1Filistyni tymczasem stoczyli bitwę z Izraelem, Izraelici uciekli przed Filistynami, a górę Gilboa zasłali pobici mieczem.2Filistyni ścigali Saula oraz jego synów i zabili Jonatana, Abinadaba i Malki-Szuę, synów Saula.3Gdy bitwa wzmogła się wokół Saula, wypatrzyli go strzelcy, łucznicy, i poważnie zranili w podbrzusze.[1]4Saul powiedział wówczas do giermka: Dobądź swojego miecza i przeszyj mnie nim, aby nie przyszli ci nieobrzezańcy, nie zabili mnie i nie pastwili się nade mną. Ale giermek nie chciał tego zrobić, ponieważ bardzo się bał. Saul wziął zatem miecz i sam rzucił się na jego ostrze.5Giermek, gdy zobaczył, że Saul nie żyje, również rzucił się na swój miecz i zginął razem z nim.6Tego zatem dnia i w ten sposób poległ Saul, jego trzej synowie, giermek i wszyscy jego wojownicy.7Kiedy Izraelici mieszkający po drugiej stronie doliny oraz za Jordanem dowiedzieli się, że Izraelici uciekli i że Saul wraz ze swoimi synami poległ, porzucili miasta i również uciekli. Filistyni zaś wkroczyli i zatrzymali się w nich.8Gdy następnego dnia Filistyni przyszli złupić zabitych, natknęli się na Saula i jego trzech synów, poległych na górze Gilboa.9Odcięli wówczas Saulowi głowę, zdarli z niego zbroję i obnosili po ziemi filistyńskiej, by rozgłosić tę dobrą nowinę w świątyniach swoich bożków oraz ludowi.10Jego zbroję złożyli w świątyni Asztarot, a jego zwłoki zatknęli na murze Bet-Szean.11O tym, co Filistyni zrobili z Saulem, dowiedzieli się mieszkańcy Jabesz-Gilead.12Na tę wieść powstali wszyscy waleczni mężczyźni, szli całą noc[2] i zabrali zwłoki Saula oraz zwłoki jego synów z muru Bet-Szean, po czym wrócili do Jabesz i tam je spalili.13Potem zebrali ich kości, pogrzebali pod tamaryszkiem w Jabesz i pościli przez siedem dni.