1Saul miał [trzydzieści][1] lat [u początków] swego panowania, a [czterdzieści][2] dwa lata panował nad Izraelem.[3] (Dz 13,21)2Wybrał on sobie trzy tysiące wojowników z Izraela, z których dwa tysiące stacjonowało przy nim w Mikmas[4] oraz na pogórzu Betel, a tysiąc przy Jonatanie w Gibei Beniaminowej. Reszta ludzi zdatnych do walki została przez niego rozesłana do domu.3Jonatan pobił załogę filistyńską, która była w Gebie, o czym usłyszeli Filistyni. Saul kazał więc dąć w róg w całym kraju, chcąc dać o tym znać Hebrajczykom.4Cały Izrael usłyszał zatem, że Saul pobił załogę filistyńską, a przez to naraził się Filistynom. Zbrojny lud zebrał się więc przy Saulu w Gilgal.5Filistyni również zebrali się do walki z Izraelem. Było ich trzydzieści tysięcy,[5] wystawili rydwany i sześć tysięcy jeźdźców, a pieszych tylu, co piasku nad brzegiem morza. Wszyscy oni wyruszyli i rozbili się obozem pod Mikmas, na wschód od Bet-Awen.6Izraelici zauważyli, że wróg zewsząd ich osacza i wypiera. Zaczęli więc szukać schronienia w jaskiniach, w ciernistych zaroślach, wśród skał, w grobowcach[6] i w cysternach.[7]7Niektórzy Hebrajczycy przeprawiali się też przez Jordan na terytoria Gada i do Gileadu. Saul zaś pozostawał w Gilgal, a z nim przerażone wojsko.8Czekał siedem dni, czas wyznaczony przez Samuela, jednak Samuel do Gilgal nie przyszedł, a zbrojny lud zaczął się rozpraszać.9Wówczas Saul postanowił: Przyprowadźcie mi ofiarę całopalną oraz ofiarę pokoju. I złożył ofiarę całopalną.10Właśnie kończył składać ofiarę całopalną, gdy pojawił się Samuel. Saul wyszedł mu na spotkanie, chcąc go pobłogosławić.[8]11Wtedy Samuel zapytał: Co uczyniłeś? Saul odpowiedział: Ponieważ zauważyłem, że wojsko mi się rozprasza, ty nie przyszedłeś w ustalonym czasie, a Filistyni gromadzą się pod Mikmas,12pomyślałem: Filistyni lada chwila mogą zejść do mnie, do Gilgal, a ja nie zjednałem sobie przychylności PANA! Zebrałem się więc na odwagę i złożyłem ofiarę całopalną.13Wówczas Samuel powiedział do Saula: Postąpiłeś głupio! Gdybyś postąpił zgodnie z danym ci przykazaniem PANA, twojego Boga, PAN utwierdziłby twoje królestwo nad Izraelem na wieki.14Teraz jednak twoje królestwo nie ostoi się. PAN wyszukał już sobie człowieka według swojego serca[9] i PAN ustanowił go księciem nad swoim ludem, ponieważ nie dotrzymałeś tego, co PAN ci przykazał.15Potem Samuel powstał i udał się z Gilgal[10] w swoją drogę. Pozostałe zaś wojsko ruszyło za Saulem w górę, by dobić do pozostałych sił. Po dotarciu do Gibei Beniaminowej, Saul dokonał przeglądu wojska, które pozostało przy nim, i okazało się, że liczy ono około sześciuset zbrojnych.16Saul, jego syn Jonatan oraz zgromadzone przy nich siły przebywały więc w Gebie Beniaminickiej, podczas gdy Filistyni stali obozem pod Mikmas.17Ze swojego obozu wyprawili trzy niszczycielskie oddziały: jeden na drogę do Ofry, w stronę ziemi Szual,18drugi na drogę do Bet-Choron, a trzeci oddział skierował się drogą ku granicy biegnącej wzdłuż doliny Seboim,[11] w kierunku pustyni.19W tym czasie w całej ziemi Izraela nie można było znaleźć kowala. Stało się tak za sprawą Filistynów, którzy nie chcieli, aby Hebrajczycy sami zaopatrywali się w miecze albo włócznie.20Izraelici zatem chodzili do Filistynów, jeśli ktoś chciał naostrzyć lemiesz, motykę, siekierę albo sierp.[12]21Lemiesz i motykę można było naostrzyć za dwie trzecie sykla, a za jedną trzecią widły i siekierę, można też było osadzić oścień.22Dlatego w czasie wojny nie można było znaleźć u ludzi Saula i Jonatana miecza ani włóczni. Uzbrojeni w nie byli tylko sam Saul i jego syn Jonatan.23Oddział Filistynów wyszedł zaś ku przełęczy Mikmas.
