1وقتی تمام افراد قوم اسرائيل به سلامت از رودخانه گذشتند، خداوند به يوشع فرمود:2-3«اكنون به آن دوازده نفر كه از دوازده قبيله انتخاب شدهاند بگو كه بروند و دوازده سنگ از وسط رودخانه، جايی كه كاهنان آنجا ايستادهاند، بيرون بياورند و آن سنگها را با خود به همان مكانی ببرند كه امشب اردو میزنند تا به عنوان يادبود، آنها را روی هم قرار دهند.»4پس يوشع آن دوازده نفر را احضار كرد5و به ايشان گفت: «به ميان رودخانه، جايی كه كاهنان با صندوق عهد ايستادهاند، برويد و هر يک از شما يک سنگ بر دوش خود بگذاريد و بياوريد، يعنی دوازده سنگ به تعداد دوازده قبيلهٔ اسرائيل.6ما آنها را به عنوان يادبود در اينجا میگذاريم تا وقتی در آينده فرزندانتان بپرسند: اين سنگها چيست؟7به ايشان بگوييد كه اين يادگار روزی است كه جريان آب رود اردن قطع شد و در ميان آن، راه خشكی پديد آمد تا صندوق عهد خداوند از آن عبور كند! اين سنگها برای قوم اسرائيل يادگاری جاودانه از اين معجزهٔ بزرگ خواهند بود.»8آن دوازده نفر مطابق دستور يوشع عمل نمودند و دوازده سنگ از وسط رودخانه آوردند، درست همانگونه كه خداوند به يوشع فرموده بود، يعنی برای هر قبيله يک سنگ. سنگها را به محلی كه در آنجا توقف نموده بودند بردند و يادبودی بنا كردند.9يوشع در وسط رودخانه، جايی كه كاهنان ايستاده بودند نيز دوازده سنگ ديگر به عنوان يادگار روی هم گذاشت كه تا به امروز باقيست.10كاهنان با صندوق عهد آنقدر در وسط رودخانه ماندند تا قوم اسرائيل آنچه را كه خداوند به يوشع فرموده بود به انجام رساندند، درست همانگونه كه موسی به يوشع توصيه كرده بود. پس قوم اسرائيل با شتاب از رود اردن گذشتند،11و پس از آنكه به آن سوس رودخانه رسيدند، كاهنان هم با صندوق عهد از رودخانه بيرون آمدند.12-13مردان جنگی قبايل رئوبين، جاد و نصف قبيلهٔ منسی كه چهل هزار نفر بودند مسلح شدند و چنانكه موسی پيش از فوت خود به ايشان گفته بود، پيشاپيش بقيهٔ قوم عبور كرده، در حضور خداوند، به سوی دشت اريحا پيش رفتند.14در آن روز، خداوند يوشع را در نظر تمام قوم اسرائيل سرافراز نمود. قوم اسرائيل، يوشع را در تمام مدت عمرش مانند موسی احترام میكردند.15-17يوشع به امر خداوند به كاهنانی كه صندوق عهد را حمل میكردند گفت: «از بستر رود بيرون بياييد.»18به محض اينكه كاهنان بيرون آمدند، آب رودخانه دوباره به جريان افتاد و مانند قبل بر كنارههايش نيز جاری شد.19اين معجزه در روز دهم ماه اول اتفاق افتاد. آن روز، تمام مردم اسرائيل از رود اردن گذشتند و در جلجال، در سمت شرقی شهر اريحا اردو زدند.20در آنجا دوازده سنگی را كه از وسط رودخانه آورده بودند، به عنوان يادبود روی هم گذاشتند.21بار ديگر يوشع مفهوم آن سنگها را برای قوم اسرائيل بيان كرد: «در آينده اگر فرزندانتان بپرسند: اين توده سنگها در اينجا برای چيست؟22به آنها بگوييد كه اين سنگها يادآور عبور معجزآسای قوم اسرائيل از ميان رود اردن است!»23برای ايشان توضيح دهيد كه چگونه خداوند جريان آب را قطع كرد و از وسط رودخانه، راه خشكی پديد آورد تا همهٔ شما عبور كنيد! اين شبيه معجزهای است كه خداوند چهل سال قبل انجام داد، وقتی دريای سرخ را شكافت و از وسط آن، راه خشكی برای عبور بنیاسرائيل پديد آورد.24خداوند اين معجزه را انجام داد تا همهٔ مردم جهان بدانند كه قدرت او عظيم است و همچنين شما نيز هميشه او را اطاعت كنيد.