1Jeśli chodzi o sprawy, o których pisaliście, odpowiadam: Dobrze jest, jeśli mężczyzna nie współżyje z kobietą.[1]2Jednak ze względu na możliwość nierządu, niech każdy ma swoją żonę i każda swego męża.3Mąż niech zaspokaja potrzeby żony, a żona — męża.4Nie żona rozporządza własnym ciałem, lecz mąż. I, podobnie, nie mąż rozporządza własnym ciałem, lecz żona.5Nie odmawiajcie sobie nawzajem współżycia, chyba że za obopólną zgodą, na pewien okres, by skupić się na modlitwie. Potem jednak znów podejmujcie współżycie, aby was szatan nie wystawiał na próbę, wykorzystując wasz brak powściągliwości.6To, o czym piszę, jest radą, nie nakazem.7Chciałbym oczywiście, aby wszyscy ludzie byli tacy, jak ja, każdy jednak otrzymał od Boga swój własny dar łaski — jeden taki, drugi inny.8Nieżonatym natomiast, niezamężnym oraz wdowom mówię: Dobrze by im było, gdyby żyli tak, jak ja.9Ale jeśli nie mogą się powstrzymać, niech się pobierają, bo lepsze to, niż płonąć [niezaspokojonym pragnieniem współżycia].10Tym z kolei, którzy żyją w małżeństwie, podaję nakaz — nie mój, lecz Pański: Niech żona nie odchodzi od męża.11A jeśli odeszła, niech pozostanie niezamężna albo niech się pojedna z mężem. Podobnie niech mąż nie porzuca żony.12Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan: Jeśli jakiś brat ma niewierzącą żonę, a ta godzi się dzielić z nim życie, niech jej nie porzuca.13Podobnie jeśli żona ma niewierzącego męża, a ten godzi się pozostać przy niej, niech go nie porzuca.14Gdyż niewierzący mąż jest uświęcony przez żonę i niewierząca żona uświęcona przez męża. Inaczej wasze dzieci byłyby nieczyste, a tak są święte.15Jeśli jednak niewierzący mąż chce odejść, niech odejdzie. Brat lub siostra nie są w tych przypadkach zniewoleni. Bóg przecież powołał was do życia w pokoju.16Bo skąd wiesz, żono, że zbawisz swego męża? Albo skąd wiesz, mężu, że zbawisz swoją żonę?17Niech zatem każdy postępuje tak, jak mu wyznaczył Pan i jak go powołał Bóg. Tej zasady się trzymam we wszystkich kościołach.18Ktoś został powołany jako obrzezany? Niech nie ukrywa obrzezania. Ktoś jako nieobrzezany? Niech się nie obrzezuje.19Obrzezanie nie ma znaczenia, podobnie jak jego brak, liczy się przestrzeganie przykazań Boga.20Niech każdy pozostanie w tym stanie, w którym został powołany.21Zostałeś powołany, będąc niewolnikiem? Nie martw się, chociaż jeśli masz możliwość stać się wolny, korzystaj z tego.22Kto bowiem jako niewolnik został powołany w Panu, ten jest wyzwoleńcem Pana. Podobnie kto jako wolny został powołany, jest niewolnikiem Chrystusa.23Zostaliście kupieni za wysoką cenę, nie bądźcie niewolnikami ludzi.24Bracia, niech każdy pozostanie przed Bogiem w tym stanie, w którym został powołany.25Co do kobiet, które jeszcze nie rozpoczęły współżycia z mężczyzną,[2] nakazu Pańskiego nie mam. Radzę jednak jako ten, który dzięki miłosierdziu okazanemu przez Pana, zasługuje na zaufanie.26Uważam, że w obliczu obecnych trudności, najsłuszniej byłoby trzymać się takiej zasady:27Związałeś się z żoną? Nie szukaj rozwodu. Przestałeś być związany z żoną?[3] Nie szukaj żony.28Jeśli jednak się ożeniłeś, nie zgrzeszyłeś. Podobnie jeśli któraś z dziewczyn[4] wyszła za mąż, nie zgrzeszyła. Takich jednak czeka wiele trudności codziennych,[5] a ja chciałbym wam tego oszczędzić.29Chcę podkreślić, bracia, że czasu dano nam niewiele. W tym, który nam pozostał, niech również ci, którzy mają żony, żyją tak, jakby ich nie mieli.30Ci, którzy płaczą, jakby nie płakali. Ci, którzy się cieszą, jakby się nie cieszyli. Ci, którzy kupują, jakby nic nie posiadali.31A ci, którzy używają świata, jakby z niego nie korzystali, przemija bowiem postać tego świata.32Chcę, abyście byli wolni od trosk. Ten, kto nie ma żony, troszczy się o sprawy Pana, o to, jak przypodobać się Panu.33A ten, kto ma żonę, troszczy się o sprawy świata, jak dogodzić żonie —34i żyje w rozdarciu. Również kobieta niezamężna, podobnie jak dziewica, troszczy się o sprawy Pana, chce zachować świętość ciała oraz ducha. Mężatka natomiast troszczy się o sprawy świata, chce dogodzić mężowi.35Mówię to wszystko dla waszej własnej korzyści, nie po to, by zarzucać wam na szyję jakąś pętlę. Zależy mi na tym, aby nic wam nie przeszkadzało żyć dla Pana w piękny i pełen poświęcenia sposób.36A jeśli ktoś uważa, że postępuje niestosownie względem swej dziewczyny, bo bardzo jej pragnie i jest przekonany, że ma się z nią ożenić, niech to uczyni — nie zgrzeszy.[6]37Kto jednak postanowił w swoim sercu, mocno i bez przymusu — a panuje nad swoją wolą i rozstrzygnął to już w swoim sercu — że pozostawi swą dziewczynę w dziewictwie, dobrze uczyni.38Tak więc ten, kto poślubia swoją dziewczynę, dobrze czyni; a ten, kto nie poślubia — lepiej czyni.39Żona jest związana z mężem, dopóki on żyje. Gdy mąż umrze,[7] jest wolna i może wyjść za kogo chce, byle w Panu.40Uważam jednak, że będzie szczęśliwsza, jeśli pozostanie niezamężna, a sądzę, że ja także mam Ducha Bożego.