1 Samuela 13
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Saul miał [trzydzieści][1] jeden lat [u początku] swego panowania, a [czterdzieści] dwa[2] lata panował nad Izraelem. (Dz 13,21)2Saul wybrał sobie trzy tysiące [wojowników] z Izraela i byli [oni] z Saulem – dwa tysiące – w Mikmas[3] i na pogórzu Betel,[4] a tysiąc był z Jonatanem w Gibei Beniaminowej.[5] Resztę ludu rozesłał, każdego do jego namiotu.3Jonatan pobił załogę[6] filistyńską, która była w Gebie,[7] o czym usłyszeli Filistyni. Saul zadął więc w róg w całej ziemi, mówiąc: Niech Hebrajczycy usłyszą [o tym].4I cały Izrael usłyszał, mówiąc [sobie]: Saul pobił załogę filistyńską. Izrael został przez to znienawidzony przez Filistynów.[8] Skrzyknął się więc lud za Saulem w Gilgal.5Filistyni też zebrali się, by walczyć z Izraelem, trzydzieści tysięcy,[9] rydwan i sześć tysięcy jeźdźców, i ludu jak piasku, który jest nad brzegiem morza, dla swej liczby – i wyruszyli, i rozbili się obozem w Mikmas, na wschód od Bet-Awen.6Gdy Izraelici zobaczyli, że są [zewsząd] ściskani – gdyż lud był wypierany – ludzie poukrywali się w jaskiniach i w ciernistych zaroślach, i wśród skał, i w grobowcach,[10] i w cysternach,[11]7i przeprawiali się Hebrajczycy przez Jordan do ziemi Gada i do Gileadu. Saul zaś wciąż był w Gilgal, a cały lud drżał [i stał] za nim.8I czekał siedem dni, przez czas oznaczony przez Samuela, Samuel jednak do Gilgal nie przyszedł, lud tymczasem mu się rozpraszał.9Wówczas Saul powiedział: Przyprowadźcie mi ofiarę całopalną i ofiarę pokoju. I złożył ofiarę całopalną.10A kiedy kończył składać ofiarę całopalną, oto przyszedł Samuel, Saul zaś wyszedł mu na spotkanie, aby go pobłogosławić.[12]11Wtedy Samuel zapytał: Co uczyniłeś? A Saul odpowiedział: Ponieważ zobaczyłem, że lud mi się rozprasza, ty nie przyszedłeś w ustalonych dniach, a Filistyni gromadzą się w Mikmas,12powiedziałem: [Nawet] teraz Filistyni mogą zejść do mnie, do Gilgal, a [ja] nie przejednałem oblicza JHWH; zebrałem się więc i złożyłem ofiarę całopalną.13Wówczas Samuel powiedział do Saula: Postąpiłeś głupio! Gdybyś dotrzymał przykazania JHWH, twojego Boga, które ci nadał, JHWH utwierdziłby teraz twoje królestwo nad Izraelem na wieki.14Teraz natomiast twoje królestwo nie ostoi się. JHWH wyszukał sobie człowieka według swojego serca[13] i JHWH ustanowił go księciem nad swoim ludem, ponieważ nie dopełniłeś tego, co przykazał ci JHWH. (Dz 13,22)15Potem Samuel powstał i odszedł z Gilgal w swoją drogę, a pozostałość ludu ruszyła w górę za Saulem na spotkanie z ich [pozostałym] zbrojnym ludem. Gdy przybyli z Gilgal[14] do Geby Beniaminowej, Saul dokonał przeglądu ludu, który znalazł się przy nim – [było ich] około sześciuset mężczyzn.16Saul więc i Jonatan, jego syn, oraz lud, który znalazł się przy nich, przebywali w Gebie Beniaminowej, podczas gdy Filistyni stali obozem w Mikmas.17Wtedy z obozu Filistynów wyruszył niszczyciel, trzy oddziały: Jeden oddział skierował się na drogę do Ofry – w stronę ziemi Szual –18jeden oddział skierował się na drogę do Bet-Choron, a jeden oddział skierował się na drogę ku granicy[15] rozciągającej się nad doliną Seboim[16] w kierunku pustyni.19A w całej ziemi Izraela nie można było znaleźć kowala, ponieważ Filistyni mówili: Żeby Hebrajczycy nie mogli sporządzić [sobie] miecza albo włóczni.20Cały Izrael schodził zatem do Filistynów, jeśli ktoś chciał naostrzyć sobie lemiesz lub motykę, siekierę lub sierp,[17]21i była cena[18] dwóch trzecich sykla[19] za lemiesz i motykę, a jedna trzecia za widły[20] i siekiery i za nasadzenie ościenia.[21]22Dlatego w dniu bitwy nie można było znaleźć miecza ani włóczni w ręku całego ludu, który był z Saulem i Jonatanem, można było je znaleźć tylko u Saula i u Jonatana, jego syna.23Oddział[22] Filistynów wyszedł zaś ku przełęczy Mikmas.