2 Koryntian 2

Słowo Życia

od Biblica
1 Postanowiłem, że zaoszczędzę wam kolejnej wizyty, która byłaby dla was bardzo przykra.2 Chciałbym bowiem, abyście mnie pocieszyli. Ale jeśli was zasmucę, to jak będziecie mogli tego dokonać?3 Piszę o tym dlatego, że nie chciałbym zostać zasmucony przez tych, którzy powinni mi sprawiać największą radość. Moja radość jest bowiem waszą radością.4 Piszę to z ogromnym bólem serca i ze łzami w oczach. Robię to jednak nie po to, aby sprawić wam przykrość, ale aby pokazać, jak bardzo was kocham.5 Ten, kto wyrządził mi tę przykrość, tak naprawdę wyrządził ją nie mnie, ale wam.6 Wystarczy mu już jednak kara wymierzona przez większość z was.7 Teraz należałoby mu przebaczyć i dodać otuchy, aby nie popadł w rozpacz.8 Dlatego proszę, okażcie mu miłość.9 Napisałem to, aby się przekonać, czy we wszystkim jesteście mi posłuszni.10 Jeśli komuś przebaczycie, i ja mu przebaczę. A jeśli już przebaczyłem, to ze względu na Chrystusa i dla waszego dobra,11 abyśmy nie wpadli w pułapkę szatana, którego zamiary są nam dobrze znane.12 Gdy dotarłem do Troady, Pan dał mi wspaniałe możliwości głoszenia dobrej nowiny.13 Niepokoiłem się jednak, bo nie spotkałem Tytusa, mojego drogiego przyjaciela. Dlatego pożegnałem się ze wszystkimi i udałem się do Macedonii.14 Bogu niech jednak będą dzięki za to, że w Chrystusie zawsze pozwala nam odnosić zwycięstwo. Wszędzie też możemy nauczać ludzi o Jezusie, tak że wieść o Nim rozchodzi się po całym świecie jak cudowny zapach.15 My sami również sprawiamy Bogu radość i jesteśmy Jego cudownym zapachem, który dociera zarówno do przyjmujących zbawienie, jak i do tych, którzy zmierzają na potępienie.16 Dla pierwszych jest to zapach niosący życie, dla drugich—śmierć. Ale kto sprosta takiemu zadaniu?17 Niektórzy ludzie głoszą dobrą nowinę dla pieniędzy. My jednak do nich nie należymy. Posłani przez Boga i odpowiedzialni przed Nim, szczerze służymy bowiem Chrystusowi.

2 Koryntian 2

English Standard Version

od Crossway
1 For I made up my mind not to make another painful visit to you. (2 Kor 1,23; 2 Kor 12,20; 2 Kor 13,10)2 For if I cause you pain, who is there to make me glad but the one whom I have pained? (2 Kor 7,8)3 And I wrote as I did, so that when I came I might not suffer pain from those who should have made me rejoice, for I felt sure of all of you, that my joy would be the joy of you all. (2 Kor 7,16; 2 Kor 8,22; Ga 5,10; 2 Tes 3,4)4 For I wrote to you out of much affliction and anguish of heart and with many tears, not to cause you pain but to let you know the abundant love that I have for you. (Dz 20,19; 2 Kor 7,8; 2 Kor 7,12)5 Now if anyone has caused pain, he has caused it not to me, but in some measure—not to put it too severely—to all of you. (1 Kor 5,1; 2 Kor 1,14; Ga 4,12)6 For such a one, this punishment by the majority is enough, (1 Kor 5,4; 2 Kor 7,11)7 so you should rather turn to forgive and comfort him, or he may be overwhelmed by excessive sorrow. (Ga 6,1; Ef 4,32)8 So I beg you to reaffirm your love for him.9 For this is why I wrote, that I might test you and know whether you are obedient in everything. (2 Kor 7,15; 2 Kor 10,6; Flp 2,22)10 Anyone whom you forgive, I also forgive. Indeed, what I have forgiven, if I have forgiven anything, has been for your sake in the presence of Christ,11 so that we would not be outwitted by Satan; for we are not ignorant of his designs. (1 P 5,8)12 When I came to Troas to preach the gospel of Christ, even though a door was opened for me in the Lord, (Dz 14,27; Dz 16,8; Dz 20,6)13 my spirit was not at rest because I did not find my brother Titus there. So I took leave of them and went on to Macedonia. (2 Kor 7,5)14 But thanks be to God, who in Christ always leads us in triumphal procession, and through us spreads the fragrance of the knowledge of him everywhere. (Pnp 1,3; Rz 6,17; 2 Kor 8,16; 2 Kor 9,15; Ef 5,2; Flp 4,18; Kol 2,15)15 For we are the aroma of Christ to God among those who are being saved and among those who are perishing, (1 Kor 1,18; 2 Kor 4,3)16 to one a fragrance from death to death, to the other a fragrance from life to life. Who is sufficient for these things? (Łk 2,34; Jan 9,39; 2 Kor 3,5; 1 P 2,7)17 For we are not, like so many, peddlers of God’s word, but as men of sincerity, as commissioned by God, in the sight of God we speak in Christ.