Na melodię: Lilie. Dla synów Koracha. Pieśń pouczająca.
1Dla prowadzącego chór. Pieśń weselna.2Moje serce wzbiera miłym słowem, Niech król posłucha mojej pieśni — Mój język jest jak pióro wprawnego pisarza.3Jesteś najwspanialszy spośród synów ludzkich, Łaska spłynęła z twoich warg,[1] Dlatego Bóg cię obdarzył wiecznym błogosławieństwem.4Przypasz swój miecz do boku, bohaterze, Swoją wspaniałość oraz swój majestat[2] —5I zapanuj! Niech ci się poszczęści! Wyruszaj w obronie prawdy, W pokorze broń sprawiedliwości, Niech ci twa prawa ręka wskazuje dzieła, które budzą podziw![3]6Twoje strzały są ostre, Ludy poddadzą się tobie, Stopnieje odwaga nieprzyjaciół króla.[4]7Twój tron, o Boże, trwać będzie na wieki, Berło twego panowania — berłem sprawiedliwości.8Ukochałeś sprawiedliwość, znienawidziłeś bezprawie, Dlatego namaścił Cię, o Boże, twój Bóg[5] Olejkiem radości jak żadnego z twoich towarzyszy.9Wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kasją, W pałacach z kości słoniowej rozwesela cię gra na strunach.10Córki królewskie stoją wśród twych wspaniałych kobiet, Królową u twego boku zdobi złoto Ofiru.11Posłuchaj, córko, i popatrz! Nakłoń swego ucha! Zapomnij o swym ludzie i o domu ojca,12Król pragnie twego wdzięku, Dlatego złóż mu pokłon jako swemu panu!13Tyryjczycy przychodzą ze swoją daniną, Najbogatsi z ludu chcą zdobyć twą przychylność.14W środku córka króla w całej swej świetności, W sukni tkanej złotem.15W wielobarwnej szacie niosą ją do króla; W orszaku podchodzą do niej przyjaciółki, panny,16Pełni radości i szczęścia Wchodzą do pałacu władcy.17Niech na miejscu ojców zasiądą twoi[6] synowie, To ich ustanowisz książętami w całej ziemi.18Upamiętnię twoje imię po wszystkie pokolenia, Dlatego ludy będą cię wysławiać na wieki.