1Filistyni zebrali wszystkie swoje wojska do Afek, a Izraelici rozłożyli się obozem przy źródle w Jizreelu.2W czasie przeglądu, gdy rządcy filistyńscy przeprowadzali swoje setki i tysiące, Dawid i jego ludzie przechodzili z Akiszem na końcu.3Wtedy wodzowie filistyńscy zapytali: A co to za Hebrajczycy? To przecież Dawid, sługa Saula, króla Izraela — odpowiedział Akisz. — Jest u mnie od roku czy dwóch lat.[1] Od kiedy przeszedł na moją stronę, nie mam mu nic do zarzucenia.4Wodzowie filistyńscy rozgniewali się jednak na niego: Odpraw tego człowieka — zażądali. — Niech wraca tam, gdzie go osiedliłeś, i niech nie rusza z nami do walki. Co będzie, jeśli w bitwie zwróci się przeciwko nam? Przecież niczym innym nie przypodoba się lepiej swojemu panu niż głowami naszych ludzi!5Bo czy to nie ten Dawid, o którym podśpiewują sobie na zmianę przy tańcach: Pobił Saul gromady, a Dawid — miriady?6Wówczas Akisz przywołał Dawida i powiedział: Jak żyje PAN, jesteś prawym człowiekiem. To, że wyruszyłeś wraz ze mną w obozie, uważam za słuszne, bo od dnia, gdy przeszedłeś na moją stronę, nie mam ci nic do zarzucenia. Nie podobasz się jednak naszym rządcom.7Zawróć więc i idź w pokoju. Nie rób nic, przez co naraziłbyś się rządcom filistyńskim.8Dawid chciał wiedzieć więcej: Ale co zrobiłem — zapytał — i co masz do zarzucenia swojemu słudze od dnia, w którym zjawiłem się u ciebie, do dziś, że nie mogę uczestniczyć w bitwie i walczyć przeciw wrogom mojego pana, króla?9Akisz powtórzył: Ja nie wątpię, że jesteś tak dobry, jak sam anioł Boży, ale wodzowie filistyńscy nie chcą, abyś wyruszał z nami do bitwy.10Wstań zatem wcześnie rano wraz ze sługami swojego pana, którzy z tobą przyszli, i skoro świt odejdźcie.11Dawid i jego ludzie wstali zatem wcześnie i udali się w drogę powrotną do ziemi filistyńskiej, a Filistyni ruszyli na Jizreel.
1 Samuela 29
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Filistyni zebrali wszystkie swoje obozy do Afek, a Izraelici rozłożyli się obozem przy źródle, które jest w Jizreelu.2[Na przeglądzie] rządcy filistyńscy przechodzili setkami i tysiącami, a Dawid i jego ludzie przechodzili na końcu – z Akiszem.3Wtedy książęta filistyńscy zapytali: Co to za Hebrajczycy? A Akisz odpowiedział książętom filistyńskim: Czy to nie Dawid, sługa Saula, króla Izraela, który jest u mnie około roku lub dwóch lat,[1] a nie znalazłem przeciw niemu nic od dnia jego przybycia [do mnie][2] aż do dnia dzisiejszego?4Lecz książęta filistyńscy rozgniewali się na niego i powiedzieli do niego książęta filistyńscy:[3] Cofnij tego człowieka i niech wróci na miejsce, które mu wyznaczyłeś. Niech nie schodzi z nami do bitwy, by nie stać się nam przeciwnikiem w bitwie, bo czym mógłby on przypodobać się swojemu panu, jeśli nie głowami tych[4] ludzi?5Czyż to nie jest ten Dawid, o którym odpowiadają sobie przy tańcach: Pobił Saul gromady, a Dawid – miriady?6Wówczas Akisz zawołał Dawida i powiedział do niego: Jak żyje JHWH, że jesteś prawy i twoje wyjście [z nami] wydaje mi się dobre w moich oczach łącznie z twoim wejściem wraz ze mną do obozu. Nie znalazłem bowiem w tobie nic nagannego[5] od dnia twojego przyjścia do mnie aż do dnia dzisiejszego, jednak w oczach rządców nie uchodzisz za dobrego.7Teraz więc zawróć i idź w pokoju, i nie zrób nic, co byłoby złe w oczach rządców filistyńskich.8Wówczas Dawid powiedział do Akisza: Ale co zrobiłem i co znalazłeś przeciw swojemu słudze od dnia, w którym zjawiłem się przed tobą aż do dnia dzisiejszego, że nie mogę wejść [do bitwy] i walczyć przeciw wrogom mojego pana, króla?9Akisz odezwał się i powiedział do Dawida: Wiem, że jesteś w moich oczach tak dobry, jak anioł Boży, ale książęta filistyńscy powiedzieli: Niech nie wyrusza z nami do bitwy.10Teraz więc wstań wcześnie rano wraz ze sługami twojego pana, którzy z tobą przyszli,[6] wstańcie rano, gdy nastanie wam świt – i idźcie.11Dawid wstał zatem wcześnie, on i jego ludzie, aby nazajutrz o poranku udać się z powrotem do ziemi filistyńskiej. Filistyni zaś ruszyli na Jizreel.