1Moi przyjaciele, cieszcie się z tego, że należycie do Pana! Wiem, że się powtarzam, ale czynię to celowo, dla waszego dobra.2Strzeżcie się tych, którzy zachowują się jak psy, są złymi współpracownikami i nawołują was do poddania się obrzędowi obrzezania.3To my jesteśmy naprawdę obrzezani, służymy bowiem Bogu dzięki Duchowi Świętemu. A naszym powodem do dumy jest Jezus Chrystus, nie zaś nasze ludzkie osiągnięcia,4chociaż ja miałbym czym się chwalić, gdybym chciał polegać na moich dokonaniach. Jeżeli ktokolwiek uważa, że ma do tego prawo, to tym bardziej ja.5Jestem Hebrajczykiem, potomkiem Jakuba—praojca narodu Izraela—i pochodzę z rodu Beniamina. Ósmego dnia po urodzeniu, zgodnie z tradycją, byłem poddany obrzezaniu. Gdy dorosłem, zostałem członkiem ugrupowania faryzeuszy i sumiennie przestrzegałem Prawa Mojżesza.6Dowodem mojej gorliwości było to, że prześladowałem kościół. W świetle Prawa Mojżesza byłem więc nienagannym człowiekiem.7Ale to, co kiedyś stanowiło dla mnie ogromną wartość, później—poznawszy Chrystusa—uznałem za bezwartościowe!8I nadal uważam, że te wszystkie „zalety” nie mają żadnej wartości, w porównaniu z przywilejem poznania Jezusa Chrystusa, mojego Pana. Ze względu na Niego porzuciłem to wszystko i uznaję to za śmieci. Teraz bowiem zależy mi tylko na Chrystusie9i na tym, żeby być blisko Niego. Tego zaś nie mógłbym osiągnąć dzięki mojej własnej prawości, polegającej na przestrzeganiu Prawa Mojżesza. Bóg przyjął mnie tylko dlatego, że uwierzyłem Chrystusowi.10Teraz zaś moim jedynym pragnieniem jest to, by poznać Chrystusa i doświadczyć w swoim życiu tej potężnej mocy, dzięki której zmartwychwstał. Jestem też gotów znosić cierpienia, a nawet umrzeć dla Niego,11wiedząc, że ostatecznie zostanę wzbudzony z martwych.
Dążenie do celu
12Nie mówię, że osiągnąłem mój cel lub że jestem już doskonały. Nadal biegnę i zmierzam do celu, do którego wezwał mnie Chrystus.13Przyjaciele, jeszcze nie ukończyłem mojego biegu, więc nie oglądam się do tyłu, ale wytężam siły,14aby zdobyć Bożą nagrodę w niebie, zapewnioną przez Chrystusa Jezusa.15My wszyscy, będąc dojrzali w wierze, powinniśmy właśnie w taki sposób patrzeć na nasze życie. Jeśli jednak jesteście innego zdania, to Bóg i tak doprowadzi was do właściwego zrozumienia,16o ile będziecie Mu posłuszni.17Przyjaciele, naśladujcie mnie oraz tych, którzy nauczyli się ode mnie, jak żyć.18Wielokrotnie już wam mówiłem, a teraz przypominam ze łzami w oczach, że wielu ludzi żyje jak wrogowie krzyża Chrystusa.19Ich przeznaczeniem jest zagłada, ich bogiem—nienasycony brzuch, a dumą—to, czego powinni się wstydzić. Ludzie ci myślą jedynie o ziemskich sprawach.20Nasza ojczyzna jest jednak w niebie i stamtąd oczekujemy powrotu naszego Zbawiciela i Pana, Jezusa Chrystusa.21On bowiem przemieni nasze śmiertelne ciała w ciała pełne chwały, podobne do zmartwychwstałego ciała Jezusa. Chrystus dokona tego, ponieważ ma nad wszystkim władzę.
