Rzymian 12

Słowo Życia

1 Przyjaciele! Ze względu na miłość, jaką okazał nam Bóg, wzywam was, abyście złożyli Mu swoje ciała jako żywą, świętą i podobającą się Mu ofiarę. Taka jest natura waszej służby.2 Nie naśladujcie tego świata i zmieńcie wasz sposób myślenia, abyście wiedzieli, jaka jest wola Boga: co jest dobre, co Mu się podoba i co jest doskonałe.3 Jako sługa Boga, z Jego łaski, radzę każdemu z was: nie myślcie o sobie, że jesteście lepsi niż naprawdę jesteście, ale zachowujcie w tej kwestii rozsądek, zgodnie z miarą wyznaczoną wam przez Boga.4 Jako ludzie składamy się z wielu różnych części ciała, a żadna z nich nie spełnia tych samych funkcji, co inne.5 Tak samo stanowimy jedno ciało w Chrystusie i choć jest nas wielu, jesteśmy różnymi częściami tego samego ciała.6 Dzięki łaskawości Boga otrzymaliśmy też różne dary—do korzystania zgodnie z ich przeznaczeniem. Jeśli ktoś ma dar proroctwa, niech go wykorzystuje zgodnie z wiarą;7 jeśli ktoś ma dar służby—niech pomaga innym; jeśli ktoś ma dar nauczania—niech uczy;8 jeśli ktoś ma dar zachęcania—niech będzie dla innych zachętą; jeśli ktoś ma dar dawania—niech daje bezinteresownie; jeśli ktoś ma dar przewodzenia innym—niech sprawuje władzę z gorliwością; jeśli zaś ktoś ma dar miłości—niech okazuje ją z radością.9 Nie udawajcie miłości, ale naprawdę kochajcie innych ludzi. Brzydźcie się złem, a wybierajcie dobro.10 Bądźcie dla siebie życzliwi i okazujcie sobie przyjacielską miłość oraz szacunek.11 Niech wasza gorliwość nie słabnie i z całym zapałem służcie Panu.12 Cieszcie się z darowanej wam nadziei, okazujcie cierpliwość w trudnościach i wytrwałość w modlitwie.13 Pomagajcie innym wierzącym i prześcigajcie się w okazywaniu innym gościnności.14 Dobrze życzcie tym, którzy was prześladują—nie przeklinajcie ich!15 Cieszcie się z tymi, którzy doznają radości, a płaczcie ze smutnymi.16 Żyjcie ze sobą w zgodzie. Nie bądźcie zarozumiali, ale zabiegajcie o przyjaźń prostych ludzi. I nie wywyższajcie się myśląc, że wszystko już wiecie.17 Nie odpłacajcie złem za zło, ale dla wszystkich bądźcie dobrzy.18 Jeśli to możliwe i od was to zależy, żyjcie w zgodzie ze wszystkimi ludźmi.19 Kochani, sami nie wymierzajcie sprawiedliwości, ale pozostawcie to Bogu. Pismo mówi bowiem: „Ja wymierzam karę i Ja za wszystko odpłacam—mówi Pan”. Napisane jest również:20 „Jeśli twój wróg jest głodny—nakarm go; jeśli jest spragniony—daj mu pić. W ten sposób zawstydzisz go swoim postępowaniem”.21 Nie daj się pokonać przez zło, lecz zwyciężaj je dobrem.

