مزامير 17

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 ای خداوند، فرياد عدالت خواهانهٔ مرا بشنو و به دعای من كه از دل بیريا برمیآيد، توجه فرما!2 تو واقعيت را میدانی، پس بیگناهی مرا اعلام كن.3 تو از دل من باخبری. حتی در شب به سراغم آمدی و مرا آزمودی و خطايی در من نيافتی. هيچ بدی در سخنان من نبوده است،4 و من خود را از گناهكاران دور نگه داشته، از راههای آنها پيروی نكردهام، بلكه از كلام تو اطاعت نمودهام5 و پاهای من هرگز از راههای تو منحرف نشدهاند.6 ای خدا، من تو را میخوانم زيرا يقين دارم كه مرا اجابت خواهی نمود پس دعای مرا بشنو.7 ای كه با دست پرقدرتت كسانی را كه به تو پناه میآورند از دست دشمنان میرهانی، محبت بیدريغت را به من بنمايان.8 از من مانند مردمک چشمت مواظبت نما و مرا زير سايهٔ بالهای خود پنهان كن.9 مرا از چنگ دشمنانی كه محاصرهام میكنند و بر من هجوم میآورند، برهان.10-11 اين سنگدلان متكبر، مرا احاطه كردهاند و منتظر فرصتی هستند تا مرا از پای درآورند.12 آنها مانند شيری درنده در كمين من نشستهاند تا مرا بدرند.13 ای خداوند، برخيز و در مقابل آنها بايست و آنها را از پای درآور. با شمشير خود، جانم را از دست گناهكاران نجات بده،14 مرا از دست مردمانی كه دل به اين دنيا بستهاند، برهان. آنها با نعمتهای تو شكم خود را سير میكنند و برای فرزندانشان مال و ثروت میاندوزند.15 اما من از ديدن روی تو است كه سير میشوم. هنگامی كه بيدار شوم تو را خواهم ديد، زيرا تو گناه مرا بخشيدهای.