię wysyłam.16Niech piją i niech się zataczają! Niech szaleją przed mieczem, który Ja między nie poślę.17Wziąłem więc kielich z ręki PANA i napoiłem wszystkie narody, do których mnie PAN posłał.18Napoiłem Jerozolimę i miasta Judy, jej królów i książąt, po to, by stały się rumowiskiem, przedmiotem zgrozy i zdumienia — i przekleństwem, jak dziś.19Napoiłem faraona, króla Egiptu, jego sługi i książąt, cały jego lud20i mieszkających tam ludzi z różnych stron. Napoiłem też wszystkich królów ziemi Us, wszystkich królów filistyńskich, władców Aszkelonu, Gazy i Ekronu, i pozostałych z Aszdodu.21Napoiłem Edom i Moab, Ammonitów22i wszystkich królów Tyru; wszystkich królów Sydonu i królów na wyspach[3] za morzem.23Napoiłem Dedan i Temę, Buz i wszystkich z najdalszych zakątków.24Napoiłem wszystkich królów arabskich, wszystkich królów pomniejszych plemion zamieszkujących pustynię,25wszystkich królów Zimry[4] i wszystkich królów Elamu, wszystkich królów Medii26i wszystkich królów Północy, bliskich i dalekich, jednego po drugim — i wszystkie królestwa świata, które są na powierzchni ziemi. A króla Babilonu[5] napoiłem na końcu!27I powiedz im: Tak mówi PAN Zastępów, Bóg Izraela: Pijcie i upijcie się, i wymiotujcie, i padnijcie, i nie powstańcie przed mieczem, który Ja między was posyłam!28A jeśli ktoś odmówiłby wzięcia kielicha z twojej ręki, jeśli byliby tacy, którzy nie chcieliby pić, to powiedz im: Tak mówi PAN Zastępów: Musicie pić!29Rozpoczynam rozprawę w mieście, nad którym wzywano mego imienia, a wy mielibyście ujść bezkarnie? Nie ujdziecie bezkarnie! Właśnie wzywam miecz przeciwko wszystkim mieszkańcom ziemi — oświadcza PAN Zastępów. —30Prorokuj o tym wszystkim. Mów do nich: PAN grzmi z wysoka, ze swej świętej siedziby wydaje swój głos! Grzmi potężnie nad swoją niwą, podnosi okrzyk niczym wojsko w marszu i kieruje go w stronę wszystkich mieszkańców ziemi.31Zgiełk dociera na krańce świata, gdyż PAN wiedzie spór z narodami, sądzi się z wszelkim ciałem! A bezbożni? Wydał ich pod miecz — oświadcza PAN.32Tak mówi PAN Zastępów: Oto nieszczęście przechodzi z narodu na naród, wielka burza zrywa się z zakątków ziemi.33Zabici przez PANA leżeć będą w tym dniu od krańca ziemi aż po kraniec! Nikt nie będzie po nich płakał. Nikt nie będzie ich zbierał ani grzebał. Będą oni jak nawóz na polu!34Zawódźcie, pasterze, i krzyczcie! Tarzajcie się, przewodnicy owiec! Tak, nadeszły dni waszej rzezi. Potrzaskam was na kawałki jak drogocenne naczynia![6]35I nie będzie ucieczki dla pasterzy ani ratunku dla przewodników owiec.36Słuchaj! Krzyk pasterzy! Zawodzenie przewodników owiec! To PAN pustoszy ich pastwisko!37Zamrą głosy na niwach spokojnych. Żar gniewu PANA położy im kres.38Opuścił swą kryjówkę jak lew! Tak! Ich ziemia stała się pustkowiem z powodu żaru[7] udręczenia, z powodu żaru Jego gniewu.
Jeremiasza 25
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Słowo, które stało się do Jeremiasza[1] o całym ludzie Judy, w czwartym roku Jojakima, syna Jozjasza, króla Judy, a był to pierwszy rok Nebukadnesara, króla Babilonu.[2]2Jeremiasz, prorok, wygłosił je do całego ludu Judy i do wszystkich mieszkańców Jerozolimy, mówiąc:3Od trzynastego roku[3] Jozjasza, syna Amona, króla Judy, aż do dnia dzisiejszego, to jest przez dwadzieścia trzy lata, działo się do mnie Słowo JHWH[4] i przemawiałem do was nieustannie,[5] ale nie słuchaliście.[6]4I posyłał JHWH do was nieustannie[7] wszystkie swoje sługi, proroków, ale nie słuchaliście i nie nakłoniliście swojego ucha, aby słuchać.5Mówił: Zawróćcie, każdy ze swojej złej drogi, i [porzućcie] swoje złe uczynki, a będziecie mieszkać w ziemi, którą dał JHWH wam i waszym ojcom, od wieków na wieki.6Nie chodźcie za innymi bogami, aby im służyć i oddawać im pokłon, i nie drażnijcie Mnie dziełem swoich rąk, a nie uczynię wam nic złego.7Lecz wy nie słuchaliście Mnie – oświadczenie JHWH – po to, by drażnić[8] Mnie dziełem swoich rąk, na własną zgubę.[9]8Dlatego tak mówi JHWH Zastępów: Ponieważ nie słuchaliście moich słów,9oto Ja poślę i zbiorę wszystkie plemiona północne – oświadczenie JHWH – i Nebukadnesara, króla Babilonu, mojego sługę,[10] i sprowadzę ich na tę ziemię i na jej mieszkańców, i na wszystkie narody dokoła. I obłożę je klątwą, i uczynię je przedmiotem zgrozy i pogwizdywania, i ruiną na zawsze.10I sprawię, że umilknie u nich głos wesela i głos radości, głos pana młodego i głos panny młodej, głos żaren i światło lampy.11I cała ta ziemia stanie się rumowiskiem i pustkowiem, i służyć będą te narody królowi Babilonu siedemdziesiąt lat.[11]
Zapowiedź ukarania Babilonu
12A gdy dopełni się siedemdziesiąt lat, nawiedzę króla Babilonu oraz jego naród za ich winę[12] – oświadczenie JHWH – i ziemię Chaldejczyków,[13] i obrócę ją w wieczną pustynię.13I sprowadzę na ich ziemię wszystkie moje słowa, które wypowiedziałem o niej, wszystko, co zostało napisane w tej księdze, a co prorokował Jeremiasz o wszystkich narodach.14Bo i one same będą podbite przez liczne narody i wielkich królów, i odpłacę im według ich uczynków i według dzieła ich rąk.
