1Zawróć, Izraelu, do PANA, swego Boga, gdyż upadłeś przez własną winę!2Weźcie z sobą słowa i zawróćcie do PANA! Powiedzcie do Niego: Zdejmij z nas całkowicie winę i przyjmij nasze wyznanie,[1] ponieważ chcemy przynieść owoce naszych warg.[2]3Asyria nas nie zbawi! Nie dosiądziemy koni i nie powiemy już: Nasz Boże! do dzieła naszych rąk. Bo[3] u Ciebie sierota znajduje miłosierdzie.4Uleczę ich odstępstwo, pokocham z całą chęcią, gdyż odwrócił się od nich mój gniew.5Będę dla Izraela jak rosa, rozkwitnie jak lilia i zapuści korzenie jak Liban.6Strzelą jego gałązki i będzie dorodny jak oliwka, a swoją woń wyda jak Liban.7W Jego cień wrócą mieszkańcy, zaczną uprawiać zboże, zakwitną jak winorośl, będą sławni jak wino Libanu.8Efraimie! Cóż mi do bóstw?![4] Ja upokorzyłem i Ja go doglądnę![5] Ja jestem jak cyprys[6] zielony, swój owoc masz dzięki Mnie.9Kto mądry, niech to zrozumie, kto rozumny, niech pozna; gdyż drogi PANA są proste — i chodzą nimi sprawiedliwi, a niegodziwi upadają na nich.