1Finally, my brothers,[1] rejoice in the Lord. To write the same things to you is no trouble to me and is safe for you. (Flp 4,4; 1 Tes 5,16; 2 P 1,12)2Look out for the dogs, look out for the evildoers, look out for those who mutilate the flesh. (Ps 22,16; Ps 22,20; Iz 56,10; 2 Kor 11,13; Ga 5,15; Ap 22,15)3For we are the circumcision, who worship by the Spirit of God[2] and glory in Christ Jesus and put no confidence in the flesh— (Jan 4,23; Rz 2,29; Rz 15,17; Ga 5,25; Ga 6,14; Jud 1,20)4though I myself have reason for confidence in the flesh also. If anyone else thinks he has reason for confidence in the flesh, I have more: (2 Kor 11,18)5circumcised on the eighth day, of the people of Israel, of the tribe of Benjamin, a Hebrew of Hebrews; as to the law, a Pharisee; (Rdz 17,12; Dz 23,6; Dz 26,5; Rz 11,1; 2 Kor 11,22)6as to zeal, a persecutor of the church; as to righteousness under the law,[3] blameless. (Dz 8,3; Dz 22,3; Ga 1,13; Flp 3,9)7But whatever gain I had, I counted as loss for the sake of Christ. (Łk 14,33; Hbr 11,26)8Indeed, I count everything as loss because of the surpassing worth of knowing Christ Jesus my Lord. For his sake I have suffered the loss of all things and count them as rubbish, in order that I may gain Christ (Iz 53,11; Jer 9,23; Łk 9,25; Jan 17,3; 2 Kor 5,15; 2 P 1,3)9and be found in him, not having a righteousness of my own that comes from the law, but that which comes through faith in Christ, the righteousness from God that depends on faith— (Rz 9,30; Rz 10,5; 1 Kor 1,30; Flp 3,6)10that I may know him and the power of his resurrection, and may share his sufferings, becoming like him in his death, (Rz 1,4; Rz 6,5; 2 Kor 1,5; Ef 4,13; 1 P 4,13)11that by any means possible I may attain the resurrection from the dead. (Dz 26,7)
Straining Toward the Goal
12Not that I have already obtained this or am already perfect, but I press on to make it my own, because Christ Jesus has made me his own. (1 Tm 6,12; 1 Tm 6,19; Hbr 5,9; Hbr 11,40; Hbr 12,23)13Brothers, I do not consider that I have made it my own. But one thing I do: forgetting what lies behind and straining forward to what lies ahead, (Ps 45,10; Łk 9,62; Hbr 6,1)14I press on toward the goal for the prize of the upward call of God in Christ Jesus. (Rz 8,28; 1 Kor 9,24; Hbr 3,1; 1 P 5,10)15Let those of us who are mature think this way, and if in anything you think otherwise, God will reveal that also to you. (Mt 5,48; Jan 7,17; 1 Kor 2,6; Ga 5,10)16Only let us hold true to what we have attained. (Ga 6,16)17Brothers, join in imitating me, and keep your eyes on those who walk according to the example you have in us. (1 Kor 4,16; Flp 4,9; 1 P 5,3)18For many, of whom I have often told you and now tell you even with tears, walk as enemies of the cross of Christ. (Dz 20,31; 2 Kor 11,13)19Their end is destruction, their god is their belly, and they glory in their shame, with minds set on earthly things. (Oz 4,7; Rz 8,5; Rz 16,18; 2 Kor 11,12; 2 Kor 11,15; Ga 6,13; Kol 3,2; 2 Tes 1,9; 2 P 2,1; 2 P 2,3; Jud 1,13)20But our citizenship is in heaven, and from it we await a Savior, the Lord Jesus Christ, (Dz 1,11; 1 Kor 1,7; Ef 2,19)21who will transform our lowly body to be like his glorious body, by the power that enables him even to subject all things to himself. (Rz 8,29; 1 Kor 15,28; 1 Kor 15,43; Ef 1,19; Flp 3,10; Kol 3,4)