Gniew PANA nad narodami
15Tak bowiem powiedział do mnie JHWH, Bóg Izraela: Weź z mojej ręki ten kielich wina gniewu i daj z niego pić wszystkim narodom, do których Ja cię wysyłam. (Ap 18,6)16Niech piją i zataczają się, i szaleją przed mieczem, który Ja między nie posyłam.17Wziąłem więc kielich z ręki JHWH i napoiłem wszystkie narody, do których posłał mnie JHWH:18Jerozolimę i miasta Judy, i jej królów, i jej książąt, aby uczynić je rumowiskiem, przedmiotem zgrozy, pogwizdywania i przekleństwem, jak to jest dziś.[14]19Faraona, króla Egiptu,[15] i jego sługi, i jego książąt, i cały jego lud;20i całe pospólstwo,[16] i wszystkich królów ziemi Us,[17] i wszystkich królów ziemi filistyńskiej i Aszkelonu, i Gazy, i Ekronu, i resztki Aszdodu;[18]21Edom i Moab, i synów Ammona,22i wszystkich królów Tyru, i wszystkich królów Sydonu, i królów wybrzeża za morzem;23Dedan i Temę, i Buz, i wszystkich z obciętymi bokami;24i wszystkich królów arabskich,[19] i wszystkich królów pospólstwa, mieszkających na pustyni;25i wszystkich królów Zimry,[20] i wszystkich królów Elamu, i wszystkich królów Medii.26I wszystkich królów Północy, bliskich i dalekich, jednego po drugim, i wszystkie królestwa świata, które są na powierzchni ziemi, a król Szeszaku[21] niech pije po nich![22]27I powiedz im: Tak mówi JHWH Zastępów, Bóg Izraela: Pijcie i upijcie się, i wymiotujcie, i padnijcie, i nie powstańcie przed mieczem, który Ja między was posyłam!28A jeśliby odmówili wzięcia kielicha z twojej ręki, aby pić, to powiedz im: Tak mówi JHWH Zastępów: Musicie pić!29Bo oto w mieście, nad którym było wzywane moje imię, Ja rozpoczynam nieszczęście, a wy mielibyście ujść całkiem bezkarnie? Nie ujdziecie bezkarnie, gdyż Ja przyzywam miecz na wszystkich mieszkańców ziemi – oświadczenie JHWH Zastępów.30A ty prorokuj im wszystkie te słowa i mów do nich: JHWH grzmi z wysoka i ze swej świętej siedziby wydaje swój głos! Grzmi potężnie nad swoją niwą, niczym maszerujący wznosi okrzyk w stronę wszystkich mieszkańców ziemi.31Zgiełk dociera aż do krańców ziemi, gdyż JHWH wiedzie spór z narodami, sądzi się z wszelkim ciałem! Bezbożni? Wydał ich pod miecz – oświadczenie JHWH.32Tak mówi JHWH Zastępów: Oto nieszczęście wychodzi od narodu do narodu i wielka burza zrywa się z zakątków ziemi.33Przebitych przez JHWH będzie w tym dniu[23] od krańca ziemi aż po kraniec ziemi. Nie będą [ich] opłakiwać ani zbierać, ani grzebać. Będą [oni] nawozem na powierzchni ziemi.34Zawódźcie, pasterze, i krzyczcie, tarzajcie się, przewodnicy owiec, gdyż nadeszły dni waszej rzezi, potrzaskam was i rozpadniecie się jak drogocenne naczynia![24]35I nie będzie ucieczki dla pasterzy ani ujścia dla przewodników owiec.36Słuchaj! Krzyk pasterzy i zawodzenie przewodników owiec, gdyż JHWH pustoszy ich pastwisko.37I zamilkną niwy spokojne z powodu żaru gniewu JHWH.38Pozostawił jak lwię swą kryjówkę! Tak! Ich ziemia stała się pustkowiem z powodu żaru[25] udręczenia i z powodu żaru Jego gniewu.