مزامير 147

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 خداوند را سپاس باد! چه خوب است كه خدای خود را با سرود بپرستيم؛ چه لذتبخش است كه او را بستاييم!2 خداوند اورشليم را دوباره بنا میكند و پراكندگان اسرائيل را جمع مینمايد.3 او دلشكستگان را شفا میبخشد و زخمهای ايشان را میبندد.4 خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر يک از آنها را میداند.5 خداوند ما بزرگ و تواناست و حكمت او را انتها نيست.6 او بيچارگان را سرافراز میكند، اما روی بدكاران را به خاک میمالد.7 خداوند را با سرود بپرستيد! او را با نغمهٔ بربط ستايش كنيد!8 او ابرها را بر آسمان میگستراند و باران را بر زمين میباراند و گياه را میروياند،9 به حيوانات غذا میدهد و روزی جوجهكلاغها را میرساند.10 خداوند به نيروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمیسازد؛11 خشنودی او از كسانی است كه او را گرامی میدارند و به رحمت وی اميد بستهاند.12 ای اورشليم، خداوند را ستايش كن! ای صهيون، خدای خود را سپاس بگو!13 زيرا او دروازههايت را محكم به روی دشمن بسته و فرزندانت را كه در درون هستند بركت داده است.14 او مرزهايت را در صلح و آرامش نگه میدارد و تو را با بهترين نان گندم سير مینمايد.15 خداوند به زمين دستور میدهد و هر چه میفرمايد فوری عملی میشود.16 او برف را مانند لحاف بر سطح زمين میگستراند و شبنم را همچون خاكستر همه جا پخش میكند.17 خداوند دانههای تگرگ را مانند سنگريزه فرو میريزد و كيست كه تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟18 سپس دستور میدهد و يخها آب میشوند؛ باد میفرستد و آبها جاری میشوند.19 او شريعت و احكام خود را به قوم اسرائيل داده است.20 اين كار را تنها در مورد اسرائيل انجام داده است و نه قوم ديگری؛ لذا قومهای ديگر با شريعت او آشنا نيستند. خداوند را سپاس باد!