1 Koryntian 7
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Co do spraw, o których pisaliście: Dobrze człowiekowi nie dotykać kobiety;[1] (1 Kor 7,8; 1 Kor 7,26)2jednak z powodu nierządu niech każdy ma swoją żonę i niech każda ma własnego męża. (1 Kor 5,1; 1 Kor 6,18)3Niech mąż oddaje powinność[2] żonie i podobnie żona mężowi. (Ef 5,25; Ef 5,28; 1 P 3,7)4Nie żona rozporządza własnym ciałem, lecz mąż; podobnie nie mąż rozporządza własnym ciałem, lecz żona. (Ef 5,22; 1 P 3,1)5Nie odmawiajcie sobie nawzajem, chyba że może za obopólną zgodą na [krótki][3] czas, aby oddać się[4] modlitwie, a potem znów być ze sobą, aby nie kusił[5] was szatan z powodu waszej niepowściągliwości. (Mt 4,10; Łk 8,13; 1 Kor 7,9; 1 Tes 3,5; 1 Tm 5,15)6To zaś, co mówię, jest przyzwoleniem, nie nakazem.[6] (1 Kor 7,12; 1 Kor 7,25; 2 Kor 8,8)7Chciałbym zaś, aby wszyscy ludzie byli jak ja, każdy jednak ma od Boga własny dar łaski – jeden tak, a drugi tak.8Nieżonatym natomiast, niezamężnym[7] i wdowom mówię: Dobrze im [będzie], jeśli pozostaną jak ja. (1 Kor 7,1)9Jeśli zaś nie panują nad sobą, niech się pobierają, lepiej jest bowiem pobrać się, niż płonąć [niezaspokojonym pragnieniem pożycia małżeńskiego]. (1 Kor 7,5; 1 Tm 5,14)10Tym zaś, którzy są w małżeństwie, polecam, nie ja, lecz Pan, żonie od męża nie odchodzić[8] – (Mt 19,3; Mt 19,6; Mk 10,12; Dz 1,4)11a jeśliby odeszła, niech pozostaje niezamężna albo niech się z mężem pojedna – i mężowi żony nie oddalać. (Mt 5,32; Mt 19,9; Mk 10,11; Łk 16,18)12Pozostałym zaś mówię ja,[9] nie Pan: Jeśli jakiś brat ma niewierzącą żonę, a ta pragnie z nim mieszkać, niech jej nie oddala; (1 Kor 7,6; 1 Kor 7,25; 2 Kor 11,17)13i żona, jeśli ma niewierzącego męża, a ten pragnie z nią mieszkać, niech męża nie oddala.14Gdyż niewierzący mąż został uświęcony przez żonę i niewierząca żona została uświęcona przez brata, [który jest jej mężem]; w przeciwnym razie wasze dzieci byłyby nieczyste, a tak są święte.[10] (Rz 11,16)15Jeśli jednak niewierzący chce odejść, niech odchodzi; brat lub siostra nie są w takich [przypadkach] zniewoleni;[11] Bóg przecież powołał was do [życia] w pokoju. (Rz 12,18; Rz 14,19; 1 Kor 7,10; 1 Kor 7,39)16Bo skąd wiesz, żono, że zbawisz męża? Albo skąd wiesz, mężu, że zbawisz żonę? (1 P 3,1)17Tylko[12] niech każdy tak postępuje, jak mu przydzielił Pan, [według tego], jak każdego powołał Bóg. I tak zarządzam we wszystkich zgromadzeniach. (1 Kor 1,2; 1 Kor 4,17; 1 Kor 7,20; 1 Kor 7,24; 1 Kor 11,16; 1 Kor 16,1; 1 Tes 2,14; 2 Tes 1,4)18Był ktoś powołany [jako] obrzezany? Niech nie ukrywa obrzezania. W nieobrzezaniu został ktoś powołany? Niech się nie obrzezuje. (Dz 15,1; Dz 15,5; Rz 2,25; Ga 5,2)19Obrzezanie jest niczym i nieobrzezanie jest niczym, tylko przestrzeganie przykazań Boga. (Rz 2,25; Ga 5,6; Ga 6,15; Kol 3,11; 1 J 2,3)20Każdy w powołaniu, w którym został powołany – w tym niech pozostanie. (1 Kor 7,24; Ef 