1-2زمينهای تصرف شدهٔ كنعان، بين نه قبيله و نيم به حكم قرعه تقسيم شد، چون خداوند به موسی دستور داده بود كه زمينها به حكم قرعه تقسيم شوند. العازار كاهن، يوشع و رؤسای قبايل بنیاسرائيل اين قرعهكشی را انجام دادند.3-4موسی قبلاً زمينهای سمت شرقی رود اردن را به دو قبيله و نيم داده بود. (قبيلهٔ يوسف شامل دو قبيله به نامهای منسی و افرايم بود. قبيلهٔ لاوی نيز گرچه به طور كلی از زمين محروم بود، ولی شهرهايی برای سكونت و چراگاههايی برای چرانيدن حيوانات به ايشان داده شد.)5پس تقسيم زمين، مطابق دستوراتی كه خداوند به موسی داده بود، انجام گرفت.
زمين كاليب
6روزی عدهای از مردان قبيلهٔ يهودا به جلجال نزد يوشع آمدند. يكی از آنها كه كاليب، پسر يَفُنه قَنِزی بود، از يوشع پرسيد: «آيا به خاطر داری وقتی در قادش برنيع بوديم، خداوند دربارهٔ من و تو به موسی چه گفت؟7در آن زمان من چهل ساله بودم. موسی ما را از قادش برنيع به سرزمين كنعان فرستاد تا وضع آنجا را بررسی كنيم. من آنچه را كه حقيقت داشت به او گزارش دادم،8اما برادران ديگر كه با من آمده بودند، قوم را از رفتن به كنعان ترسانيدند. ولی چون من خداوند، خدای خود را پيروی میكردم،9موسی به من قول داد زمينی كه قدم در آن گذاشتهام تا ابد از آن من و فرزندانم باشد.10حال چنانكه میبينی، از آن هنگام كه در بيابان سرگردان بوديم تاكنون كه چهل و پنج سال از آن میگذرد خداوند مرا زنده نگاه داشته است. با اينكه هشتاد و پنج سال از عمرم میگذرد11هنوز مانند زمانی كه موسی ما را برای بررسی سرزمين كنعان فرستاد، سالم و قوی هستم و میتوانم باز مثل گذشته سفر كنم و با دشمنان بجنگم!12پس اكنون كوهستانی را كه خداوند وعدهاش را به من داده است، به من بده. بدون شک به خاطر میآوری وقتی برای بررسی اوضاع به كنعان رفته بوديم، عناقیهای غولآسا در آن كوهستان زندگی میكردند و شهرهای ايشان بزرگ و حصاردار بود؛ اما به ياری خداوند، من آنها را از آنجا بيرون خواهم راند، همانطور كه خداوند فرموده است.»13-14يوشع كاليب را بركت داد و حبرون را به او بخشيد، زيرا كاليب از صميم دل خداوند، خدای اسرائيل را پيروی كرده بود. حبرون تا امروز نيز از آن كاليب میباشد.15(پيش از آن حبرون، قريهٔ اربع ناميده میشد. اربع نام بزرگترين دلاور عناقیها بود.) در اين زمان، در سرزمين كنعان صلح برقرار بود.