1Ja, Paweł, nie zostałem powołany na apostoła przez ludzi, lecz przez samego Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który wskrzesił Go z martwych.2Dlatego razem z wierzącymi, którzy są ze mną, piszę do kościołów w Galicji.3Niech Bóg, nasz Ojciec, i Pan, Jezus Chrystus, obdarzają was swoją łaską i pokojem!4Jezus ofiarował siebie za nasze grzechy, aby wyrwać nas z tego złego świata. A dokonał tego zgodnie z planem Boga, naszego Ojca,5któremu należy się wieczna chwała. Amen!
Nie ma innej dobrej nowiny
6Jestem zdumiony tym, że tak szybko odchodzicie od Boga, który w swojej łasce powołał was do życia w Chrystusie, i że szukacie innej dobrej nowiny. Ale innej dobrej nowiny nie ma!7Są tylko ludzie, którzy oszukują was i chcą zmienić treść nowiny o Chrystusie.8Gdyby jednak ktoś—nawet jakiś wierzący z naszego grona albo anioł z nieba!—przedstawił wam dobrą nowinę inną od tej, którą od nas usłyszeliście, niech będzie przeklęty!9Jeszcze raz to powtórzę: Jeśli ktokolwiek głosiłby wam dobrą nowinę inną od tej, którą już przyjęliście, niech będzie przeklęty!10Jak myślicie? Czy mówiąc to chcę zdobyć przychylność ludzi, czy Boga? Czy chcę w ten sposób zadowolić jakiegoś człowieka? Jeśli taki byłby mój cel, nie byłbym dobrym sługą Chrystusa.
Paweł powołany przez Boga
11Przyjaciele, zapewniam was, że głoszona przeze mnie dobra nowina nie została wymyślona przez ludzi.12Nie przekazał mi jej żaden człowiek ani od nikogo się jej nie nauczyłem. Objawił mi ją osobiście sam Jezus Chrystus!13Wiecie zapewne, że kiedyś, jako wyznawca judaizmu, bezlitośnie prześladowałem kościół Boży i próbowałem go zniszczyć.14Byłem chyba najgorliwszy ze wszystkich ludzi w kraju—stałem się wręcz fanatykiem tradycji naszych przodków.15Bóg jednak wybrał mnie jeszcze przed moim urodzeniem i przyciągnął mnie do siebie swoją łaską.16Uczynił to, aby przeze mnie objawić światu swojego Syna i abym przekazał poganom dobrą nowinę o Jezusie. Gdy poznałem Jezusa, nikogo nie pytałem, co mam robić.17Nie poszedłem nawet do Jerozolimy—do tych, którzy zostali apostołami wcześniej ode mnie. Skierowałem się wówczas do Arabii, a potem wróciłem do Damaszku.18Dopiero po trzech latach udałem się do Jerozolimy, aby odwiedzić Piotra. Spędziłem z nim jednak tylko piętnaście dni.19Spośród innych apostołów nie spotkałem wówczas nikogo oprócz Jakuba, brata naszego Pana.20A Bóg mi świadkiem, że mówiąc to, nie kłamię.21Zaraz po tym skierowałem się w okolice Syrii i Cylicji,22tak że wierzący z kościołów Chrystusa w Judei nie wiedzieli nawet, jak wyglądam.23Słyszeli jedynie wieści o tym, że ich dawny prześladowca głosi teraz wiarę, którą przedtem zwalczał.24I z mojego powodu wielbili Boga.
6I am astonished that you are so quickly deserting him who called you in the grace of Christ and are turning to a different gospel— (Dz 16,6; Dz 18,23; 2 Kor 11,4; Ga 4,13; Ga 5,8; 1 Tm 1,3)7not that there is another one, but there are some who trouble you and want to distort the gospel of Christ. (Dz 4,12; Dz 15,24; 1 Kor 3,11; 2 Kor 11,13; Ga 5,10)8But even if we or an angel from heaven should preach to you a gospel contrary to the one we preached to you, let him be accursed. (Rz 9,3; 2 Kor 11,14)9As we have said before, so now I say again: If anyone is preaching to you a gospel contrary to the one you received, let him be accursed. (Ga 1,8)10For am I now seeking the approval of man, or of God? Or am I trying to please man? If I were still trying to please man, I would not be a servant[2] of Christ. (Rz 1,1; Rz 2,29; 1 Kor 10,33; Ef 6,6; Kol 3,22; 1 Tes 2,4)
Paul Called by God
11For I would have you know, brothers, that the gospel that was preached by me is not man’s gospel.[3] (Rz 2,16; 1 Kor 15,1)12For I did not receive it from any man, nor was I taught it, but I received it through a revelation of Jesus Christ. (Dz 22,14; 1 Kor 2,10; 1 Kor 11,23; 1 Kor 15,3; 2 Kor 12,1; Ga 1,1; Ga 1,16)13For you have heard of my former life in Judaism, how I persecuted the church of God violently and tried to destroy it. (Dz 8,3; Dz 26,4)14And I was advancing in Judaism beyond many of my own age among my people, so extremely zealous was I for the traditions of my fathers. (Jer 9,14; Mt 15,2; Dz 21,20; Flp 3,6; 2 Tm 1,3)15But when he who had set me apart before I was born,[4] and who called me by his grace, (Iz 49,1; Iz 49,5; Jer 1,5; Łk 1,15; Dz 13,2; Rz 1,1; Ga 1,6)16was pleased to reveal his Son to[5] me, in order that I might preach him among the Gentiles, I did not immediately consult with anyone;[6] (Dz 9,15; Ga 2,9)17nor did I go up to Jerusalem to those who were apostles before me, but I went away into Arabia, and returned again to Damascus.18Then after three years I went up to Jerusalem to visit Cephas and remained with him fifteen days. (Dz 9,22)19But I saw none of the other apostles except James the Lord’s brother. (Mt 12,46; Dz 12,17)20(In what I am writing to you, before God, I do not lie!) (Rz 1,9; Rz 9,1)21Then I went into the regions of Syria and Cilicia. (Dz 9,30; Dz 11,25; Dz 13,1)22And I was still unknown in person to the churches of Judea that are in Christ. (1 Tes 2,14)23They only were hearing it said, “He who used to persecute us is now preaching the faith he once tried to destroy.”24And they glorified God because of me.