1Oto imiona[1] synów Izraela przybyłych z Jakubem[2] do Egiptu — każdy przybył wraz z rodziną:2Ruben, Symeon, Lewi i Juda;3Issachar, Zebulon i Beniamin;4Dan i Naftali, Gad i Aszer.5Wszystkich przybyłych osób, pochodzących bezpośrednio od Jakuba, było siedemdziesiąt,[3] a Józef był już w Egipcie. (Rdz 46,27)6Po latach Józef umarł, wymarli też jego bracia i całe to pokolenie.7Lecz synowie Izraela byli płodni i mnożyli się, stawali się liczni i potężniejsi, a kraj był ich pełen.8W Egipcie objął też rządy nowy król. Nie znał on Józefa.9Stwierdził wobec swojego ludu: Izraelici przerośli nas liczbą i siłą.10Postąpmy z nimi mądrze. Ukróćmy ich rozwój. Bo gdyby wybuchła wojna, mogliby dołączyć do naszych wrogów i walczyć przeciw nam, a potem opuścić nasze granice.11Postawiono zatem nad Izraelem przełożonych odpowiedzialnych za przymusowe roboty. Nakładali oni na lud ciężkie zobowiązania. A właśnie w tym czasie budowano dla faraona miasta-spichlerze:[4] Pitom i Ramses.12Jednak im bardziej gnębiono lud, tym bardziej stawał się on liczny i znaczący, z drugiej zaś strony coraz wyraźniej dawała o sobie znać niechęć do Izraela.13Egipcjanie wprzęgli Izraelitów do przymusowych robót.14Uprzykrzali im życie ciężką pracą przy glinie i cegłach. Narzucali im przeróżne prace na polach. A wszystko to Izraelici wykonywali pod przymusem.15Ponadto król Egiptu wezwał hebrajskie położne. Jedna z nich miała na imię Szifra,[5] a druga Pua.[6]16Przy porodach Hebrajek — powiedział — zwracajcie uwagę na płeć dziecka. Synów uśmiercajcie, córki mogą żyć.17Położne jednak, powodowane bojaźnią Boga, nie stosowały się do rozkazu króla Egiptu. Przeciwnie, zostawiały chłopców przy życiu.18Wtedy król Egiptu zawezwał położne: Dlaczego tak postępujecie? — zapytał. — Bo słyszę, że zostawiacie chłopców przy życiu?19Położne odpowiedziały faraonowi: Hebrajki to nie Egipcjanki. Są żywotniejsze. Rodzą dzieci, zanim zjawi się położna!20Bóg szczęścił tym położnym, a lud wzrastał w liczbę i potężniał.21A ponieważ położne odczuwały bojaźń przed Bogiem, Bóg obdarzył je rodzinami.22Wtedy faraon nakazał całemu swojemu ludowi: Każdego syna, który urodzi się Izraelitom, wrzucajcie do Nilu. Córki zostawiajcie przy życiu.