1Słowo, które PAN skierował do Micheasza[1] Moreszyty[2] w dniach Jotama,[3] Achaza, Hiskiasza, królów Judy; to, co pokazał mu On odnośnie do Samarii i Jerozolimy.2Słuchajcie, wszystkie ludy! Zastanów się, ziemio, wraz z tym, co ją napełnia! Niech Wszechmocny PAN będzie świadkiem, Pan ze swojego świętego przybytku!3Bo oto PAN wychodzi ze swojego miejsca, zstąpi i podepcze wyniosłości ziemi.4I stopnieją pod Nim góry, doliny rozpadną się jak wosk pod wpływem ognia, spłyną jak wody cieknące po zboczu.5Z powodu przestępstwa Jakuba to wszystko i z powodu grzechów domu Izraela. Co jest przestępstwem Jakuba? Czy nie Samaria? Czym wyniosłości Judy? Czy nie Jerozolima?6Z Samarii zrobię rumowisko na polu, miejsce pod winnicę, w wąwóz powrzucam jej kamienie i jej fundamenty odsłonię.7I wszystkie jej bożyszcza będą rozbite, wszystkie jej zyski spalone ogniem, z wszystkich jej bóstw zrobię odpadki, ponieważ z nierządu je uzbierała i w zysk z nierządu się zmienią.8Dlatego będę jęczał i zawodził, chodził boso i nago, zaskowyczę niczym szakale, będę łkał jak córki strusicy.9Gdyż nieuleczalna jest jej rana, dotarła aż do Judy, dotknęła nawet bramy mego ludu — Jerozolimy.10W Mieście Radości[4] nie rozgłaszajcie! Wcale tam nie płaczcie![5] W Domu Prochu[6] posypcie się prochem!11Niech spotka cię to, mieszkanko Piękna,[7] że pójdziesz w nagości i wstydzie! Mieszkanka Ujścia[8] nie ujdzie! W Bliskich Domach[9] zapłaczą, bo skończy się ich bliskość!12Na dobre osłabnie mieszkanka Goryczy,[10] bo nieszczęście od PANA dotknie bram Jerozolimy.13Zaprzęgaj do rydwanu, mieszkanko Ucieczki![11] Jesteś początkiem grzechu dla córki Syjonu! Tak! U ciebie znaleziono przestępstwa Izraela.14Dlatego wręczysz Radosnym Zaręczynom[12] prezent na rozstanie! A domy Złudnych Źródeł[13] zawiodą królów Izraela.15Na ciebie, mieszkanko Dziedzictwa,[14] sprowadzę zdobywcę dziedzictwa! Aż do Słuszności[15] dotrze Chwała Izraela.16Zgól się i ostrzyż z powodu synów swej rozkoszy, swoją łysinę powiększ jak u sępa, gdyż ich od ciebie uprowadzą!