Rzymian 12

English Standard Version

1 I appeal to you therefore, brothers,[1] by the mercies of God, to present your bodies as a living sacrifice, holy and acceptable to God, which is your spiritual worship.[2] (Ps 50,13; Rz 6,13; Rz 6,16; Rz 6,19; 1 Kor 1,10; 1 Kor 6,20; 2 Kor 10,1; Ef 4,1; Hbr 10,20; 1 P 2,5)2 Do not be conformed to this world,[3] but be transformed by the renewal of your mind, that by testing you may discern what is the will of God, what is good and acceptable and perfect.[4] (Ps 51,10; 2 Kor 4,16; Ef 4,23; Ef 5,10; Kol 3,10; 1 Tes 4,3; Tt 3,5; 1 P 1,14; 1 J 2,15)3 For by the grace given to me I say to everyone among you not to think of himself more highly than he ought to think, but to think with sober judgment, each according to the measure of faith that God has assigned. (Rz 1,5; Rz 11,20; Rz 12,16; 1 Kor 7,17; Ef 4,7)4 For as in one body we have many members,[5] and the members do not all have the same function, (1 Kor 12,12; Ef 4,4; Ef 4,16)5 so we, though many, are one body in Christ, and individually members one of another. (Jan 17,11; 1 Kor 6,15; 1 Kor 10,17; 1 Kor 10,33; 1 Kor 12,20; 1 Kor 12,27; Ef 4,13; Ef 4,25)6 Having gifts that differ according to the grace given to us, let us use them: if prophecy, in proportion to our faith; (Dz 13,1; 1 Kor 7,7; 1 Kor 12,4; 1 Kor 12,7; 1 Kor 12,10; 2 Tm 2,15; 1 P 4,10)7 if service, in our serving; the one who teaches, in his teaching; (Dz 6,1)8 the one who exhorts, in his exhortation; the one who contributes, in generosity; the one who leads,[6] with zeal; the one who does acts of mercy, with cheerfulness. (1 Kor 12,28; 2 Kor 9,7; 1 Tm 5,17)9 Let love be genuine. Abhor what is evil; hold fast to what is good. (Ps 97,10; Ps 101,3; Am 5,15; 2 Kor 6,6; 1 Tes 5,21; 1 Tm 1,5; 1 P 1,22)10 Love one another with brotherly affection. Outdo one another in showing honor. (Rz 13,7; Flp 2,3; Hbr 13,1; 1 P 2,17)11 Do not be slothful in zeal, be fervent in spirit,[7] serve the Lord. (Dz 18,25; Dz 20,19)12 Rejoice in hope, be patient in tribulation, be constant in prayer. (Dz 1,14; Rz 5,2; Hbr 10,36)13 Contribute to the needs of the saints and seek to show hospitality. (Mt 25,35; Rz 15,25; 1 Kor 16,1; 1 Kor 16,15; 2 Kor 9,1; 2 Kor 9,12; 1 Tm 6,18; Hbr 6,10; Hbr 13,16)14 Bless those who persecute you; bless and do not curse them. (Mt 5,44; 1 P 3,9)15 Rejoice with those who rejoice, weep with those who weep. (Job 30,25; 1 Kor 12,26; Hbr 13,3)16 Live in harmony with one another. Do not be haughty, but associate with the lowly.[8] Never be wise in your own sight. (Ps 131,1; Przyp 3,7; Jer 45,5; Rz 11,25; Rz 12,3; Rz 15,5; 2 Kor 13,11; Flp 2,2; Flp 4,2; 1 P 3,8)17 Repay no one evil for evil, but give thought to do what is honorable in the sight of all. (Przyp 20,22; Mt 5,39; Rz 14,16; Rz 14,19; 2 Kor 8,21)18 If possible, so far as it depends on you, live peaceably with all. (Mk 9,50)19 Beloved, never avenge yourselves, but leave it[9] to the wrath of God, for it is written, “Vengeance is mine, I will repay, says the Lord.” (Pwt 32,35; Ps 94,1; Przyp 20,22; Mt 5,39; Rz 14,19; 1 Tes 4,6; Hbr 10,30)20 To the contrary, “if your enemy is hungry, feed him; if he is thirsty, give him something to drink; for by so doing you will heap burning coals on his head.” (Wj 23,4; 2 Krl 6,22; Przyp 25,21; Łk 6,27)21 Do not be overcome by evil, but overcome evil with good.