4,1)21Zostałeś powołany, będąc niewolnikiem? Nie martw się; ale jeśli i możesz stać się wolny, raczej korzystaj.22Kto bowiem jako niewolnik został powołany w Panu, ten jest wyzwoleńcem Pana; podobnie kto jako wolny został powołany, jest niewolnikiem Chrystusa. (Rz 6,18; Rz 6,22; Ef 6,6; Tt 1,1; Flm 1,16; 1 P 2,16)23Drogo zostaliście kupieni; nie stawajcie się niewolnikami ludzi. (1 Kor 6,20; 1 P 1,18)24Każdy w tym, w czym został powołany, bracia, w tym niech pozostaje u Boga.25Co do dziewic zaś nakazu Pańskiego nie mam, daję jednak radę jako ten, który dzięki okazanemu przez Pana miłosierdziu jest godny zaufania. (Mt 19,12; 1 Kor 4,2; 2 Kor 4,1; 1 Tm 1,12; 1 Tm 1,16)26To zatem uważam za dobre przy obecnej udręce,[13] że tak jest człowiekowi dobrze:27Zostałeś związany z żoną? Nie szukaj rozłączenia. Zostałeś rozłączony z żoną?[14] Nie szukaj żony.28A jeśli się i ożeniłeś, nie zgrzeszyłeś, i jeśli dziewica wyszła za mąż, nie zgrzeszyła; tacy jednak będą mieli ucisk w ciele, a ja chciałbym wam tego oszczędzić. (1 Kor 7,36; 1 Kor 7,38)29To zaś mówię, bracia: Czas został skrócony; przez to, co pozostało, niech również ci, którzy mają żony, będą, jakby nie mieli; (Łk 14,26; Rz 13,11; 1 Kor 7,31; 1 P 4,7)30a ci, którzy płaczą, jakby nie płakali; a ci, którzy się cieszą, jakby się nie cieszyli; a ci, którzy kupują, jakby nie posiadali;31a ci, którzy używają świata, jakby go nie wykorzystywali; przemija bowiem postać[15] tego świata. (1 Kor 7,29; Jk 1,10; 1 J 2,17)32Chcę, abyście byli wolni od trosk; kto jest bez żony, troszczy się o sprawy Pana, [o to], jak przypodobać się Panu; (Mt 6,25; Flp 4,6; 1 Tm 5,5; 1 P 5,7)33a kto się ożenił, troszczy się o sprawy świata, [o to], jak przypodobać się żonie – (Mt 13,22; Łk 14,20)34i jest rozdarty. Również kobieta niezamężna i dziewica troszczy się o sprawy Pana, aby być świętą i ciałem, i duchem; mężatka zaś troszczy się o sprawy świata, jak przypodobać się mężowi. (Łk 10,41)35To zaś dla waszej własnej korzyści mówię, nie aby pętlę na was zarzucać, lecz abyście w piękny sposób, z poświęceniem, bez rozterek [trwali] w Panu. (Łk 10,40; 1 Kor 7,33)36A jeśli ktoś uważa, że postąpiłby niestosownie względem swojej dziewicy, gdyby miała przekroczyć swe lata,[16] oraz że tak powinno się stać, to niech czyni, co chce – nie grzeszy, niech się pobierają. (1 Kor 7,28)37Kto zaś postanowił w swoim sercu, mocno, bez przymusu, a panuje nad swoją wolą i rozstrzygnął to w swoim sercu, że zachowa swoją dziewicę, dobrze uczyni.38Tak więc ten, kto poślubia swoją dziewicę, dobrze czyni, a ten, kto nie poślubia, lepiej czyni.[17] (1 Kor 7,36)39Żona jest związana tak długo, jak długo żyje jej mąż; a jeśli jej mąż zaśnie, jest wolna, by wyjść za kogo chce, byle w Panu. (Rz 7,2; 2 Kor 6,14)40Ale według mojej rady jest szczęśliwsza, jeśli tak pozostanie; a sądzę, że i ja mam Ducha Bożego. (Rz 8,9; 1 Kor 3,16; 1 J 3,24; 1 J 4,13)