von Genfer Bibelgesellschaft1Dem Vorsänger. Ein Psalm Davids.2Wohl dem, der sich des Armen annimmt; der HERR wird ihn erretten zur bösen Zeit. (Spr 14,21; Spr 14,31; Spr 19,17; Jes 58,7; Mt 5,7)3Der HERR wird ihn bewahren und am Leben erhalten, er wird glücklich gepriesen im Land; ja, du wirst ihn nicht der Gier seiner Feinde ausliefern! (Ps 27,12)4Der HERR wird ihn erquicken auf seinem Krankenlager; du machst, dass es ihm besser geht, wenn er krank ist. (2Kön 20,5)5Ich sprach: HERR, sei mir gnädig! Heile meine Seele, denn ich habe gegen dich gesündigt! (Ps 6,3; Ps 57,2)6Meine Feinde wünschen mir Unglück: »Wann wird er sterben, dass sein Name untergeht?« (Ps 56,3; Ps 70,3)7Und wenn einer kommt, um mich zu besuchen, so redet er Lügen; sein Herz sammelt sich Bosheit, er geht hinaus und spricht davon. (Ps 7,15; Ps 12,3; Ps 109,2)8Alle, die mich hassen, flüstern miteinander über mich; sie haben mir Böses zugedacht: (Ps 109,5; Spr 16,28; Röm 1,29; 2Kor 12,20)9»Ein Belialsspruch haftet ihm an; wenn er daliegt, steht er nicht wieder auf!« (2Kor 6,15)10Auch mein Freund, dem ich vertraute, der mein Brot aß,[1] hat die Ferse gegen mich erhoben. (Jos 9,14; Ps 55,13; Joh 13,18)11Du aber, HERR, sei mir gnädig und richte mich auf, so will ich es ihnen vergelten. (Ps 28,4; Ps 41,5; 2Tim 4,14)12Daran erkenne ich, dass du Gefallen an mir hast, dass mein Feind nicht über mich triumphieren darf. (Ps 18,20; Ps 147,1)13Mich aber hast du in meiner Lauterkeit erhalten und lässt mich vor deinem Angesicht stehen auf ewig. (Ps 140,14)14Gelobt sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Amen, ja, Amen! (Neh 9,5; Ps 72,18)
Psalm 41
Верен
von Veren1За първия певец. Псалм на Давид. Блажен онзи, който обръща внимание на сиромаха; в зъл ден ще го избави ГОСПОД.2ГОСПОД ще го пази и ще съхрани живота му; той ще бъде блажен на земята и Ти няма да го предадеш на волята на враговете му.3ГОСПОД ще го подкрепя на болничното легло; в болестта му Ти ще преобърнеш за добро цялото му състояние.4Аз казах: ГОСПОДИ, бъди милостив към мен, изцели душата ми, защото съгреших против Теб!5Враговете ми говорят зло за мен: Кога той ще умре и името му ще загине?6И ако дойде някой да ме види, говори лъжа, сърцето му събира в себе си зло, и когато излезе навън, го разказва.7Срещу мен шепнат заедно всички, които ме мразят; зло замислят против мен:8Казват: Нещо лошо го е сполетяло и както е легнал, няма вече да стане.9Дори и близкият ми приятел[1], на когото имах доверие, който ядеше хляба ми, вдигна пета срещу мен.10Но Ти, ГОСПОДИ, бъди милостив към мен и ме изправи, за да им отплатя.11По това познавам, че съм Ти угоден – понеже врагът ми не тържествува над мен.12А мен Ти поддържаш в непорочността ми и си ме утвърдил пред Своето лице до века.13Благословен да е ГОСПОД, Бог на Израил, до века! Амин и амин.