مزامير 57

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 ای خدا بر من رحم كن! بر من رحم كن، زيرا به تو پناه آوردهام. تا وقتی كه اين بلا بگذرد، در زير بالهايت پناه خواهم گرفت.2 نزد خدای متعال كه همهٔ نيازهايم را برمیآورد، دعا میكنم.3 او از آسمان دعای مرا اجابت فرموده، مرا نجات خواهد بخشيد و دشمنم را شكست خواهد داد. خدا رحمت و راستی خود را از من دريغ نخواهد داشت.4 مردم درندهخو مانند شير مرا محاصره كردهاند. دندانهای آنها همچون نيزه و پيكان و زبانشان مانند شمشير، تيز و برّنده است.5 ای خدا، جلال و شكوه تو بالاتر از آسمانها قرار گيرد و عظمت تو بر تمام جهان آشكار شود.6 دشمنانم برايم دام نهادند تا مرا گرفتار سازند و من در زير بار غصه خم شدم. آنها در سر راه من چاه كندند، اما خودشان در آن افتادند.7 ای خدا، من روحيهٔ خود را نباختهام و اعتماد خود را از دست ندادهام. من سرود خواهم خواند و تو را ستايش خواهم كرد.8 ای جان من بيدار شو! ای بربط و عود من، به صدا درآييد تا سپيده دم را بيدار سازيم!9 خدايا، در ميان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در ميان قومها تو را ستايش خواهم كرد،10 زيرا رحمت تو بینهايت عظيم است.11 ای خدا، جلال و شكوه تو بالاتر از آسمانها قرار گيرد و عظمت تو بر تمام جهان آشكار شود.