Psalm 57

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft
1 Dem Vorsänger. »Verdirb nicht.« Von David, ein Miktam, als er vor Saul in die Höhle floh. (5Mo 9,26; 1Sam 22,1; 1Sam 24,3; 1Sam 24,8; Ps 58,1; Ps 59,1; Ps 75,1; Ps 142,1)2 Sei mir gnädig, o Gott, sei mir gnädig! Denn bei dir birgt sich meine Seele, und ich nehme Zuflucht unter dem Schatten deiner Flügel, bis das Verderben vorübergezogen ist. (Ps 9,10; Ps 17,8; Ps 46,2; Ps 56,2; Ps 61,5; Jes 26,20)3 Ich rufe zu Gott, dem Allerhöchsten, zu Gott, der meine Sache hinausführt. (Ps 55,17; Ps 138,8)4 Er wird mir vom Himmel Rettung senden, wird den zum Hohn machen, der gegen mich wütet. (Sela.) Gott wird seine Gnade und Wahrheit senden. (Ps 18,17; Ps 43,3; Ps 57,11)5 Meine Seele ist mitten unter Löwen, ich liege zwischen Feuerbränden, wohne unter Menschenkindern, deren Zähne Speere und Pfeile und deren Zungen scharfe Schwerter sind. (Ps 17,12; Ps 52,4; Ps 64,4; Spr 16,27; Spr 30,14; Jak 3,6)6 Erhebe dich über die Himmel, o Gott, über der ganzen Erde sei deine Herrlichkeit! (1Chr 29,11; Ps 8,2; Ps 57,12; Ps 108,6)7 Sie haben meinen Füßen ein Netz gestellt, meine Seele niedergebeugt; sie haben eine Grube gegraben vor mir — und sie sind selbst hineingefallen! (Sela.) (Ps 7,16; Ps 35,7)8 Mein Herz ist getrost, o Gott, mein Herz ist getrost, ich will singen und spielen. (Ps 31,25; Ps 69,31; Ps 108,2; Eph 5,19)9 Wach auf, meine Seele, Harfe und Laute, wacht auf! Ich will die Morgenröte wecken. (Ps 71,22; Ps 108,2; Eph 5,14)10 Herr, ich will dich preisen unter den Völkern, ich will dir lobsingen unter den Nationen! (Ps 18,50; Ps 59,17)11 Denn groß bis zum Himmel ist deine Gnade, und deine Treue bis zu den Wolken! (Ps 36,6)12 Erhebe dich über die Himmel, o Gott, über der ganzen Erde sei deine Herrlichkeit! (Ps 57,6; Ps 113,4)

Psalm 57

Верен

von Veren
1 За първия певец. По музиката на Не унищожавай. Миктам на Давид, когато избяга от Саул в пещерата. Бъди милостив към мен, Боже, бъди милостив към мен! Защото на Теб се уповава душата ми и в сянката на Твоите криле ще намеря убежище, докато преминат бедствията.2 Ще викам към Всевишния Бог, към Бога, моя благодетел.3 Ще изпрати от небето и ще ме спаси; ще направи за присмех онзи, който иска да ме погълне. (Села.) Бог ще изпрати милостта Си и истината Си.4 Душата ми е сред лъвове, лежа между огнедишащи хора, чиито зъби са копия и стрели, а езикът им – остър меч.5 Възвиси се, Боже, над небесата; славата Ти да бъде над цялата земя!6 Разпростряха мрежа за стъпките ми; душата ми е сведена; изкопаха яма пред мен, но те паднаха в нея. (Села.)7 Непоколебимо е сърцето ми, Боже, непоколебимо е сърцето ми. Ще пея, ще пея псалми!8 Събуди се, душо[1] моя, събудете се, лиро и арфо; аз ще се събудя на зазоряване!9 Ще те прославям, Господи, между народите; ще Те възпявам между племената.10 Защото Твоята милост се възвеличи до небесата и Твоята вярност – до облаците.11 Възвиси се, Боже, над небесата; славата Ти да бъде над цялата земя!