1Rechabeam[1] udał się do Sychem, ponieważ tam miał przybyć cały Izrael, aby obwołać go królem. (1 Krl 12,1)2Wieść o tym zastała Jeroboama, syna Nebata, w Egipcie, dokąd uciekł przed królem Salomonem. Gdy ją usłyszał, powrócił z Egiptu.3Posłano więc po niego i wezwano go. Jeroboam przybył i wraz z całym Izraelem przemówił do Rechabeama:4Twój ojciec nałożył na nas ciężkie jarzmo. Zdejmij z nas ten ciężar pracy, niech to jarzmo nie ciąży na nas tak boleśnie, wtedy będziemy ci służyli.5A on na to: Wróćcie tu do mnie za trzy dni. I lud odszedł.6Król Rechabeam tymczasem udał się po radę do starszych, którzy za życia Salomona służyli przy jego ojcu: Jak mi radzicie odpowiedzieć ludowi?7Jeśli okażesz dobroć temu ludowi — doradzili — jeśli będziesz mu życzliwy i przemówisz do ludzi przyjaźnie, to będą ci służyli już do końca.8Rechabeam jednak zlekceważył radę starszych i udał się po radę do młodych, którzy z nim wyrośli, a teraz pełnili przy nim służbę:9Doradźcie, co mamy odpowiedzieć ludowi na jego prośbę, by złagodzić jarzmo mego ojca.10Wówczas ci młodzi, którzy wraz z nim wyrośli, pewni siebie, dali mu taką radę: Powiedz temu ludowi, który skarżył ci się na ciężkie jarzmo twego ojca i domagał się od ciebie jakiejś ulgi: Mój mały palec jest grubszy od bioder mego ojca!11Jeśli mój ojciec nałożył na was ciężkie jarzmo, ja wam je dociążę! A jeśli mój ojciec smagał was batami, ja potraktuję was ościeniami![2]12Gdy więc trzeciego dnia, zgodnie ze słowami króla, Jeroboam wraz z całym ludem przyszedł do Rechabeama,13król odpowiedział im szorstko. Rechabeam odrzucił radę starszych14i przemówił do nich według rady rówieśników: Dociążę wasze jarzmo! Mój ojciec smagał was batami, a ja potraktuję was ościeniami!15Król nie wysłuchał prośby ludu, bo Bóg nadał sprawie taki bieg. PAN spełniał w ten sposób swoje Słowo, które wypowiedział za pośrednictwem Achiasza z Sylo do Jeroboama, syna Nebata.16Ponieważ król odrzucił prośbę ludu, Izrael odpowiedział mu w te słowa: Jakiż to dział mamy w Dawidzie?! Nie ma dziedzictwa z synem Jessaja! Do swych namiotów ruszaj, Izraelu! Sam teraz zadbaj o swój ród,[3] Dawidzie! Z taką odpowiedzią Izrael rozszedł się do swoich namiotów.17A Rechabeam panował tylko nad tymi z Izraela, którzy mieszkali w miastach Judy.18Gdy następnie król Rechabeam posłał do ludu Hadorama, zarządcę przymusowych robót, Izraelici ukamienowali go. Wówczas król Rechabeam czym prędzej wskoczył na rydwan i uciekł do Jerozolimy.19W ten sposób Izrael zbuntował się przeciw rodowi Dawida i tak pozostało aż po dzień dzisiejszy.