Psalm 79,3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Błaganie o miłosierdzie

1 Psalm Asafa. Boże! Narody wdarły się w Twoje dziedzictwo, Zbezcześciły Twój święty przybytek, Jerozolimę zamieniły w rumowisko. 2 Zwłoki Twoich sług wydane na żer ptakom, Ciała oddanych Tobie porzucone dzikim zwierzętom, 3 Ich krew jak woda rozlana wokół Jerozolimy, Nie było nikogo, kto by mógł ich pogrzebać. 4 Okryliśmy się hańbą wobec naszych sąsiadów, Staliśmy się pośmiewiskiem i szyderstwem dla naszego otoczenia. 5 Jak długo ma to trwać, PANIE? Czy na zawsze zamierzasz się gniewać? Czy Twa zapalczywość nie przestanie płonąć niczym ogień? 6 Wylej swój gniew na narody, które Cię nie uznają, I na królestwa, które nie wzywają Twojego imienia, 7 Ponieważ pożarli Jakuba I spustoszyli jego siedzibę! 8 Nie pamiętaj nam dawnych win; Okaż nam jak najszybciej miłosierdzie, Bo jesteśmy w wielkiej potrzebie! 9 Pomóż nam, Boże naszego zbawienia, Wybaw nas dla chwały Twojego imienia, Dokonaj pojednania z powodu naszych grzechów — Ze względu na Twoje imię! 10 Dlaczego narody mają mówić: Gdzie się podział ich Bóg? Niech na naszych oczach dokona się wśród narodów Zemsta za rozlew krwi Twoich sług! 11 Niech dotrze do Ciebie jęk więźniów! Swym potężnym ramieniem oszczędź skazanych na śmierć!^[1] 12 Za obelgi miotane przeciwko Tobie, Panie, Odpłać naszym sąsiadom po siedmiokroć! 13 My natomiast, Twój lud i owce Twojego pastwiska, Będziemy Cię sławić na wieki, Będziemy głosić Twoją chwałę z pokolenia na pokolenie.